Job 31
1 “I made a covenant for my eyes, And how do I attend to a virgin?
Ako nakigsaad sa akong mga mata; Nan unsaon ko man ang pagsud-ong sa usa ka ulay?
2 And what [is] the portion of God from above? And the inheritance of the Mighty from the heights?
Kay unsaon man ang bahin nga gikan sa Dios sa kahitas-an, Ug ang panulondon gikan sa Makagagahum nga atua sa itaas?
3 Is not calamity to the perverse? And strangeness to workers of iniquity?
Dili ba kagul-anan alang sa mga dili matarung, Ug kadautan alang sa mga malinapason?
4 Does He not see my ways, And number all my steps?
Wala ba siya magasud-ong sa Ug magaihap sa akong tanan nga mga lakang?
5 If I have walked with vanity, And my foot hurries to deceit,
Kong ako naglakaw sa kabakakan, Ug ang akong tiil nahamalintak sa limbong
6 He weighs me in righteous balances, And God knows my integrity.
(Ipatimbang ako sa usa ka maayong timbangan, Aron ang Dios masayud sa katul-id sa akong kasingkasing);
7 If my step turns aside from the way, And my heart has gone after my eyes, And blemish has cleaved to my hands,
Kong ang akong lakang mingtipas sa dalan, Ug ang akong kasingkasing nagasunod sa akong mga mata, Ug kong aniay buling nga nahitapot sa akong mga kamot:
8 Let me sow—and another eat, And let my products be rooted out.
Nan papugasa ako, ug lain ang pakan-a, Oo, ipaibut ang abut sa akong uma.
9 If my heart has been enticed by a woman, And I laid wait by the opening of my neighbor,
Kong ang akong kasingkasing nahaylo sa lain nga babaye, Ug ako nakaghulat sa pultahan sa akong isigkatawo;
10 Let my wife grind to another, And let others bend over her.
Nan ang akong asawa pagalinga ngadto sa uban, Ug pasagdi nga ang uban managyukbo kaniya.
11 For it [is] a wicked thing, and a judicial iniquity;
Kay kana usa ka sala nga makalilisang; Oo, usa ka paglapas nga angayng pagasilotan sa mga maghuhukom:
12 For it [is] a fire, it consumes to destruction, And takes root among all my increase,
Kay mao kanay usa ka kalayo nga magasunog hangtud sa Pagkalaglag, Ug arang makag-ibut sa tibook nakong abut.
13 If I despise the cause of my manservant, And of my handmaid, In their contending with me,
Kong ako nakagtamay sa katungod sa akong binatonang lalake ug binatonang babaye, Sa diha nga sila mingsupak kanako;
14 Then what do I do when God arises? And when He inspects, What do I answer Him?
Unsa man unya ang akong buhaton sa diha nga mobangon ang Dios? Ug sa diha nga siya modu-aw, unsa man ang akong itubag kaniya?
15 Did He that made me in the womb not make him? Indeed, One prepares us in the womb.
Wala ba magbuhat usab kaniya ang nagbuhat kanako diha sa tagoangkan? Wala ba kaming duha himoa sa sulod sa tagoangkan?
16 If I withhold the poor from pleasure, And consume the eyes of the widow,
Kong ang kabus gidid-an ko sa ilang gikinahanglan, Kun gikawang ko ang mga mata sa balo nga babaye,
17 And I eat my morsel by myself, And the orphan has nothing [to] eat of it,
Kun ako lamang usara ang nagakaon sa akong hungit, Ug ang mga ilo wala makatilaw niana
18 (But from my youth He grew up with me as [with] a father, And from the belly of my mother I am led),
(Dili, sukad sa akong pagkabatan-on siya nagatubo uban kanako nga ingon ako sa amahan niya, Ug ako nagmatoto sa balong babaye sukad pa sa tagoangkan sa akong inahan);
19 If I see [any] perishing without clothing, And there is no covering for the needy,
Kong dinhay bisan kinsa nga nakit-an nako nga namatay tungod sa pagkawalay bisti, Kun ang hangul walay saput;
20 If his loins have not blessed me, And from the fleece of my sheep He does not warm himself,
Kong ang iyang hawak wala magpanalangin kanako, Ug kong siya wala kainiti tungod sa balhibo sa akong carnero;
21 If I have waved my hand at the fatherless, When I see [him] in the gate of my court,
Kong gibakyaw ko ang akong kamot batok sa mga ilo, Tungod kay nakita ko ang akong magtatabang diha sa ganghaan:
22 Let my shoulder fall from its blade, And the bone from my arm be broken.
Nan ipatagak ang akong abaga gikan sa balikhaw, Ug ang akong bukton maputol unta gikan sa bukog.
