Job 3
1 After this Job has opened his mouth, and reviles his day.
Poste Ijob malfermis sian buŝon, kaj malbenis sian tagon.
2 And Job answers and says:
Kaj Ijob ekparolis, kaj diris:
3 “Let the day perish in which I am born, And the night that has said: A man-child has been conceived.
Pereu la tago, en kiu mi naskiĝis, Kaj la nokto, kiu diris: Embriiĝis homo.
4 That day—let it be darkness, Do not let God require it from above, Nor let light shine on it.
Tiu tago estu malluma; Dio de supre ne rigardu ĝin, Neniu lumo ekbrilu super ĝi.
5 Let darkness and death-shade redeem it, Let a cloud dwell on it, Let them terrify it as the most bitter of days.
Mallumo kaj tomba ombro ekposedu ĝin; Nubo ĝin kovru; Eklipsoj de tago faru ĝin terura.
6 That night—let thick darkness take it, Let it not be united to days of the year, Let it not come into the number of months.
Tiun nokton prenu mallumego; Ĝi ne alkalkuliĝu al la tagoj de la jaro, Ĝi ne eniru en la kalkulon de la monatoj.
7 Behold! That night—let it be barren, Let no singing come into it.
Ho, tiu nokto estu soleca; Neniu ĝojkrio aŭdiĝu en ĝi.
8 Let the cursers of day mark it, Who are ready to wake up Leviathan.
Malbenu ĝin la malbenantoj de la tago, Tiuj, kiuj estas pretaj eksciti levjatanon.
9 Let the stars of its twilight be dark, Let it wait for light, and there is none, And let it not look on the eyelids of the dawn.
Mallumiĝu la steloj de ĝia krepusko; Ĝi atendu lumon, kaj ĉi tiu ne aperu; Kaj la palpebrojn de matenruĝo ĝi ne ekvidu;
10 Because it has not shut the doors Of the womb that was mine! And hide misery from my eyes.
Pro tio, ke ĝi ne fermis la pordon de la utero de mia patrino Kaj ne kaŝis per tio la malfeliĉon antaŭ miaj okuloj.
11 Why do I not die from the womb? I have come forth from the belly and gasp!
Kial mi ne mortis tuj el la utero, Ne senviviĝis post la eliro el la ventro?
12 Why have knees been before me? And what [are] breasts, that I suck?
Kial akceptis min la genuoj? Por kio estis la mamoj, ke mi suĉu?
13 For now, I have lain down, and am quiet, I have slept—then there is rest to me,
Mi nun kuŝus kaj estus trankvila; Mi dormus kaj havus ripozon,
14 With kings and counselors of earth, These building ruins for themselves.
Kune kun la reĝoj kaj la konsilistoj sur la tero, Kiuj konstruas al si izolejojn,
15 Or with princes—they have gold, They are filling their houses [with] silver.
Aŭ kun la potenculoj, kiuj havas oron, Kiuj plenigas siajn domojn per arĝento;
16 (Or I am not as a hidden abortion, As infants—they have not seen light.)
Aŭ kiel abortitaĵo kaŝita mi ne ekzistus, Simile al la infanoj, kiuj ne vidis lumon.
17 There the wicked have ceased troubling, And there the wearied rest in power.
Tie la malpiuloj ĉesas tumulti; Kaj tie ripozas tiuj, kies fortoj konsumiĝis.
18 Together prisoners have been at ease, They have not heard the voice of an exactor,
Tie la malliberuloj kune havas ripozon; Ili ne aŭdas la voĉon de premanto.
19 Small and great [are] the same there. And a servant [is] free from his lord.
Malgranduloj kaj granduloj, tie ili estas; Kaj sklavo estas libera de sia sinjoro.
20 Why does He give light to the miserable, and life to the bitter soul?
Por kio al suferanto estas donita la lumo, Kaj la vivo al tiuj, kiuj havas maldolĉan animon,
21 Who are waiting for death, and it is not, And they seek it above hid treasures.
Kiuj atendas la morton, kaj ĝi ne aperas, Kiuj elfosus ĝin pli volonte ol trezorojn,
22 Who are glad—to joy, They rejoice when they find a grave.
Kiuj ekĝojus kaj estus ravitaj, Se ili trovus tombon?
23 To a man whose way has been hidden, And whom God shuts up?
Al la homo, kies vojo estas kaŝita, Kaj antaŭ kiu Dio starigis barilon?
24 For before my food, my sighing comes, And my roarings [are] poured out as waters.
Antaŭ ol mi ekmanĝas panon, mi devas ĝemi, Kaj mia plorkriado verŝiĝas kiel akvo;
25 For I feared a fear and it meets me, And what I was afraid of comes to me.
Ĉar teruraĵo, kiun mi timis, trafis min, Kaj tio, pri kio mi estis maltrankvila, venis al mi.
26 I was not safe—nor was I quiet—Nor was I at rest—and trouble comes!”
Mi ne havas trankvilon, mi ne havas kvieton, mi ne havas ripozon; Trafis min kolero.
