Job 20

1 And Zophar the Naamathite answers and says:

Pagkatapos sumagot si Zofar ang taga-Naaman,

2 “Therefore my thoughts cause me to answer, And because of my sensations in me.

“Mabilis akong pinapasagot ng aking kaisipan dahil sa aking pag-aalala.

3 I hear the discipline of my shame, And the spirit of my understanding causes me to answer:

Nakarinig ako mula sa iyo ng isang pagsaway na nagpahiya sa akin, pero tinutugon ako ng espiritu na higit sa aking pang-unawa.

4 Have you known this from antiquity? Since the placing of man on earth?

Hindi mo ba alam ang katotohanan na ito noong sinaunang panahon, nang nilagay ng Diyos ang tao sa lupa:

5 That the singing of the wicked [is] short, And the joy of the profane for a moment,

saglit lang ang katagumpayan ng masama, at ang kagalakan ng taong hindi naniniwala diyos ay hindi nagtatagal?

6 Though his excellence goes up to the heavens, He strikes his head against a cloud—

Bagaman umabot sa kalangitan ang tangkad niya, at umabot ang ulo niya sa kaulapan,

7 He perishes as his own dung forever, His beholders say, Where [is] he?

pero maglalaho ang taong iyon katulad ng kaniyang dumi; sasabihin ng mga nakakita sa kaniya, 'Nasaan siya?'

8 He flees as a dream, and they do not find him, And he is driven away as a vision of the night,

Lilipad siya palayo tulad ng panaginip at hindi na masusumpungan; itataboy siya palayo katulad ng pangitain sa gabi.

9 The eye has not seen him, and does not add. And his place does not behold him again.

Hindi na siya muling makikita ng mga mata na nakakita sa kaniya; hindi na siya muling makikita ng pinanggalingan niya.

10 His sons oppress the poor, And his hands give back his wealth.

Hihingi ng kapatawaran ang mga anak niya sa mga dukha, ibabalik ng mga kamay niya ang kaniyang kayamanan.

11 His bones have been full of his youth, and it lies down with him on the dust.

Puno ng kasiglahan ang kaniyang mga buto, pero kasama niya itong hihiga sa kaniya sa alabok.

12 Though he sweetens evil in his mouth, hides it under his tongue,

Bagaman matamis ang kasamaan sa kaniyang bibig, bagaman itinatago niya ito sa ilalim ng kaniyang dila,

13 has pity on it, and does not forsake it, and keeps it back in the midst of his palate,

bagaman pinipigilan niya ito at hindi pinapakawalan pero pinapanatili pa rin ito sa kaniyang bibig—

14 his food is turned in his bowels, the bitterness of cobras [is] in his heart.

magiging mapait ang pagkain sa kaniyang bituka, magiging kamandag ito ng mga ahas sa loob niya.

15 He has swallowed wealth, and vomits it. God drives it out from his belly.

Nilulunok niya ang kaniyang mga kayamanan, pero isusuka niya ulit ito; palalabasin ito ng Diyos mula sa kaniyang tiyan.

16 He sucks [the] gall of cobras, the tongue of a viper slays him.

Sisipsipin niya ang kamandag ng mga ahas; papatayin siya ng dila ng ulupong.

17 He does not look on streams, Flowing of brooks of honey and butter.

Hindi siya mabubuhay para magalak sa panonood ng mga ilog at dumadaloy na agos ng pulot at mantikilya.

18 He is giving back [what] he labored for, and does not consume [it]; As a bulwark [is] his exchange, and he does not exult.

Pagbabayaran niya ang kaniyang mga pinaghirapan; hindi niya ito lulunukin; hindi siya magagalak sa kayamanan na nakuha niya.

19 For he oppressed—he forsook the poor, He has taken a house away violently, And he does not build it.

Dahil inapi niya at pinabayaan ang mga dukha; sapilitan niyang inagaw ang mga bahay na hindi niya itinayo.

20 For he has not known ease in his belly. With his desirable thing he does not deliver himself.

Dahil hindi siya makahanap ng kasiyahan sa kaniyang sarili, hindi niya maliligtas ang kahit anong bagay na nagbibigay sa kaniya ng kaligayahan.

21 There is not a remnant to his food, Therefore his good does not stay.

Walang naiwang bagay ang hindi niya nilamon; kaya hindi magtatagal ang kaniyang kasaganaan.

22 In the fullness of his sufficiency he is constricted. Every perverse hand meets him.

Sa kasaganaan ng kaniyang kayamanan siya ay mahuhulog sa kaguluhan; darating sa kaniya ang kamay ng lahat ng nasa kahirapan.

23 It comes to pass, at the filling of his belly, He sends forth against him The fierceness of His anger, Indeed, He rains on him in his eating.

Kapag naghahanda na siyang magpakabusog, ibubuhos ng Diyos ang bagsik ng kaniyang poot sa taong iyon; papaulanin niya ito sa kaniya habang kumakain siya.

24 He flees from an iron weapon, A bow of bronze passes through him.

Bagaman tatakas ang taong iyon sa bakal na sandata, patatamaan siya ng isang tanso na pana.

25 One has drawn, And it comes out from the body, And a glittering weapon proceeds from his gall. Terrors [are] on him.

Tatagos ang palaso mula sa likod niya; tunay nga, lalabas mula sa atay niya ang kumikinang na dulo nito; katakot-takot na mga bagay ang darating sa kaniya.

26 All darkness is hid for his treasures, A fire not blown consumes him, The remnant is broken in his tent.

Nakalaan ang ganap na kadiliman para sa kaniyang mga kayamanan; lalamunin siya ng apoy na hindi naapula; lalamunin nito kung ano ang nalabi sa kaniyang tolda.

27 The heavens reveal his iniquity, And earth is raising itself against him.

Ipapakita ng kalangitan ang kaniyang mga kasalanan, at babangon ang kalupaan laban sa kaniya bilang isang saksi.

28 The increase of his house is removed, Poured forth in a day of His anger.

Maglalaho ang kayamanan ng kaniyang bahay; aanurin ang kaniyang mga kalakal sa araw ng poot ng Diyos.

29 This [is] the portion of a wicked man from God. And an inheritance appointed him by God.”

Ito ang bahagi ng masamang tao mula sa Diyos, ang pamana ng Diyos na nakalaan para sa kaniya.”