23 For calamity [from] God [is] a dread to me, And because of His excellence I am not able.
Kay ang kagul-anan gikan sa Dios makapahadlok kanako, Ug tungod sa iyang pagkahalangdon ako dili makabuhat bisan unsa.
24 If I have made gold my confidence, And to the pure gold have said, My trust;
Kong ang bulawan maoy gihimo ko nga akong paglaum, Ug giingon ko ang bulawang lunsay: Ikaw mao man ang akong pagsalig;
25 If I rejoice because my wealth [is] great, And because my hand has found abundance,
Kong ako nagkasadya tungod kay daghan ang akong bahandi, Ug tungod kay daku ang natigum sa akong kamot;
26 If I see the light when it shines, And the precious moon walking,
Kong nakita ko ang adlaw sa diha nga kana minghayag, Kun ang bulan nga nagpanaw sa kadan-ag,
27 And my heart is enticed in secret, And my hand kisses my mouth,
Ug ang akong kasingkasing nahaylo sa tago, Ug ang akong baba mihalok sa akong kamot:
28 It also [is] a judicial iniquity, For I had lied to God above.
Kini usab maoy usa ka sala nga pagasilotan sa mga maghuhukom; Kay igalimod ko unta ang Dios nga atua sa itaas.
29 If I rejoice at the ruin of my hater, And stirred up myself when evil found him,
Kong gikalipay ko ang pagkalaglag niadtong nagdumot kanako, Kun nagpahataas ako sa akong kaugalingon sa diha nga siya hingkaplagan sa kadautan:
30 Indeed, I have not permitted my mouth to sin, To ask with an oath his life.
(Oo, wala ko pasagdi ang akong baba nga makasala Sa pagpangayo sa iyang kinabuhi uban ang usa ka panghimaraut);
31 If not, say, O men of my tent: O that we had of his flesh, we are not satisfied.
Kong ang mga tawo sa akong balong-balong wala manag-ingon: Kinsay makakita ug mausa nga wala mabusog sa iyang makaon?
32 A stranger does not lodge in the street, I open my doors to the traveler.
(Ang dumuloong wala makapuyo sa dalan; Apan gibuksan ko ang akong mga pultahan alang sa lumalangyaw);
33 If I have covered my transgressions as Adam, To hide my iniquity in my bosom,
Kong ingon kang Adam ako nagtabon sa akong mga kalapasan, Sa pagtago sa akong sala sulod sa akong dughan,
34 Because I fear a great multitude, And the contempt of families frightens me, Then I am silent, I do not go out of the opening.
Tungod kay nahadlok ako sa daku nga panon sa katawohan, Ug kay nakapalisang kanako ang pagtamay sa mga kabanayan, Busa ako naghilum ug wala gumala sa akong pultahan,
35 Who gives to me a hearing? Behold, my mark. The Mighty One answers me, And my adversary has written a bill.
Oh, nga ania untay usa nga magpatalinghug kanako? (Ania karon, ania ang akong timaan, patubaga kanako ang Makagagahum) Ug nga ania unta kanako ang sumbong nga gisulat sa akong kabatok!
36 If not—on my shoulder I take it up, I bind it [as] a crown on myself.
Sa pagkamatuod akong pas-anon kana unta sa akong abaga; Ibugkos ko kana kanako ingon sa usa ka purongpurong:
37 The number of my steps I tell Him, As a leader I approach Him.
Kaniya akong ipahayag unta ang gidaghanon sa akong mga lakang; Ingon sa usa ka principe, siya pagaduolon ko.
38 If my land cries out against me, And together its furrows weep,
Kong ang akong yuta nagasinggit batok kanako, Ug ang mga tudling niana managdungan sa pagpanghilak;
39 If I consumed its strength without money, And the life of its possessors, I have caused to breathe out,
Kong gikaon ko ang mga bunga niana sa walay bayad, Kun gipildi ko ang kinabuhi sa mga tag-iya niana:
40 Instead of wheat let a thorn go forth, And instead of barley a useless weed!” The words of Job are finished.
Kasampinitan ang patugka ilis sa trigo, Ug kogon ilis sa cebada. Natapus ang mga pulong ni Job.
