Job 19
1 And Job answers and says:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 “Until when do you afflict my soul, And bruise me with words?
Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
3 These ten times you put me to shame, you do not blush. You make yourselves strange to me—
Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
4 And also—truly, I have erred, My error remains with me.
A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
5 If, truly, you magnify yourselves over me, And decide my reproach against me;
A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
6 Know now, that God turned me upside down, And has set around His net against me,
Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
7 Behold, I cry out—violence, and am not answered, I cry aloud, and there is no judgment.
Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
8 He hedged up my way, and I do not pass over, And He places darkness on my paths.
Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
9 He has stripped my honor from off me, And He turns the crown from my head.
Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
10 He breaks me down all around, and I go, And removes my hope like a tree.
Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
11 And He kindles His anger against me, And reckons me to Him as His adversaries.
Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
12 His troops come in together, And they raise up their way against me, And encamp around my tent.
Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
13 He has put my brothers far off from me, And my acquaintances have surely been estranged from me.
Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
14 My neighbors have ceased And my familiar friends have forgotten me,
Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
15 Sojourners of my house and my maids, Reckon me for a stranger; I have been an alien in their eyes.
Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
16 I have called to my servant, And he does not answer, With my mouth I make supplication to him.
Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
17 My spirit is strange to my wife, And my favors to the sons of my [mother’s] womb.
Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
18 Also sucklings have despised me, I rise, and they speak against me.
Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
19 All the men of my counsel detest me, And those I have loved, Have been turned against me.
Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
20 To my skin and to my flesh My bone has cleaved, And I deliver myself with the skin of my teeth.
Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
21 Pity me, pity me, you my friends, For the hand of God has struck against me.
Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
22 Why do you pursue me as God? And are not satisfied with my flesh?
Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
23 Who grants now, that my words may be written? Who grants that they may be inscribed in a scroll?
Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
24 With a pen of iron and lead—They may be hewn in a rock forever.
Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
25 That—I have known my Redeemer, The Living and the Last, For He raises the dust.
Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
26 And after my skin has surrounded this [body], Then from my flesh I see God—
A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
27 Whom I see on my side, And my eyes have beheld, and not a stranger, My reins have been consumed in my bosom.
Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
28 But you say, Why do we pursue after him? And the root of the matter has been found in me.
Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
29 Be afraid because of the sword, For the punishments of the sword [are] furious, That you may know that [there is] a judgment.”
Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
