Job 32
1 And these three men cease from answering Job, for he [is] righteous in his own eyes,
Тада престаше она три човека одговарати Јову, јер се чињаше да је праведан.
2 and the anger of Elihu son of Barachel the Buzite burns, of the family of Ram; his anger has burned against Job, because of his justifying himself more than God;
А Елијуј, син Варахилов од Вуза, рода Рамовог, разгневи се на Јова што се сам грађаше праведнији од Бога;
3 and his anger has burned against his three friends, because that they have not found an answer, and condemn Job.
И на три пријатеља његова разгневи се што не нађоше одговора и опет осуђиваху Јова.
4 And Elihu has waited earnestly beside Job with words, for they are older than he in days.
Јер Елијуј чекаше докле они говораху с Јовом, јер беху старији од њега.
5 And Elihu sees that there is no answer in the mouth of the three men, and his anger burns.
Па кад виде Елијуј да нема одговора у устима она три човека, распали се гнев његов.
6 And Elihu son of Barachel the Buzite answers and says: “I [am] young in days, and you [are] aged; Therefore I have feared, And am afraid of showing you my opinion.
И проговори Елијуј син Варахилов од Вуза, и рече: Ја сам најмлађи, а ви сте старци, зато се бојах и не смех вам казати шта мислим.
7 I said, Days speak, And a multitude of years teach wisdom.
Мишљах: нека говори старост, и многе године нека објаве мудрост.
8 Surely a spirit is in man, And the breath of the Mighty One Causes them to understand.
Али је дух у људима, и Дух Свемогућег уразумљује их.
9 The multitude are not wise, Nor do the aged understand judgment.
Велики нису свагда мудри, и старци не знају свагда шта је право.
10 Therefore I have said: Listen to me, I show my opinion—even I.
Зато велим: послушај ме да кажем и ја како мислим.
11 Behold, I have waited for your words, I give ear to your reasons, Until you search out sayings.
Ето, чекао сам да ви изговорите, слушао сам разлоге ваше докле извиђасте беседу.
12 And to you I attend, And behold, there is no reasoner for Job, [Or] answerer of his sayings among you.
Пазио сам, али гле, ни један од вас не сапре Јова, не одговори на његове речи.
13 Lest you say, We have found wisdom, God thrusts him away, not man.
Може бити да ћете рећи: Нађосмо мудрост, Бог ће га оборити, не човек.
14 And he has not set words in array for me, And I do not answer him with your sayings.
Није на ме управио беседе, ни ја му нећу одговарати вашим речима.
15 (They have broken down, They have not answered again, They removed words from themselves.
Смели су се, не одговарају више, нестало им је речи.
16 And I have waited, but they do not speak, For they have stood still, They have not answered anymore.)
Чекао сам, али не говоре, стадоше, и више не одговарају.
17 I answer, even I—my share, I show my opinion—even I.
Одговорићу и ја за се, казаћу и ја како мислим.
18 For I have been full of words, The spirit of my breast has distressed me,
Јер сам пун речи, тесно је духу у мени.
19 Behold, my breast [is] as wine not opened, It is broken up like new bottles.
Гле, трбух је мој као вино без одушке, и распукао би се као нов мех.
20 I speak, and there is refreshment to me, I open my lips and answer.
Говорићу да одахнем, отворићу усне своје, и одговорићу.
21 Please do not let me accept the face of any, Nor give flattering titles to man,
Нећу гледати ко је ко, и човеку ћу говорити без ласкања.
22 For I have not known to give flattering titles, My Maker takes me away in a little.”
Јер не умем ласкати; одмах би ме узео Творац мој.
