Job 13
1 “Behold, my eye has seen all, My ear has heard, and it attends to it.
Tingnan mo, nakikita ko ang lahat; Nakikinig at nauunawaan ko ito.
2 According to your knowledge I have known—also I. I am not more fallen than you.
Kung ano ang alam mo, alam ko rin; hindi ako mas mababa sa iyo.
3 Yet I speak for the Mighty One, And I delight to argue for God.
Gayunman, mas gugustuhin ko na lang na makipag-usap sa Makapangyarihan; aking hihilingin na makapagdahilan sa Diyos.
4 And yet, you [are] forgers of falsehood, Physicians of nothing—all of you,
Pero inyong pinagtakpan ang katotohanan ng kasinungalingan; kayo ay manggagamot na walang silbi.
5 O that you would keep perfectly silent, And it would be to you for wisdom.
O, nais mo bang hawakang mabuti ang iyong kapayapaan! Iyon ang inyong karunungan.
6 Please hear my argument, And attend to the pleadings of my lips,
Pakinggan mo ang aking mga paliwanag; pakinggan mo ang panawagan ng aking mga labi.
7 Do you speak perverseness for God? And do you speak deceit for Him?
Magsasabi ka ba ng hindi matuwid sa Diyos, at magsasalita ka ba ng mapanlinlang sa kaniya?
8 Do you accept His face, if you strive for God?
Dapat mo ba talagang ipakita ang kabaitan sa kaniya? Ginusto mo ba talagang makipagtalo sa hukuman bilang mga manananggol para sa Diyos?
9 Is [it] good that He searches you, If, as one mocks at a man, you mock at Him?
Makabubuti ba talaga sa iyo kung siya na hukom ay titingnan at suriin ka? O tulad ng ibang nangloloko ng iba, talaga bang magiging maling kinatawan sa kaniya sa hukuman?
10 He surely reproves you, if you accept faces in secret.
Siguradong susumbatan ka niya kung lihim mong ipapakita ang pagtatangi sa kaniya.
11 Does His excellence not terrify you? And His dread fall on you?
Hindi ka ba magawang matakot ng kaniyang kamahalan? Hindi ba babagsak ang pagkatakot niya sa iyo?
12 Your remembrances [are] allegories of ashes, For high places of clay [are] your heights.
Hindi malilimutang kasabihan mo ay kawikaan na gawa sa mga abo; ang mga panananggol mo ay panananggol na gawa sa putik.
13 Keep silent from me, and I speak, And pass over me what will.
Manahimik ka muna, hayaan mo muna ako, para makapagsalita ako, dumating na kung anuman ang nararapat sa akin.
14 Why do I take my flesh in my teeth? And my soul put in my hand?
Kukunin ko ang sarili kong laman sa aking ngipin; kukunin ko ang aking buhay sa aking mga kamay.
15 Behold, He slays me—I do not wait! Only, I argue my ways to His face.
Tingnan mo, kung papatayin niya ako, mawawalan ako ng pag-asa; gayon pa man, ipagtatanggol ko ang aking mga pamamaraan sa harapan mo.
16 Also—He [is] to me for salvation, For the profane do not come before Him.
Ito ang magiging dahilan ko para sa aking pagpapawalang-sala, hindi na ako pupunta sa harapan mo tulad ng isang taong walang diyos.
17 Hear my word diligently, And my declaration with your ears.
O Diyos, pakinggan ng mabuti ang aking sasabihin; hayaan mong madinig ng iyong mga tainga ang aking pagpapahayag.
18 Now behold, I have set the cause in order, I have known that I am righteous.
Tingnan mo ngayon, inilagay ko ang aking tanggulan sa ayos; Alam ko na ako ay inosente.
19 Who [is] he that strives with me? For now I keep silent and gasp.
Sinong maaaring makipagtalo sa akin laban sa akin sa hukuman? Kung pupunta ka para gawin iyon, at kung mapapatunayan mong mali ako, kung gayon mananahimik at isusuko ko ang aking buhay.
20 Only two things, O God, do with me, Then I am not hidden from Your face:
O Diyos, gumawa ka ng dalawang bagay para sa akin, at pagkatapos hindi ko na itatago ang aking sarili sa iyong mukha:
21 Put Your hand far off from me, And do not let Your terror terrify me.
babawiin mo ang mapang-aping kamay mo, at huwag mong hayaan ang iyong mga paninindak para takutin ako.
22 And You call, and I answer, Or—I speak, and You answer me.
Pagkatapos tatawag ka, at tutugon ako; O hayaan mong ako ay magsalita, at iyong tugunin.
23 How many iniquities and sins do I have? Let me know my transgression and my sin.
Ilan ang aking mga kasamaan at kasalanan? Hayaan mong malaman ko ang aking pagsuway at kasalanan.
24 Why do You hide Your face? And reckon me for an enemy to You?
Bakit mo itinatago ang iyong mukha sa akin at itinuturing mo akong tulad ng iyong kaaway?
25 Do You terrify a leaf driven away? And do You pursue the dry stubble?
Uusigin mo ba ang isang tinangay na dahon? Hahabulin mo ba ang tuyong dayami?
26 For You write bitter things against me, And cause me to possess iniquities of my youth,
Dahil sumulat ka ng mga mapapait na mga bagay laban sa akin; ipinamana mo sa akin ang mga kasamaan ng aking kabataan.
27 And you put my feet in the stocks, And observe all my paths—You set a print on the roots of my feet,
Inilagay mo rin ang aking paa sa mga kandadong kahoy; tinitingnan mong mabuti ang lahat ng aking mga landas; sinusuri mo ang lupa kung saan ang mga nilakaran ng talampakan ng aking paa
28 And he, as a rotten thing, wears away, A moth has consumed him as a garment.”
bagaman tulad ako ng isang mabahong bagay na nabubulok, tulad ng isang damit na kinakain ng gamugamo.
