Job 18
1 And Bildad the Shuhite answers and says:
Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,
2 “When do you set an end to words? Consider, and afterward we speak.
Hanggang kailan manghuhuli kayo ng mga salita? Inyong bulayin, at pagkatapos ay magsasalita kami.
3 Why have we been reckoned as livestock? We have been defiled in your eyes!
Bakit kami nangabibilang na parang mga hayop, at naging marumi sa iyong paningin?
4 He is tearing himself in his anger. Is earth forsaken for your sake? And is a rock removed from its place?
Ikaw na nagpapakabagbag sa iyong galit, pababayaan ba ang lupa dahil sa iyo? O babaguhin ba ang bato mula sa kinaroroonan?
5 Also, the light of the wicked is extinguished. And there does not shine a spark of his fire.
Oo, ang ilaw ng masama ay papatayin, at ang liyab ng kaniyang apoy ay hindi liliwanag.
6 The light has been dark in his tent, And his lamp over him is extinguished.
Ang ilaw ay magdidilim sa kaniyang tolda, at ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.
7 The steps of his strength are restricted, And his own counsel casts him down.
Ang mga hakbang ng kaniyang kalakasan ay mapipigil, at ang kaniyang sariling payo ang magbabagsak sa kaniya.
8 For he is sent into a net by his own feet, And he habitually walks on a snare.
Sapagka't siya'y inihagis sa lambat ng kaniyang sariling mga paa, at siya'y lumalakad sa mga silo.
9 A trap seizes on the heel, The designing prevails over him.
Isang panghuli ang huhuli sa kaniya sa mga sakong. At isang silo ay huhuli sa kaniya.
10 His cord is hidden in the earth, And his trap on the path.
Ang panali ay nakakubli ukol sa kaniya sa lupa, at isang patibong na ukol sa kaniya ay nasa daan.
11 Terrors have terrified him all around, And they have scattered him—at his feet.
Mga kakilabutan ay tatakot sa kaniya sa lahat ng dako, at hahabol sa kaniya sa kaniyang mga sakong.
12 His sorrow is hungry, And calamity is ready at his side.
Ang kaniyang kalakasan ay manglalata sa gutom, at ang kapahamakan ay mahahanda sa kaniyang tagiliran.
13 It consumes the parts of his skin, Death’s firstborn consumes his parts.
Susupukin ang mga sangkap ng kaniyang katawan, Oo, lalamunin ng panganay ng kamatayan ang kaniyang mga sangkap.
14 His confidence is drawn from his tent, And it causes him to step to the king of terrors.
Siya'y ilalabas sa kaniyang tolda na kaniyang tinitiwalaan; at siya'y dadalhin sa hari ng mga kakilabutan.
15 It dwells in his tent—out of his provender, Sulfur is scattered over his habitation.
Tatahan sa kaniyang tolda yaong di niya kaanoano: azufre ay makakalat sa kaniyang tahanan.
16 From beneath his roots are dried up, And from above his crop is cut off.
Ang kaniyang mga ugat ay mangatutuyo sa ilalim, at sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang sanga.
17 His memorial has perished from the land, And he has no name on the street.
Ang alaala sa kaniya ay mawawala sa lupa, at siya'y mawawalan ng pangalan sa lansangan.
18 They thrust him from light to darkness, And cast him out from the habitable earth.
Siya'y ihahatid sa kadiliman mula sa liwanag, at itatapon sa labas ng sanglibutan.
19 He has no continuator, Nor successor among his people, And none is remaining in his dwellings.
Siya'y hindi magkakaroon kahit anak, ni anak man ng anak sa gitna ng kaniyang bayan, ni anomang nalabi sa kaniyang pinakipamayanan.
20 At this day, those [in the] west have been astonished, And those [in the] east have taken fright.
Silang nagsisidating pagkatapos ay mangatitigilan sa kaniyang kaarawan, gaya ng nangauna na nangatakot.
21 Only these [are] dwelling places of the perverse, And this [is] the place God has not known.”
Tunay na ganyan ang mga tahanan ng mga liko, at ito ang kalalagyan niya na hindi nakakakilala sa Dios.
