Job 24
1 “For this reason from the Mighty One Times have not been hidden, And those knowing Him have not seen His days.
Nganong wala man nagtakda ang Makagagahom ug tukmang panahon sa iyang paghukom alang sa tawong daotan? Nganong wala man nakita niadtong nagmatinud-anon sa Dios ang pag-abot sa iyang paghukom?
2 They reach the borders, They have taken a drove away violently, Indeed, they do evil.
Adunay mga tawong daotan nga mikuha sa mga ilhanan sa utlanan; ug adunay mga tawong daotan nga nangawat ug mga panon sa karnero ug gibutang kini nila sa ilang sibsibanan.
3 They lead away the donkey of the fatherless, They take in pledge the ox of the widow,
Gipahilayo nila ang asno sa mga walay amahan; gikuha usab nila ang toro nga baka sa biyuda ingon nga garantiya.
4 They turn aside the needy from the way, Together have hid the poor of the earth.
Gipugos nilag papahawa sa ilang mga agianan ang mga timawa; ang tanang kabos nga katawhan sa kalibotan nanago gikan kanila.
5 Behold, wild donkeys in a wilderness, They have gone out about their work, Seeking early for prey, A mixture for himself—food for young ones.
Tan-awa, kining mga tawong kabos miadto sa ilang mga trabaho sama sa ihalas nga mga asno sa kamingawan, maampingon nga nangita sa ilang pagkaon; tingali ug hatagan silag pagkaon sa Araba alang sa ilang mga anak.
6 They reap his provender in a field, And they glean the vineyard of the wicked.
Ang mga tawong kabos nag-ani panahon sa kagabhion sa kaumahan sa ubang tawo, namunit sila ug mga ubas gikan sa mga tawong daotan nga nag-ani.
7 They cause the naked to lodge without clothing. And there is no covering in the cold.
Nangatulog sila tibuok gabii nga hubo ug walay bisti; ug wala silay tabon panahon sa tingtugnaw.
8 From the inundation of hills they are wet, And without a refuge—have embraced a rock.
Nangabasa sila tungod sa ulan sa kabukiran; ug tungod kay wala silay balay nga mapuy-an nanghigda na lamang sila tupad sa mga dagkong bato.
9 They take away violently The orphan from the breast, And they lay a pledge on the poor.
Adunay mga tawong daotan nga mikuha sa ilang mga anak gikan sa suso sa ilang inahan, mga tawong daotan nga nagapanguha ug bata ingon nga garantiya gikan sa mga tawong kabos.
10 Naked, they have gone without clothing, And hungry—have taken away a sheaf.
Apan ang mga tawong kabos nagalakaw nga hubo ug walay bisti; bisan tuod naglakaw sila nga gutom, ginapas-an gihapon nila ang mga pung-pung sa humay sa ubang tawo.
11 They make oil between their walls, They have trodden winepresses, and thirst.
Ang mga tawong kabos nagbuhat ug lana gikan sa balay sa mga daotan; gitamaktamakan nila ang pug-anan ug bino sa mga tawong daotan, apan sila mismo nag-antos sa kauhaw.
12 Men groan because of enmity, And the soul of pierced ones cries, And God does not give praise.
Nag-agulo ang mga tawo sa siyudad; nagpakitabang ang mga samaran, apan wala nagpanumbaling ang Dios sa ilang mga pag-ampo.
13 They have been those rebelling against light, They have not discerned His ways, Nor abided in His paths.
Ang uban niining mga tawong daotan misupak batok sa kahayag; wala sila nasayod sa pamaagi niini; ni nagpabilin sa iyang pamaagi.
14 The murderer rises at the light, He slays the poor and needy, And in the night he is as a thief.
Ang mamumuno mobangon panahon sa kahayag; patyon niya ang mga kabos ug timawa nga katawhan; sa kagabhion sama siya sa kawatan.
15 And the eye of an adulterer Has observed the twilight, Saying, No eye beholds me. And he puts the face in secret.
Usab, ang mata sa mananapaw naghulat sa pagsalop sa adlaw; miingon siya, 'Walay mata nga makakita kanako'. Gitabonan niya ang iyang dagway.
16 He has dug in the darkness—houses; By day they shut themselves up, They have not known light.
Panahon sa kangitngit ang mga tawong daotan nanglungkab sa mga balay; apan motago sila panahon sa adlaw; ug wala nila gitagaan ug pagtagad ang kahayag.
17 When together, morning [is] death-shade to them, When he discerns the terrors of death-shade.
Kay kanila ang kabuntagon sama lamang sa usa ka baga nga kangitngit; ug mas ganahan sila sa makalilisang nga mahitabo sa baga nga kangitngit.
18 He [is] light on the face of the waters, Their portion is vilified in the earth, He does not turn the way of vineyards.
Dali silang namatay, hinuon, sama sa mga bula ilalom sa katubigan; tinunglo ang ilang gipanag-iya nga yuta; ug walay si bisan kinsa nga motrabaho sa ilang mga parasan.
Lamuyon sa kauga ug kainit ang mga tubig sa niyebe; busa lamuyon usab sa Sheol kadtong nakasala. (Sheol h7585)
20 The womb forgets him, The worm sweetens [on] him, He is remembered no more, And wickedness is broken as a tree.
Kalimtan gayod siya sa nagsabak kaniya; kaunon siya sa mga ulod; ug wala nay makahinumdom pa kaniya; ug sa ingon niini nga paagi, ang pagkadaotan mabungkag sama sa kahoy.
21 Treating evil the barren [who] does not bear, And he does no good [to] the widow,
Lamunon sa daotan ang babaye nga dili makaanak; wala gayod siya'y mabuhat nga maayo sa biyuda.
22 And [God] has drawn the mighty by His power, He rises, and none believes in life.
Apan birahon sa Dios ang mga kusgang mga tawo pinaagi sa iyang gahom; motindog siya ug dili niya sila hatagan ug kusog sa kinabuhi.
23 He gives to him confidence, and he is supported, And His eyes [are] on their ways.
Gitugotan sila sa Dios nga maghunahuna nga aduna silay kasigurohan, ug nalipay sila niana, apan ang iyang mga mata nagatan-aw sa ilang mga pamaagi.
24 They were high [for] a little, and they are not, And they have been brought low. They are shut up as all [others], And cut off as the head of an ear of grain.
Napasidunggan kining mga tawhana; apan, sa dali lamang nga panahon, mawala sila; sa pagkatinuod, dad-on sila paubos; pagatigumon sila sama sa uban; ug pagaputlon sila sama sa usa ka mag-uuma nga nanggarab ug trigo.
25 And if not now, who proves me a liar, And makes my word of nothing?”
Kung dili man, kinsa may makapamatuod nga ako bakakon; kinsa man ang makahimo sa akong pagpamulong nga walay bili?”
