Job 20
1 And Zophar the Naamathite answers and says:
Unya mitubag si Zofar nga Naamatihanon ug miingon,
2 “Therefore my thoughts cause me to answer, And because of my sensations in me.
“Paspas ako makatubag tungod sa kabalaka nga anaa sa akong mga hunahuna.
3 I hear the discipline of my shame, And the spirit of my understanding causes me to answer:
Naulawan ako tungod sa akong nadungog nga pagbadlong gikan kanimo, apan ang espiritu nga labaw pa sa akong panabot nagatubag kanako.
4 Have you known this from antiquity? Since the placing of man on earth?
Wala ka ba nasayod niini nga kamatuoran nga gikan sa karaang kapanahonan, sa dihang gibutang sa Dios ang tawo sa kalibotan:
5 That the singing of the wicked [is] short, And the joy of the profane for a moment,
hamubo lamang ang kadaogan sa tawong daotan, ug hamubo lamang ang kalipay sa tawo nga walay dios?
6 Though his excellence goes up to the heavens, He strikes his head against a cloud—
Bisan tuod ang iyang katas-on mosangko hangtod sa kalangitan, ug ang iyang ulo mosangko sa kapanganoran,
7 He perishes as his own dung forever, His beholders say, Where [is] he?
apan ang maong tawo mahanaw gayod sama sa iyang kaugalingong hugaw; kadtong nakakita kaniya moingon, 'Hain naman siya?'
8 He flees as a dream, and they do not find him, And he is driven away as a vision of the night,
Mahanaw siya sama sa damgo ug dili na makaplagan; sa pagkatinuod, gukdon siya sama sa panan-awon sa kagabhion.
9 The eye has not seen him, and does not add. And his place does not behold him again.
Dili na makakita kaniya pag-usab ang mata nga nakakita kaniya; ug ang iyang dapit dili na makakita kaniya.
10 His sons oppress the poor, And his hands give back his wealth.
Mangayog pasaylo ang iyang mga anak ngadto sa mga tawong kabos; ibalik niyag hatag ang iyang bahandi pinaagi sa iyang kamot.
11 His bones have been full of his youth, and it lies down with him on the dust.
Puno ang iyang kabukogan sa kusog sa pagkabatan-on, apan mohigda kini uban kaniya sa abog.
12 Though he sweetens evil in his mouth, hides it under his tongue,
Bisan tuod tam-is ang kadaotan sa iyang baba, bisan tuod ug gitago niya kini ilalom sa iyang dila,
13 has pity on it, and does not forsake it, and keeps it back in the midst of his palate,
bisan ug gipundo niya kini ug gitipigan sa iyang baba—
14 his food is turned in his bowels, the bitterness of cobras [is] in his heart.
ang pagkaon sa iyang tinai mahimong pait; mahimo kining lala sa bitin sa iyang kinasuloran.
15 He has swallowed wealth, and vomits it. God drives it out from his belly.
Tunlon niya ang bahandi, apan isuka gihapon niya kini pag-usab; pagawson kini sa Dios gikan sa iyang tiyan.
16 He sucks [the] gall of cobras, the tongue of a viper slays him.
Suyupon niya ang lala sa bitin; ang dila sa bitin maoy makapatay kaniya.
17 He does not look on streams, Flowing of brooks of honey and butter.
Dili na siya makapahimulos sa mga sapa, ang paghaganas sa dugos ug sa mantikilya.
18 He is giving back [what] he labored for, and does not consume [it]; As a bulwark [is] his exchange, and he does not exult.
Ibalik niya ang bunga sa iyang paghago apan dili na siya makakaon niini; dili na siya makapahimulos sa bahandi nga halin sa iyang negosyo.
19 For he oppressed—he forsook the poor, He has taken a house away violently, And he does not build it.
Tungod kay gidaogdaog ug gipasagdan niya ang mga tawong kabos; mapugsanon niya nga giilog ang mga balay nga dili siya ang nagtukod.
20 For he has not known ease in his belly. With his desirable thing he does not deliver himself.
Tungod kay wala siya makasinati sa katagbawan, dili niya matipigan ang bisan unsang mga butang nga makapalipay kaniya.
21 There is not a remnant to his food, Therefore his good does not stay.
Walay laing nahibilin nga wala niya gilamoy; nagpasabot nga dili molungtad ang iyang pagkaadunahan.
22 In the fullness of his sufficiency he is constricted. Every perverse hand meets him.
Mahulog siya sa kagubot tungod sa kadagaya sa iyang bahandi; moduol kaniya ang mga kamot sa tanan nga anaa sa kawalad-on.
23 It comes to pass, at the filling of his belly, He sends forth against him The fierceness of His anger, Indeed, He rains on him in his eating.
Sa dihang busgon na niya ang iyang tiyan, ilabay sa Dios ang kabangis sa iyang kasuko ngadto kaniya; paulanan siya niini sa Dios samtang gakaon siya.
24 He flees from an iron weapon, A bow of bronze passes through him.
Bisan tuod ug kanang tawhana mopalayo gikan nianang puthaw nga hinagiban, ang bronsi nga pana moigo kaniya.
25 One has drawn, And it comes out from the body, And a glittering weapon proceeds from his gall. Terrors [are] on him.
Motaop ang pana sa iyang likod ug molapos sa pikas; sa pagkatinuod, moigo gayod sa iyang atay ang sinaw nga hait niini; ang pagkalisang moabot kaniya.
26 All darkness is hid for his treasures, A fire not blown consumes him, The remnant is broken in his tent.
Nakatagana ang hingpit nga kangitngit alang sa iyang mga bahandi; molamoy kaniya ang kalayo nga dili matayhop; lamoyon niini ang bisan unsa nga nahibilin sa iyang tolda.
27 The heavens reveal his iniquity, And earth is raising itself against him.
Ibutyag sa kalangitan ang iyang kasal-anan, ug makigbatok kaniya ang yuta ingon nga saksi.
28 The increase of his house is removed, Poured forth in a day of His anger.
Mawagtang ang bahandi sa iyang balay; maanod ang iyang kabtangan sa adlaw sa kasuko sa Dios.
29 This [is] the portion of a wicked man from God. And an inheritance appointed him by God.”
Mao kini ang bahin sa tawong daotan gikan sa Dios, ang kabilin nga gitagana kaniya sa Dios.”
