Job 14
1 “Man, born of woman! Of few days, and full of trouble!
Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.
2 As a flower he has gone forth, and is cut off, And he flees as a shadow and does not stand.
Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.
3 Also—on this You have opened Your eyes, and bring me into judgment with You.
Kaj kontraŭ tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al juĝo kun Vi!
4 Who gives a clean thing out of an unclean? Not one.
Ĉu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.
5 If his days are determined, The number of his months [are] with You, You have made his limit, And he does not pass over;
Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas ĉe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.
6 Look away from off him that he may cease, Until he enjoy as a hired worker his day.
Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, Ĝis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.
7 For there is hope for a tree, if it is cut down, That it changes again, That its tender branch does not cease.
Arbo havas esperon, se ĝi estas dehakita, ke ĝi denove ŝanĝiĝos, Kaj ĝi ne ĉesos kreskigi branĉojn.
8 If its root becomes old in the earth, And its stem dies in the dust,
Se ĝia radiko maljuniĝis en la tero, Kaj ĝia trunko mortas en polvo,
9 From the fragrance of water it flourishes, And has made a crop as a plant.
Tamen, eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, Kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita.
10 And a man dies, and becomes weak, And man expires, and where [is] he?
Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finiĝis, kie li estas?
11 Waters have gone away from a sea, And a river becomes waste and dry.
Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elĉerpiĝas kaj elsekiĝas:
12 And man has lain down, and does not rise, Until the wearing out of the heavens they do not awaken, Nor are roused from their sleep.
Tiel homo kuŝiĝas, kaj ne plu leviĝas; Tiel longe, kiel la ĉielo ekzistas, ili ne plu vekiĝos, Nek revigliĝos el sia dormado.
13 O that You would conceal me in Sheol, Hide me until the turning of Your anger, Set a limit for me, and remember me. (Sheol h7585)
Ho, se Vi kaŝus min en Ŝeol, Se Vi kaŝus min ĝis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min! (Sheol h7585)
14 If a man dies—does he revive? All [the] days of my warfare I wait, until my change comes.
Kiam homo mortas, ĉu li poste povas reviviĝi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, Ĝi venos mia forŝanĝo.
15 You call, and I answer You; To the work of Your hands You have desire.
Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritaĵon de Viaj manoj.
16 But now, You number my steps, You do not watch over my sin.
Nun Vi kalkulas miajn paŝojn; Ne konservu mian pekon;
17 My transgression [is] sealed up in a bag, and You sew up my iniquity.
Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.
18 And yet, a falling mountain wastes away, and a rock is removed from its place.
Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forŝoviĝas de sia loko;
19 Waters have worn away stones, Their outpourings wash away the dust of earth, And You have destroyed the hope of man.
Ŝtonojn forlavas la akvo, Kaj ĝia disverŝiĝo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.
20 You prevail [over] him forever, and he goes, He is changing his countenance, And You send him away.
Vi premas lin ĝis fino, kaj li foriras; Li ŝanĝas sian vizaĝon, kaj Vi forigas lin.
21 His sons are honored, and he does not know; And they are little, and he does not attend to them.
Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.
22 Only—his flesh is pained for him, And his soul mourns for him.”
Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.
