Job 18
1 And Bildad the Shuhite answers and says:
Шухалиқ Билдад җававән мундақ деди: —
2 “When do you set an end to words? Consider, and afterward we speak.
Сәндәк адәмләр қачанғичә мундақ сөзләрни тохтатмайсиләр? Силәр убдан ойлап беқиңлар, андин биз сөз қилимиз.
3 Why have we been reckoned as livestock? We have been defiled in your eyes!
Биз немишкә силәрниң алдиңларда һайванлар һесаплинимиз? Немишкә алдиңларда ахмақ тонулимиз?
4 He is tearing himself in his anger. Is earth forsaken for your sake? And is a rock removed from its place?
Һәй өзүңниң ғәзивидә өзүңни житқучи, сени дәпла йәр-зимин ташливетиләмду?! Тағ-ташлар өз орнидин көтирилип кетәмду?!
5 Also, the light of the wicked is extinguished. And there does not shine a spark of his fire.
Қандақла болмисун, яман адәмниң чириғи өчүрүлиду, Униң от-учқунлири ялқунлимайду.
6 The light has been dark in his tent, And his lamp over him is extinguished.
Чедиридики нур қараңғулуққа айлиниду, Униң үстигә асқан чириғи өчүрүлиду.
7 The steps of his strength are restricted, And his own counsel casts him down.
Униң мәзмут қәдәмлири қисилиду, Өзиниң несиһәтлири өзини моллақ атқузиду.
8 For he is sent into a net by his own feet, And he habitually walks on a snare.
Чүнки өз путлири өзини торға әвәтиду, У дәл торниң үстигә дәссәйдиған болиду.
9 A trap seizes on the heel, The designing prevails over him.
Қилтақ уни тапинидин иливалиду, Қапқан уни тутувалиду.
10 His cord is hidden in the earth, And his trap on the path.
Йәрдә уни күтидиған йошурун арғамча бар, Йолида уни тутмақчи болған бир қапқан бар.
11 Terrors have terrified him all around, And they have scattered him—at his feet.
Уни һәр тәрәптин вәһимиләр бесип қорқитиватиду, Һәм улар уни из қоғлап қоғлаватиду.
12 His sorrow is hungry, And calamity is ready at his side.
Мағдурини ачарчилиқ йәп түгәтти; Палакәт униң йенида пайлап жүриду.
13 It consumes the parts of his skin, Death’s firstborn consumes his parts.
Өлүмниң чоң балиси униң терисини йәватиду; Униң әзалирини шорайду.
14 His confidence is drawn from his tent, And it causes him to step to the king of terrors.
У өз чедиридики аманлиқтин жулуп ташлиниду, [Өлүмниң тунҗиси] уни «вәһимиләрниң падишаси»ниң алдиға ялап апириду.
15 It dwells in his tent—out of his provender, Sulfur is scattered over his habitation.
Өйидикиләр әмәс, бәлки башқилар униң чедирида туриду; Туралғусиниң үстигә гуңгут яғдурулиду.
16 From beneath his roots are dried up, And from above his crop is cut off.
Униң йилтизи тегидин қурутулиду; Үстидики шахлири кесилиду.
17 His memorial has perished from the land, And he has no name on the street.
Униң әслимисиму йәр йүзидикиләрниң есидин көтирилип кетиду, Сиртларда униң нам-абройи қалмайду.
18 They thrust him from light to darkness, And cast him out from the habitable earth.
У йоруқлуқтин қараңғулуққа қоғливетилгән болуп, Бу дуниядин һайдиветилиду.
19 He has no continuator, Nor successor among his people, And none is remaining in his dwellings.
Әл-жутта һеч қандақ пәрзәнтлири яки әвлатлири қалмайду, У мусапир болуп турған йәрләрдиму нәсли қалмайду.
20 At this day, those [in the] west have been astonished, And those [in the] east have taken fright.
Униңдин кейинкиләр униң күнигә қарап алақзадә болиду, Худди алдинқиларму чөчүп кәткәндәк.
21 Only these [are] dwelling places of the perverse, And this [is] the place God has not known.”
Мана, қәбиһ адәмниң маканлири шүбһисиз шундақ, Тәңрини тонумайдиған кишиниңму орни чоқум шундақтур.
