Job 22
1 And Eliphaz the Temanite answers and says:
Και απεκρίθη Ελιφάς ο Θαιμανίτης και είπε·
2 “Is a man profitable to God, Because a wise man is profitable to himself?
Δύναται άνθρωπος να ωφελήση τον Θεόν, διότι φρόνιμος ων δύναται να ωφελή εαυτόν;
3 Is it a delight to the Mighty One That you are righteous? Is it gain, That you make your ways perfect?
Είναι ευχαρίστησις εις τον Παντοδύναμον, εάν ήσαι δίκαιος; ή κέρδος, εάν καθιστάς αμέμπτους τας οδούς σου;
4 Because of your reverence Does He reason [with] you? He enters with you into judgment:
Μήπως φοβούμενός σε θέλει σε ελέγξει και θέλει ελθεί εις κρίσιν μετά σου;
5 Is your wickedness not abundant? And there is no end to your iniquities.
Η κακία σου δεν είναι μεγάλη; και αι ανομίαι σου άπειροι;
6 For you take a pledge of your brother for nothing, And you strip off the garments of the naked.
Διότι έλαβες ενέχυρον παρά του αδελφού σου αναιτίως και εστέρησας τους γυμνούς από του ενδύματος αυτών.
7 You do not cause the weary to drink water, And you withhold bread from the hungry.
Δεν επότισας ύδωρ τον διψώντα, και ηρνήθης άρτον εις τον πεινώντα.
8 As for the man of arm—he has the earth, And the accepted of face—he dwells in it.
Ο δε ισχυρός άνθρωπος απελάμβανε την γήν· και ο περίβλεπτος κατώκει εν αυτή.
9 You have sent widows away empty, And the arms of the fatherless are bruised.
Χήρας απέβαλες αβοηθήτους, και οι βραχίονες των ορφανών συνετρίβησαν υπό σου.
10 Therefore snares [are] all around you, And sudden fear troubles you.
Διά τούτο παγίδες σε περιεκύκλωσαν, και φόβος αιφνίδιος σε ταράττει·
11 Or darkness—you do not see, And abundance of waters covers you.
και σκότος, ώστε δεν βλέπεις· και πλημμύρα υδάτων σε σκεπάζει.
12 Is God not high [in] the heavens? And see the summit of the stars, That they are high.
Δεν είναι ο Θεός εν τοις υψηλοίς του ουρανού; και θεώρησον το ύψος των άστρων, πόσον υψηλά είναι
13 And you have said, How has God known? Does He judge through thickness?
Και συ λέγεις, Τι γνωρίζει ο Θεός; δύναται να κρίνη διά του γνόφου;
14 Thick clouds [are] a secret place to Him, And He does not see, And He habitually walks [above] the circle of the heavens.
Νέφη αποκρύπτουσιν αυτόν, και δεν βλέπει, και τον γύρον του ουρανού διαπορεύεται.
15 Do you observe the path of the age, That men of iniquity have trodden,
Μήπως θέλεις φυλάξει την παντοτεινήν οδόν, την οποίαν επάτησαν οι άνομοι;
16 Who have been cut down unexpectedly? A flood is poured out on their foundation.
Οίτινες αφηρπάσθησαν αώρως, και το θεμέλιον αυτών κατεπόντισε χείμαρρος·
17 Those saying to God, Turn aside from us, And what does the Mighty One do to them?
οίτινες είπον προς τον Θεόν, απόστηθι αφ' ημών· και τι θέλει κάμει ο Παντοδύναμος εις αυτούς;
18 And He has filled their houses [with] good (And the counsel of the wicked Has been far from me).
Αλλ' αυτός ενέπλησεν αγαθών τους οίκους αυτών· πλην μακράν απ' εμού η βουλή των ασεβών.
19 The righteous see and they rejoice, And the innocent mocks at them:
Οι δίκαιοι βλέπουσι και αγάλλονται· και οι αθώοι μυκτηρίζουσιν αυτούς.
20 Surely our substance has not been cut off, And fire has consumed their excellence.
Η μεν περιουσία ημών δεν ηφανίσθη, το υπόλοιπον όμως αυτών κατατρώγει πυρ.
21 Now acquaint yourself with Him, and be at peace, Thereby your increase [is] good.
Οικειώθητι λοιπόν μετ' αυτού και έσο εν ειρήνη· ούτω θέλει ελθεί καλόν εις σε.
22 Please receive a law from His mouth, And set His sayings in your heart.
Δέχθητι λοιπόν τον νόμον εκ του στόματος αυτού, και βάλε τους λόγους αυτού εν τη καρδία σου.
23 If you return to the Mighty you are built up, You put iniquity far from your tents.
Εάν επιστρέψης προς τον Παντοδύναμου, θέλεις ανοικοδομηθή, εκδιώξας την ανομίαν μακράν από των σκηνών σου.
24 So as to set a defense on the dust, And a covering on a rock of the valleys.
Και θέλεις επισωρεύσει το χρυσίον ως χώμα και το χρυσίον του Οφείρ ως τας πέτρας των χειμάρρων.
25 And the Mighty has been your defense, And silver [is] strength to you.
Και ο Παντοδύναμος θέλει είσθαι ο υπερασπιστής σου, και θέλεις έχει πλήθος αργυρίου.
26 For then you delight yourself on the Mighty, And lift up your face to God,
Διότι τότε θέλεις ευφραίνεσθε εις τον Παντοδύναμον, και θέλεις υψώσει το πρόσωπόν σου προς τον Θεόν.
27 You make supplication to Him, And He hears you, And you complete your vows.
Θέλεις δεηθή αυτού, και θέλει σου εισακούσει, και θέλεις αποδώσει τας ευχάς σου.
28 And you decree a saying, And it is established to you, And light has shone on your ways.
Και ό, τι αποφασίσης, θέλει κατορθούσθαι εις σέ· και το φως θέλει φέγγει επί τας οδούς σου.
29 For they have made low, And you say, Lift up. And He saves the bowed down of eyes.
Όταν ταπεινωθή τις, τότε θέλεις ειπεί, Είναι ύψωσις· διότι θέλει σώσει τον κεκυφότα τους οφθαλμούς.
30 He delivers the one [who is] not innocent, Indeed, he has been delivered By the cleanness of your hands.”
Θέλει σώσει και τον μη αθώον· ναι, διά της καθαρότητος των χειρών σου θέλει σωθή.
