< Job 29 >

1 And Job adds to lift up his allegory and says:
ئەیوب سەرلەنوێ دەستی بە قسە کردەوە و گوتی:
2 “Who makes me as [in] months past, As [in] the days of God’s preserving me?
«خۆزگەم بە مانگەکانی ڕابردوو، بەو ڕۆژانەی کە خودا منی پاراست،
3 In His causing His lamp to shine on my head, By His light I walk [through] darkness.
کاتێک چراکەی خۆی لە سەرم هەڵکرد و بە ڕووناکی ئەو بەناو تاریکیدا دەڕۆیشتم!
4 As I have been in days of my maturity, And the counsel of God on my tent.
خۆزگە بەو ڕۆژانەی کە لە هەڕەتی هێز و توانادا بووم، هاوڕێیەتییە گیانی بەگیانییەکەم لەگەڵ خودا چادرەکەی منی بەرەکەتدار کردبوو،
5 When yet the Mighty One [is] with me. Around me—my young ones,
خودای هەرە بەتوانا هێشتا لەگەڵم بوو و منداڵەکانیشم لە چواردەورم بوون،
6 When washing my goings with butter, And the firm rock [is] with me—streams of oil.
کاتێک پێیەکانم بە شیر دەشوشت، تاشەبەردیش جۆگەکانی زەیتی بۆ هەڵدەقوڵاندم.
7 When I go out to the gate by the city, In a broad place I prepare my seat.
«کاتێک بۆ لای دەروازەی شارەکە دەچووم و لە گۆڕەپانەکەدا دیوەخانی خۆم ئامادە دەکرد،
8 Youths have seen me, and they have been hidden, And the aged have risen—they stood up.
گەنجەکان کە منیان دەبینی خۆیان دەشاردەوە، پیرانیش لەبەرم هەڵدەستان و ڕادەوەستان؛
9 Princes have kept in words, And they place a hand on their mouth.
پیاوە گەورەکان نەیاندەویست قسە بکەن، دەستیان دەخستە سەر دەمی خۆیان؛
10 The voice of leaders has been hidden, And their tongue has cleaved to the palate.
پیاوماقوڵان دەنگیان لێ دەبڕا و زمانیان بە مەڵاشوویانەوە دەنووسا.
11 For the ear heard, and declares me blessed, And the eye has seen, and testifies [to] me.
ئەوەی گوێی لێم دەبوو ستایشی دەکردم، ئەو چاوەی کە دەیبینی شایەتی بۆ دەدام،
12 For I deliver the afflicted who is crying, And the fatherless who has no helper.
چونکە ئەو هەژارانەی کە هاواریان بۆ دەهێنام و ئەو هەتیوانەی کە بێکەس بوون ڕزگارم دەکردن.
13 The blessing of the perishing comes on me, And I cause the heart of the widow to sing.
ئەوانەی لە سەرەمەرگدا بوون بەرەکەتیان دەدامێ و دڵی بێوەژنم دەهێنایە قریوە.
14 I have put on righteousness, and it clothes me, My justice as a robe and a crown.
ڕاستودروستیم لەبەر دەکرد و دەمپۆشی؛ دادپەروەری کەوا و مێزەرەکەم بوو.
15 I have been eyes to the blind, And I [am] feet to the lame.
دەبووم بە چاو بۆ نابینایان و بە قاچ بۆ شەلان.
16 I [am] a father to the needy, And the cause I have not known I search out.
من بۆ نەداران باوکێک دەبووم و بەرگریم لە کەسێک دەکرد کە پێی ئاشنا نەبووم.
17 And I break the jaw-teeth of the perverse, And from his teeth I cast away prey.
کەڵبەی ستەمکارم وردوخاش دەکرد و لەنێو ددانەکانی نێچیرم دەڕفاند.
18 And I say, I expire with my nest, And I multiply days as the sand.
«جا گوتم:”لەناو لانەکەی خۆم ڕۆح بەدەستەوە دەدەم و وەک لم ڕۆژگارم زۆر دەبێت.
19 My root is open to the waters, And dew lodges on my branch.
ڕەگم بەرەو ئاوەکان درێژ دەبێتەوە، بە درێژایی شەو شەونم بەسەر چڵەکانمەوە دەبێت.
20 My glory [is] fresh with me, And my bow is renewed in my hand.
شکۆمەندیم بە هەمیشەیی لەگەڵم دەبێت، کەوانەکەم لە دەستم نوێ دەبێتەوە.“
21 They have listened to me, Indeed, they wait, and are silent for my counsel.
«گوێیان لە من دەگرت و چاوەڕێیان دەکرد لە کاتی ڕاوێژکردنم گوێیان بۆم شل دەکرد.
22 After my word they do not change, And my speech drops on them,
لەدوای قسەکانم هیچیان لە دەم نەدەهاتە دەرەوە؛ قسەکانم دڵۆپەی بەسەریاندا کرد.
23 And they wait for me as [for] rain, And they have opened wide their mouth [As] for the spring rain.
چاوەڕێیان دەکردم وەک چاوەڕێی نمە باران بکەن و دەمیان دەکردەوە وەک بۆ بارانی بەهار.
24 I laugh at them—they give no credence, And do not cause the light of my face to fall.
کاتێک لەگەڵیان ڕووخۆش دەبووم، باوەڕیان نەدەکرد؛ کاتێک ڕەزامەندیم پیشان دەدا، چاوەڕێی ئەوەیان نەدەکرد.
25 I choose their way, and sit [as] head, And I dwell as a king in a troop, When he comforts mourners.”
ڕێگام بۆیان هەڵدەبژارد و وەک سەرۆک دادەنیشتم؛ وەک پاشایەک لەناو سوپا نیشتەجێ دەبووم، وەک ئەوەی دڵنەوایی شیوەنگێڕان دەداتەوە.

< Job 29 >