Job 19
1 And Job answers and says:
Unya mitubag si Job ug miingon,
2 “Until when do you afflict my soul, And bruise me with words?
“Hangtod kanus-a man ninyo ako paantoson ug dugmokon pinaagi sa mga pulong?
3 These ten times you put me to shame, you do not blush. You make yourselves strange to me—
Ikanapulo na kini nga higayon nga inyo akong gisaway; wala kamo naulaw sa daotan ninyo nga pagtagad kanako.
4 And also—truly, I have erred, My error remains with me.
Kung tinuod man nga ako nasayop, ang akong sayop magpabilin nga akoa nang tulubagon.
5 If, truly, you magnify yourselves over me, And decide my reproach against me;
Kung ikaw manghambog batok kanako ug mapatuo nimo ang matag-usa nga ako nagpakaulaw,
6 Know now, that God turned me upside down, And has set around His net against me,
nan angay nimong mahibaloan nga ang Dios nagbuhat ug daotan kanako ug nadakpan ako sa iyang pukot.
7 Behold, I cry out—violence, and am not answered, I cry aloud, and there is no judgment.
Tan-awa, nagtawag ako ug nag-ingon nga nakabuhat ako ug sayop, apan wala ako gidungog; nagpakitabang ako, apan walay katarong.
8 He hedged up my way, and I do not pass over, And He places darkness on my paths.
Giparilan niya ang akong dalan aron dili ako makaagi, ug gipangitngit niya ang akong agianan.
9 He has stripped my honor from off me, And He turns the crown from my head.
Gitanggal niya kanako ang akong himaya, ug gikuha niya ang korona sa akong ulo.
10 He breaks me down all around, and I go, And removes my hope like a tree.
Giguba niya ako sa tanang bahin, ug nawala ako; giibot niya ang akong mga paglaom sama sa kahoy.
11 And He kindles His anger against me, And reckons me to Him as His adversaries.
Gipasilaob usab niya ang iyang kapungot batok kanako; giisip niya ako nga usa sa iyang mga kaaway.
12 His troops come in together, And they raise up their way against me, And encamp around my tent.
Nanagtigom ang iyang kasundalohan; naghimo silag mapatungan nga yuta batok kanako ug nagkampo libot sa akong tolda.
13 He has put my brothers far off from me, And my acquaintances have surely been estranged from me.
Gipahilayo niya kanako ang akong kaigsoonan; ang akong mga kaila layo na kanako.
14 My neighbors have ceased And my familiar friends have forgotten me,
Gipakyas ako sa akong kaparyentihan; gikalimtan ako sa akong mga suod nga higala.
15 Sojourners of my house and my maids, Reckon me for a stranger; I have been an alien in their eyes.
Ang mga nagpuyo isip bisita sa akong balay ug ang akong mga babaye nga sulugoon nag-isip kanako nga dumuduong; langyaw ako sa ilang panan-aw.
16 I have called to my servant, And he does not answer, With my mouth I make supplication to him.
Gitawag ko ang akong sulugoon, apan wala siya mitubag bisan pag nangaliyupo ako kaniya pinaagi sa akong baba.
17 My spirit is strange to my wife, And my favors to the sons of my [mother’s] womb.
Ang akong gininhawa makapasuko sa akong asawa; ang akong mga pangaliyupo gidumtan sa akong kaugalingong mga igsoong lalaki ug babaye.
18 Also sucklings have despised me, I rise, and they speak against me.
Bisan ang mga bata nagbiaybiay kanako; kung mobarog ako aron pagsulti, mosulti sila batok kanako.
19 All the men of my counsel detest me, And those I have loved, Have been turned against me.
Ang tanan nakong mga higala naglikay na kanako; kadtong akong mga gihigugma nakigbatok na kanako.
20 To my skin and to my flesh My bone has cleaved, And I deliver myself with the skin of my teeth.
Ang akong mga bukog nagpilit sa akong panit ug sa akong unod; nakasugakod nalang ako pinaagi sa akong lagus.
21 Pity me, pity me, you my friends, For the hand of God has struck against me.
Kaluy-i ako, kaluy-i ako, akong mga higala, kay ang kamot sa Dios mihikap kanako.
22 Why do you pursue me as God? And are not satisfied with my flesh?
Nganong gilutos man ninyo ako nga daw kamo ang Dios? Nganong wala man kamo matagbaw sa pagsakit sa akong unod?
23 Who grants now, that my words may be written? Who grants that they may be inscribed in a scroll?
Oh, hinaot nga ang akong mga pulong mahisulat karon! Oh, hinaot nga gisulat kini sa libro!
24 With a pen of iron and lead—They may be hewn in a rock forever.
Oh, hinaot nga pinaagi sa puthaw nga tinalinisan ug tingga ikulit kini diha sa bato hangtod sa hangtod!
25 That—I have known my Redeemer, The Living and the Last, For He raises the dust.
Apan alang kanako, nasayod ko nga ang akong Manluluwas buhi, ug sa kataposan mobarog siya sa kalibotan;
26 And after my skin has surrounded this [body], Then from my flesh I see God—
human ang akong panit, madunot kining lawasa, unya diha sa akong unod makita ko ang Dios.
27 Whom I see on my side, And my eyes have beheld, and not a stranger, My reins have been consumed in my bosom.
Makita ko siya, ako mismo makakita kaniya sa akong kiliran; makita ko siya sa akong mga mata, ug dili sama sa langyaw. Ang akong kidney mawala uban kanako.
28 But you say, Why do we pursue after him? And the root of the matter has been found in me.
Kung moingon ka, 'Unsaon nato siya paglutos! Ang gamot sa iyang kagubot anaa kaniya,'
29 Be afraid because of the sword, For the punishments of the sword [are] furious, That you may know that [there is] a judgment.”
angay kang mahadlok sa espada, kay ang kapungot nagdala sa silot sa espada, aron ka makahibalo nga adunay paghukom.”
