< Job 37 >

1 “Also, my heart trembles at this, And it moves from its place.
Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
2 Listen diligently to the trembling of His voice, Indeed, the sound goes forth from His mouth.
Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
3 He directs it under the whole heavens, And its light [is] over the skirts of the earth.
Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
4 A voice roars after it—He thunders with the voice of His excellence, And He does not hold them back, When His voice is heard.
Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
5 God thunders with His voice wonderfully, Doing great things and we do not know.
Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
6 For He says to snow: Be [on] the earth. And the small rain and great rain of His power.
Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
7 Into the hand of every man he seals, For the knowledge by all men of His work.
Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
8 And the beast enters into [its] lair, And it continues in its habitations.
Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
9 From the inner chamber comes a windstorm, And from scatterings winds—cold,
Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
10 From the breath of God is frost given, And the breadth of waters is constricted,
Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
11 Indeed, by filling He presses out a cloud, [and] His light scatters a cloud.
Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
12 And it is turning itself around by His counsels, For their doing all He commands them, On the face of the habitable earth.
Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
13 Whether for a rod, or for His land, Or for kindness—He causes it to come.
Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
14 Hear this, O Job, Stand and consider the wonders of God.
Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
15 Do you know when God places them, And caused the light of His cloud to shine?
Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
16 Do you know the balancings of a cloud? The wonders of the Perfect in knowledge?
Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
17 How your garments [are] warm, In the quieting of the earth from the south?
Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
18 You have made an expanse with Him For the clouds—strong as a hard mirror!
Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
19 Let us know what we say to Him, We do not set in array because of darkness.
Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
20 Is it declared to Him that I speak? If a man has spoken, surely he is swallowed up.
Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
21 And now, they have not seen the light, It [is] bright in the clouds, And the wind has passed by and cleanses them.
Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
22 It comes from the golden north, Fearful splendor [is] beside God.
Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
23 The Mighty! We have not found Him out, High in power and judgment, He does not answer! And abundant in righteousness,
Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
24 Therefore men fear Him, He does not see any of the wise of heart.”
Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».

< Job 37 >