Job 17
1 “My spirit has been destroyed, My days extinguished—graves [are] for me.
Ang aking diwa ay nanglulumo, ang aking mga kaarawan ay natatapos, ang libingan ay handa sa akin.
2 If not—mockeries [are] with me. And my eye lodges in their provocations.
Tunay na may mga manunuya na kasama ako, at ang aking mata ay nananahan sa kanilang pamumungkahi.
3 Now place my pledge with You; Who is he that strikes hand with me?
Magbigay ka ngayon ng sangla, panagutan mo ako ng iyong sarili; sinong magbubuhat ng mga kamay sa akin?
4 For You have hidden their heart from understanding, Therefore You do not exalt them.
Sapagka't iyong ikinubli ang kanilang puso sa pagunawa: kaya't hindi mo sila itataas.
5 For a portion he shows friendship, And the eyes of his sons are consumed.
Ang paglililo sa kaniyang mga kaibigan upang mahuli, ang mga mata nga ng kaniyang mga anak ay mangangalumata.
6 And He set me up for a proverb of the peoples, And I am a wonder before them.
Nguni't ginawa rin niya akong kakutyaan ng bayan: at niluraan nila ako sa mukha.
7 And my eye is dim from sorrow, And my members—all of them—as a shadow.
Ang aking mata naman ay nanglalabo dahil sa kapanglawan. At ang madlang sangkap ko ay parang isang anino.
8 The upright are astonished at this, and the innocent stirs himself up against the profane.
Mga matuwid na tao ay matitigilan nito, at ang walang sala ay babangon laban sa di banal.
9 And the righteous lays hold [on] his way, And the clean of hands adds strength.
Gayon ma'y magpapatuloy ang matuwid ng kaniyang lakad, at ang may malinis na mga kamay ay lalakas ng lalakas.
10 But please return and come in, all of you, And I do not find a wise man among you.
Nguni't tungkol sa inyong lahat, magsiparito kayo ngayon uli; at hindi ako makakasumpong ng isang pantas sa gitna ninyo.
11 My days have passed by, My plans have been broken off, The possessions of my heart!
Ang aking mga kaarawan ay lumipas, ang aking mga panukala ay nangasira, sa makatuwid baga'y ang mga akala ng aking puso.
12 They appoint night for day, Light [is] near because of darkness.
Kanilang ipinalit ang araw sa gabi: ang liwanag, wika nila, ay malapit sa kadiliman.
Kung aking hanapin ang Sheol na parang aking bahay; kung aking ilatag ang aking higaan sa kadiliman: (Sheol h7585)
14 To corruption I have called: You [are] my father. To the worm: My mother and my sister.
Kung sinabi ko sa kapahamakan: ikaw ay aking ama: sa uod: ikaw ay aking ina, at aking kapatid na babae;
15 And where [is] my hope now? Indeed, my hope, who beholds it?
Nasaan nga ang aking pagasa? At tungkol sa aking pagasa, sinong makakakita?
