Job 3
1 After this Job has opened his mouth, and reviles his day.
| دوای ئەمە ئەیوب دەمی کردەوە و نەفرەتی لەو ڕۆژە کرد کە تێیدا لەدایک بووە. |
2 And Job answers and says:
| ئەیوب دەستی بە قسە کرد و گوتی: |
3 “Let the day perish in which I am born, And the night that has said: A man-child has been conceived.
| «با لەناوبچێت ئەو ڕۆژەی تێیدا لەدایک بووم، ئەو شەوەش کە گوترا:”کوڕێک لەدایک بوو!“ |
4 That day—let it be darkness, Do not let God require it from above, Nor let light shine on it.
| با ئەو ڕۆژە تاریک بێت، نە خودا لە سەرەوە بایەخی پێ بدات و نە ڕۆژی بەسەردا هەڵبێت. |
5 Let darkness and death-shade redeem it, Let a cloud dwell on it, Let them terrify it as the most bitter of days.
| با تاریکی و سێبەری مەرگ لەسەری بێت، با هەور دایبگرێت، با ڕۆژ تاریک دابێت و بیتۆقێنێت. |
6 That night—let thick darkness take it, Let it not be united to days of the year, Let it not come into the number of months.
| ئەو شەوە، با شەوەزەنگ بیگرێت، لەناو ڕۆژانی ساڵ دڵخۆش نەبێت نەیەتە ناو ژمارەی مانگەکان. |
7 Behold! That night—let it be barren, Let no singing come into it.
| با ئەو شەوە نەزۆک بێت، هاواری خۆشی تێدا نەبێت. |
8 Let the cursers of day mark it, Who are ready to wake up Leviathan.
| بەر نەفرەتی ئەوانە بکەوێت کە نەفرەت لە ڕۆژگار دەکەن، ئەوانەی ئامادەن لیڤیاتان بەئاگا بهێنن. |
9 Let the stars of its twilight be dark, Let it wait for light, and there is none, And let it not look on the eyelids of the dawn.
| با ئەستێرەکانی بەرەبەیان تاریک دابێن، چاوەڕوانی ڕووناکی بێت و نەیەت، با گزنگی بەیان نەبینێت، |
10 Because it has not shut the doors Of the womb that was mine! And hide misery from my eyes.
| چونکە دەرگاکانی سکی لەسەر من دانەخست و چەرمەسەری لە چاوەکانم نەشاردەوە. |
11 Why do I not die from the womb? I have come forth from the belly and gasp!
| «بۆ لە بار دایکم نەچووم، کە لەدایک بووم، بۆ ڕۆحم بەدەستەوە نەدا؟ |
12 Why have knees been before me? And what [are] breasts, that I suck?
| بۆچی ئەژنۆکان هەڵیانگرتم، بۆ مەمک هەبوو تاکو شیر بدرێم؟ |
13 For now, I have lain down, and am quiet, I have slept—then there is rest to me,
| چونکە ئێستا ڕاکشابووم و بێدەنگ ببووم، ئەو کاتە بە ئاسوودەیی دەخەوتم، |
14 With kings and counselors of earth, These building ruins for themselves.
| لەگەڵ پاشایان و ڕاوێژکارانی زەوی، ئەوانەی ئەو کۆشکانەیان بۆ خۆیان بنیاد نا کە ئێستا بوونەتە کەلاوە، |
15 Or with princes—they have gold, They are filling their houses [with] silver.
| یان لەگەڵ میران کە زێڕیان هەیە، ئەوانەی ماڵەکانیان لە زیو پڕکردووە، |
16 (Or I am not as a hidden abortion, As infants—they have not seen light.)
| یان وەک لەبارچووێکی لەخاکنراو، ئینجا نەدەبووم، وەک کۆرپەیەک ڕووناکی نەبینیوە. |
17 There the wicked have ceased troubling, And there the wearied rest in power.
| لەوێ خراپەکاران لە ئاژاوەنانەوە دەوەستن لەوێ ماندووان پشوو دەدەن، |
18 Together prisoners have been at ease, They have not heard the voice of an exactor,
| دیلەکان تێکڕا ئاسوودە دەبن، گوێیان لە دەنگی سەرکار نابێت، |
19 Small and great [are] the same there. And a servant [is] free from his lord.
| لەوێ بچووک وەک گەورە وایە، کۆیلەش ئازادە لە دەستی گەورەکەی. |
20 Why does He give light to the miserable, and life to the bitter soul?
| «بۆ ڕووناکی دەدرێتە ڕەنجدەران و ژیانیش بۆ ئەوەی تاڵاوی تێدایە، |
21 Who are waiting for death, and it is not, And they seek it above hid treasures.
| ئەوانەی چاوەڕوانی مردن دەکەن و نییە، لە گەنجینە زیاتر بەدوایدا دەگەڕێن، |
22 Who are glad—to joy, They rejoice when they find a grave.
| هەتا ئەوپەڕی شادمانی دڵخۆشن، دڵشادن کە گۆڕێک دەبیننەوە؟ |
23 To a man whose way has been hidden, And whom God shuts up?
| بۆ ژیان دەدرێتە پیاوێک کە ڕێگای شاردراوەتەوە، خوداش بە چواردەوریدا پەرژینی لێ داوە؟ |
24 For before my food, my sighing comes, And my roarings [are] poured out as waters.
| لەبەر ئەوەی ئاخ هەڵکێشانم بووەتە نانی ڕۆژانەم، هەنسکیشم وەک ئاو دەڕژێت. |
25 For I feared a fear and it meets me, And what I was afraid of comes to me.
| ئەوەی دەمتۆقێنێت هاتە سەر ڕێگام، ئەوەی لێی دەترسام بەسەرم هات. |
26 I was not safe—nor was I quiet—Nor was I at rest—and trouble comes!”
| ئاسوودە نەبووم و بێدەنگ نەبووم، پشووم نەدا و ئاژاوە هات.» |
