< Job 17 >
1 “My spirit has been destroyed, My days extinguished—graves [are] for me.
Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
2 If not—mockeries [are] with me. And my eye lodges in their provocations.
Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
3 Now place my pledge with You; Who is he that strikes hand with me?
Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
4 For You have hidden their heart from understanding, Therefore You do not exalt them.
Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
5 For a portion he shows friendship, And the eyes of his sons are consumed.
Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
6 And He set me up for a proverb of the peoples, And I am a wonder before them.
Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
7 And my eye is dim from sorrow, And my members—all of them—as a shadow.
Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
8 The upright are astonished at this, and the innocent stirs himself up against the profane.
Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
9 And the righteous lays hold [on] his way, And the clean of hands adds strength.
Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
10 But please return and come in, all of you, And I do not find a wise man among you.
Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
11 My days have passed by, My plans have been broken off, The possessions of my heart!
Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
12 They appoint night for day, Light [is] near because of darkness.
Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
13 If I wait—Sheol [is] my house, In darkness I have spread out my bed. (Sheol )
Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol )
14 To corruption I have called: You [are] my father. To the worm: My mother and my sister.
Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
15 And where [is] my hope now? Indeed, my hope, who beholds it?
Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
16 You go down [to] the parts of Sheol, If we may rest together on the dust.” (Sheol )
Ümid mənimlə ölülər diyarınamı düşər? Mənimlə birgə torpaq altınamı girər?» (Sheol )