Job 31
1 “I made a covenant for my eyes, And how do I attend to a virgin?
Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?
2 And what [is] the portion of God from above? And the inheritance of the Mighty from the heights?
Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?
3 Is not calamity to the perverse? And strangeness to workers of iniquity?
Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?
4 Does He not see my ways, And number all my steps?
Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?
5 If I have walked with vanity, And my foot hurries to deceit,
Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;
6 He weighs me in righteous balances, And God knows my integrity.
To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.
7 If my step turns aside from the way, And my heart has gone after my eyes, And blemish has cleaved to my hands,
Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;
8 Let me sow—and another eat, And let my products be rooted out.
Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.
9 If my heart has been enticed by a woman, And I laid wait by the opening of my neighbor,
Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;
10 Let my wife grind to another, And let others bend over her.
To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.
11 For it [is] a wicked thing, and a judicial iniquity;
[Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;
12 For it [is] a fire, it consumes to destruction, And takes root among all my increase,
To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.
13 If I despise the cause of my manservant, And of my handmaid, In their contending with me,
Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;
14 Then what do I do when God arises? And when He inspects, What do I answer Him?
Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?
15 Did He that made me in the womb not make him? Indeed, One prepares us in the womb.
Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?
16 If I withhold the poor from pleasure, And consume the eyes of the widow,
Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;
17 And I eat my morsel by myself, And the orphan has nothing [to] eat of it,
Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;
18 (But from my youth He grew up with me as [with] a father, And from the belly of my mother I am led),
(Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);
19 If I see [any] perishing without clothing, And there is no covering for the needy,
Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;
20 If his loins have not blessed me, And from the fleece of my sheep He does not warm himself,
Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;
21 If I have waved my hand at the fatherless, When I see [him] in the gate of my court,
Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;
22 Let my shoulder fall from its blade, And the bone from my arm be broken.
Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.
23 For calamity [from] God [is] a dread to me, And because of His excellence I am not able.
Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].
24 If I have made gold my confidence, And to the pure gold have said, My trust;
Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;
25 If I rejoice because my wealth [is] great, And because my hand has found abundance,
Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;
26 If I see the light when it shines, And the precious moon walking,
Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;
27 And my heart is enticed in secret, And my hand kisses my mouth,
A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;
28 It also [is] a judicial iniquity, For I had lied to God above.
I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.
29 If I rejoice at the ruin of my hater, And stirred up myself when evil found him,
Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;
30 Indeed, I have not permitted my mouth to sin, To ask with an oath his life.
(Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);
31 If not, say, O men of my tent: O that we had of his flesh, we are not satisfied.
Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.
32 A stranger does not lodge in the street, I open my doors to the traveler.
Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.
33 If I have covered my transgressions as Adam, To hide my iniquity in my bosom,
Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;
34 Because I fear a great multitude, And the contempt of families frightens me, Then I am silent, I do not go out of the opening.
Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?
35 Who gives to me a hearing? Behold, my mark. The Mighty One answers me, And my adversary has written a bill.
Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.
36 If not—on my shoulder I take it up, I bind it [as] a crown on myself.
Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?
37 The number of my steps I tell Him, As a leader I approach Him.
Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.
38 If my land cries out against me, And together its furrows weep,
Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;
39 If I consumed its strength without money, And the life of its possessors, I have caused to breathe out,
Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;
40 Instead of wheat let a thorn go forth, And instead of barley a useless weed!” The words of Job are finished.
Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.
