< Job 20 >

1 And Zophar the Naamathite answers and says:
چۆفەری نەعماتیش وەڵامی دایەوە:
2 “Therefore my thoughts cause me to answer, And because of my sensations in me.
«لەبەر جۆشانی ناخم، بیرکردنەوەکانم هانم دەدەن وەڵام بدەمەوە.
3 I hear the discipline of my shame, And the spirit of my understanding causes me to answer:
گوێم لە سەرزەنشتەکانی تۆ دەبێت کە سووکایەتیم پێ دەکەیت، ڕۆحی تێگەیشتنم وام لێ دەکات وەڵام بدەمەوە.
4 Have you known this from antiquity? Since the placing of man on earth?
«ئایا لە کۆنەوە ئەمەت نەزانیوە، لەو کاتەوەی مرۆڤ لەسەر زەوی دانراوە؟
5 That the singing of the wicked [is] short, And the joy of the profane for a moment,
هاواری خۆشی خراپەکاران کورتە و خۆشی خوانەناس بۆ ساتێکە.
6 Though his excellence goes up to the heavens, He strikes his head against a cloud—
هەرچەندە لووتبەرزی خوانەناس بگاتە ئاسمان و سەریشی لە هەور بدات،
7 He perishes as his own dung forever, His beholders say, Where [is] he?
بەڵام وەک تەپاڵە خۆی بۆ هەتاهەتایە لەناودەچێت و ئەوانەی بینیویانە دەڵێن:”کوا؟“
8 He flees as a dream, and they do not find him, And he is driven away as a vision of the night,
وەک خەون دەفڕێت و ئیتر نامێنێت، وەک مۆتەکەیەک دەردەکرێت.
9 The eye has not seen him, and does not add. And his place does not behold him again.
چاوێک کە بینیویەتی دیسان نایبینێتەوە، جارێکی دیکە شوێنەکەشی نابینرێت.
10 His sons oppress the poor, And his hands give back his wealth.
کوڕەکانی هەوڵ دەدەن هەژاران ڕازی بکەن؛ دەستەکانی سامانەکەی دەدەنەوە.
11 His bones have been full of his youth, and it lies down with him on the dust.
ئێسکەکانی پڕ لە گەنجیێتین، بەڵام ئەو گەنجیێتییە لەگەڵیدا لەناو خاک ڕادەکشێت.
12 Though he sweetens evil in his mouth, hides it under his tongue,
«کە خراپە لەناو دەمی شیرین بێت و لەژێر زمانی بیشارێتەوە،
13 has pity on it, and does not forsake it, and keeps it back in the midst of his palate,
دڵی پێی سووتاو و بەجێی نەهێشت، بەڵکو لەناو گەرویدا بەندی کرد،
14 his food is turned in his bowels, the bitterness of cobras [is] in his heart.
بەڵام نانەکەی لەناو ڕیخۆڵەکانی دەگۆڕێت، دەبێتە تاڵی ژەهری مار لەناو سکی.
15 He has swallowed wealth, and vomits it. God drives it out from his belly.
سامانێکی قووت دا و دەیڕشێنێتەوە؛ خودا لەناو سکی وەدەری دەنێت.
16 He sucks [the] gall of cobras, the tongue of a viper slays him.
ژەهری مار دەمژێت؛ زمانی مار دەیکوژێت.
17 He does not look on streams, Flowing of brooks of honey and butter.
جۆگەکان نابینێت، ڕووبارە ڕۆیشتووەکانی هەنگوین و قەیماغ.
18 He is giving back [what] he labored for, and does not consume [it]; As a bulwark [is] his exchange, and he does not exult.
بەری ماندووبوونەکەی دێنێتەوە و قووتی نادات، لە قازانجی بازرگانییەکەی خۆشی نابینێت.
19 For he oppressed—he forsook the poor, He has taken a house away violently, And he does not build it.
لەبەر ئەوەی هەژارانی وردوخاش کرد و بەجێی هێشتن؛ دەستی بەسەر ماڵێکدا گرت کە بنیادی نەنابوو.
20 For he has not known ease in his belly. With his desirable thing he does not deliver himself.
«بێگومان لە ناخیدا نەیزانی بەس چییە؛ ئەوەی ئارەزووی دەکات دەربازی ناکات.
21 There is not a remnant to his food, Therefore his good does not stay.
خواردنەکەی پاشماوەی نییە؛ ئیتر خێروخۆشییەکەی بەردەوام نابێت.
22 In the fullness of his sufficiency he is constricted. Every perverse hand meets him.
لەوپەڕی سەڵتەنەتیدا تووشی تەنگانە دەبێت، دەستی هەموو ڕەنجدەرێکی دێتە سەر.
23 It comes to pass, at the filling of his belly, He sends forth against him The fierceness of His anger, Indeed, He rains on him in his eating.
لە کاتێکدا سکی خۆی پڕ دەکات، خودا گڕی تووڕەیی خۆی بۆ دەنێرێت و وەکو باران بەسەریدا دەیبارێنێت.
24 He flees from an iron weapon, A bow of bronze passes through him.
لە چەکی ئاسنەوە ڕادەکات و تیری بڕۆنز دەیبڕێت.
25 One has drawn, And it comes out from the body, And a glittering weapon proceeds from his gall. Terrors [are] on him.
تیرەکەی ڕاکێشا و لە پشتییەوە هاتە دەرەوە، نووکی بریسکەدار زراوی بڕی. ترسی بەسەرەوەیە؛
26 All darkness is hid for his treasures, A fire not blown consumes him, The remnant is broken in his tent.
هەموو تاریکییەک بۆ گەنجینەکانی شاردراوەتەوە. ئاگرێک دەیخوات فووی لێ نەکراوە، ئەوەی لە چادرەکەی مابێتەوە لووشی دەدات.
27 The heavens reveal his iniquity, And earth is raising itself against him.
ئاسمان تاوانەکەی ئاشکرا دەکات، زەوی لێی ڕادەپەڕێت.
28 The increase of his house is removed, Poured forth in a day of His anger.
لەو ڕۆژەی کە خودا تووڕەییەکەی دەبارێنێت، لافاوێک ماڵەکەی دەبات.
29 This [is] the portion of a wicked man from God. And an inheritance appointed him by God.”
ئەمە بەشی کەسی خراپە لە خوداوە، میراتی دیاریکراوە لە خوداوە.»

< Job 20 >