Job 18
1 And Bildad the Shuhite answers and says:
Unya si Bildad nga taga-Shua mitubag ug miingon,
2 “When do you set an end to words? Consider, and afterward we speak.
“Kanus-a ka ba moundang sa imong pagsulti? Pagpakabana, ug pagkahuman mosulti kami.
3 Why have we been reckoned as livestock? We have been defiled in your eyes!
Nganong giisip man kami ingon nga mga mananap; nganong nahimo na man kaming mga hungog sa imong panan-aw?
4 He is tearing himself in his anger. Is earth forsaken for your sake? And is a rock removed from its place?
Ikaw nga misakit sa imong kaugalingon diha sa imong kasuko, kinahanglan ba nga isalikway ang kalibotan alang kanimo o angay bang balhinon ang mga bato gikan sa ilang mga nahimutangan?
5 Also, the light of the wicked is extinguished. And there does not shine a spark of his fire.
Tinuod gayod, mapalong ang suga sa tawong daotan; ang agipo sa iyang kalayo dili na modan-ag.
6 The light has been dark in his tent, And his lamp over him is extinguished.
Mongitngit ang suga sa iyang tolda; mapalong ang lampara sa iyang ibabaw.
7 The steps of his strength are restricted, And his own counsel casts him down.
Ang mga lakang sa iyang pagkamakusganon mamahimong hamubo; ang iyang kaugalingong laraw mopatumba kaniya.
8 For he is sent into a net by his own feet, And he habitually walks on a snare.
Kay malit-ag ang iyang mga tiil ngadto sa usa ka pukot; magalakaw siya padulong sa bung-aw.
9 A trap seizes on the heel, The designing prevails over him.
Ang lit-ag mokupot kaniya sa tikod; ang bitik mogapos kaniya.
10 His cord is hidden in the earth, And his trap on the path.
Anaay higot nga giandam sa yuta alang kaniya; ug alang kaniya ang lit-ag sa dalan.
11 Terrors have terrified him all around, And they have scattered him—at his feet.
Ang kalisang magpahadlok kaniya sa bisan asang bahin; dakpon nila siya diha sa iyang mga tikod.
12 His sorrow is hungry, And calamity is ready at his side.
Ang iyang kadato mamahimong kagutom, ug ang katalagman giandam na sa iyang kilid.
13 It consumes the parts of his skin, Death’s firstborn consumes his parts.
Ang mga bahin sa iyang lawas pagalamyon; tinuod gayod, ang kamagulangan sa kamatayon magalamoy sa iyang mga bahin.
14 His confidence is drawn from his tent, And it causes him to step to the king of terrors.
Langkaton siya gikan sa luwas niyang tolda ug gipalakaw paingon sa hari sa mga kalisang.
15 It dwells in his tent—out of his provender, Sulfur is scattered over his habitation.
Ang ubang mga tawo magpuyo na sa iyang tolda human nila masabwagi ug asupre sa iyang pinuy-anan.
16 From beneath his roots are dried up, And from above his crop is cut off.
Mangauga ang iyang mga ugat sa ilalom; pagaputlon ang iyang sanga sa ibabaw.
17 His memorial has perished from the land, And he has no name on the street.
Ang iyang handumanan mangahanaw ibabaw sa kalibotan; mangapapas na ang iyang ngalan sa mga kadalanan.
18 They thrust him from light to darkness, And cast him out from the habitable earth.
Papahawaon siya gikan sa kahayag ngadto sa kangitngit ug abugon niining kalibotana.
19 He has no continuator, Nor successor among his people, And none is remaining in his dwellings.
Dili siya makabaton ug anak nga lalaki o mga apo nga lalaki taliwala sa iyang katawhan, ni adunay mahibiling banay sa iyang gipuy-an.
20 At this day, those [in the] west have been astonished, And those [in the] east have taken fright.
Kadtong nagpuyo sa kasadpan mangahadlok sa mahitabo kaniya sa umaabot nga adlaw; kadtong nagpuyo sa sidlakan mangalisang pinaagi niini.
21 Only these [are] dwelling places of the perverse, And this [is] the place God has not known.”
Tinuod gayod nga mao kana ang pinuy-anan sa mga tawong dili matarong, ang mga dapit niadtong wala masayod sa Dios.
