Job 39
1 “Have you known the time of The bearing of the wild goats of the rock? Do you mark the bringing forth of does?
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 Do you number the months they fulfill? And have you known the time of their bringing forth?
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 They bow down, They bring forth their young ones safely, They cast forth their pangs.
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 Their young ones are safe, They grow up in the field, they have gone out, And have not returned to them.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 Who has sent forth the wild donkey free? Indeed, who opened the bands of the wild donkey?
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 Whose house I have made the wilderness, And his dwellings the barren land,
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 He laughs at the multitude of a city, He does not hear the cries of an exactor.
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 The range of mountains [is] his pasture, And he seeks after every green thing.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 Is a wild ox willing to serve you? Does he lodge by your crib?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 Do you bind a wild ox in a furrow [with] his thick band? Does he harrow valleys after you?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 Do you trust in him because his power [is] great? And do you leave your labor to him?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 Do you trust in him That he brings back your seed, And gathers [it to] your threshing-floor?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 [The] wing of the crying ostriches exults, but as a pinion and feather of a stork?
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 For she leaves her eggs on the earth, And she warms them on the dust,
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 And she forgets that a foot may press it, And a beast of the field treads it down.
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 It has hardened her young ones without her, Her labor [is] in vain, without fear.
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 For God has caused her to forget wisdom, And He has not given a portion To her in understanding;
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 At the time she lifts herself up on high, She laughs at the horse and his rider.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 Do you give might to the horse? Do you clothe his neck [with] a mane?
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 Do you cause him to rush as a locust? The splendor of his snorting [is] terrible.
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 They dig in a valley, and he rejoices in power, He goes forth to meet the armor.
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 He laughs at fear, and is not frightened, And he does not turn back from the face of the sword.
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 Quiver rattles against him, The flame of a spear, and a javelin.
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 He swallows the ground with trembling and rage, And does not remain steadfast Because of the sound of a horn.
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 Among the horns he says, Aha, And from afar he smells battle, Roaring of princes and shouting.
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 By your understanding does a hawk fly? Does he spread his wings to the south?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 At your command does an eagle go up high? Or lift up his nest?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 He inhabits a rock, Indeed, he lodges on the tooth of a rock, and fortress.
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 From there he has sought food, His eyes look attentively to a far-off place,
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 And his brood sucks up blood, And where the pierced [are]—there [is] he!”
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
