Job 20
1 And Zophar the Naamathite answers and says:
Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:
2 “Therefore my thoughts cause me to answer, And because of my sensations in me.
Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.
3 I hear the discipline of my shame, And the spirit of my understanding causes me to answer:
Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:
4 Have you known this from antiquity? Since the placing of man on earth?
Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;
5 That the singing of the wicked [is] short, And the joy of the profane for a moment,
Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?
6 Though his excellence goes up to the heavens, He strikes his head against a cloud—
Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;
7 He perishes as his own dung forever, His beholders say, Where [is] he?
[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?
8 He flees as a dream, and they do not find him, And he is driven away as a vision of the night,
Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.
9 The eye has not seen him, and does not add. And his place does not behold him again.
Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.
10 His sons oppress the poor, And his hands give back his wealth.
Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.
11 His bones have been full of his youth, and it lies down with him on the dust.
Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.
12 Though he sweetens evil in his mouth, hides it under his tongue,
A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;
13 has pity on it, and does not forsake it, and keeps it back in the midst of his palate,
Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;
14 his food is turned in his bowels, the bitterness of cobras [is] in his heart.
[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.
15 He has swallowed wealth, and vomits it. God drives it out from his belly.
Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.
16 He sucks [the] gall of cobras, the tongue of a viper slays him.
Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.
17 He does not look on streams, Flowing of brooks of honey and butter.
Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.
18 He is giving back [what] he labored for, and does not consume [it]; As a bulwark [is] his exchange, and he does not exult.
Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].
19 For he oppressed—he forsook the poor, He has taken a house away violently, And he does not build it.
Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.
20 For he has not known ease in his belly. With his desirable thing he does not deliver himself.
Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.
21 There is not a remnant to his food, Therefore his good does not stay.
Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.
22 In the fullness of his sufficiency he is constricted. Every perverse hand meets him.
Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.
23 It comes to pass, at the filling of his belly, He sends forth against him The fierceness of His anger, Indeed, He rains on him in his eating.
Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.
24 He flees from an iron weapon, A bow of bronze passes through him.
[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.
25 One has drawn, And it comes out from the body, And a glittering weapon proceeds from his gall. Terrors [are] on him.
Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.
26 All darkness is hid for his treasures, A fire not blown consumes him, The remnant is broken in his tent.
Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.
27 The heavens reveal his iniquity, And earth is raising itself against him.
Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 The increase of his house is removed, Poured forth in a day of His anger.
Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.
29 This [is] the portion of a wicked man from God. And an inheritance appointed him by God.”
Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.
