Job 19
1 And Job answers and says:
Əyyub belə cavab verdi:
2 “Until when do you afflict my soul, And bruise me with words?
«Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
3 These ten times you put me to shame, you do not blush. You make yourselves strange to me—
On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
4 And also—truly, I have erred, My error remains with me.
Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
5 If, truly, you magnify yourselves over me, And decide my reproach against me;
Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
6 Know now, that God turned me upside down, And has set around His net against me,
Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
7 Behold, I cry out—violence, and am not answered, I cry aloud, and there is no judgment.
Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
8 He hedged up my way, and I do not pass over, And He places darkness on my paths.
Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
9 He has stripped my honor from off me, And He turns the crown from my head.
Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
10 He breaks me down all around, and I go, And removes my hope like a tree.
O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
11 And He kindles His anger against me, And reckons me to Him as His adversaries.
Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
12 His troops come in together, And they raise up their way against me, And encamp around my tent.
Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
13 He has put my brothers far off from me, And my acquaintances have surely been estranged from me.
Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
14 My neighbors have ceased And my familiar friends have forgotten me,
Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
15 Sojourners of my house and my maids, Reckon me for a stranger; I have been an alien in their eyes.
Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
16 I have called to my servant, And he does not answer, With my mouth I make supplication to him.
Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
17 My spirit is strange to my wife, And my favors to the sons of my [mother’s] womb.
Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
18 Also sucklings have despised me, I rise, and they speak against me.
Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
19 All the men of my counsel detest me, And those I have loved, Have been turned against me.
Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
20 To my skin and to my flesh My bone has cleaved, And I deliver myself with the skin of my teeth.
Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
21 Pity me, pity me, you my friends, For the hand of God has struck against me.
Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
22 Why do you pursue me as God? And are not satisfied with my flesh?
Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
23 Who grants now, that my words may be written? Who grants that they may be inscribed in a scroll?
Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
24 With a pen of iron and lead—They may be hewn in a rock forever.
Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
25 That—I have known my Redeemer, The Living and the Last, For He raises the dust.
Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
26 And after my skin has surrounded this [body], Then from my flesh I see God—
Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
27 Whom I see on my side, And my eyes have beheld, and not a stranger, My reins have been consumed in my bosom.
Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
28 But you say, Why do we pursue after him? And the root of the matter has been found in me.
Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
29 Be afraid because of the sword, For the punishments of the sword [are] furious, That you may know that [there is] a judgment.”
Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
