Job 13
1 “Behold, my eye has seen all, My ear has heard, and it attends to it.
Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2 According to your knowledge I have known—also I. I am not more fallen than you.
Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3 Yet I speak for the Mighty One, And I delight to argue for God.
Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4 And yet, you [are] forgers of falsehood, Physicians of nothing—all of you,
Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5 O that you would keep perfectly silent, And it would be to you for wisdom.
Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6 Please hear my argument, And attend to the pleadings of my lips,
Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7 Do you speak perverseness for God? And do you speak deceit for Him?
Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8 Do you accept His face, if you strive for God?
Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9 Is [it] good that He searches you, If, as one mocks at a man, you mock at Him?
Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10 He surely reproves you, if you accept faces in secret.
Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11 Does His excellence not terrify you? And His dread fall on you?
Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12 Your remembrances [are] allegories of ashes, For high places of clay [are] your heights.
Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13 Keep silent from me, and I speak, And pass over me what will.
Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14 Why do I take my flesh in my teeth? And my soul put in my hand?
Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15 Behold, He slays me—I do not wait! Only, I argue my ways to His face.
Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16 Also—He [is] to me for salvation, For the profane do not come before Him.
Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17 Hear my word diligently, And my declaration with your ears.
Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18 Now behold, I have set the cause in order, I have known that I am righteous.
Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19 Who [is] he that strives with me? For now I keep silent and gasp.
Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20 Only two things, O God, do with me, Then I am not hidden from Your face:
Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21 Put Your hand far off from me, And do not let Your terror terrify me.
Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22 And You call, and I answer, Or—I speak, and You answer me.
Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23 How many iniquities and sins do I have? Let me know my transgression and my sin.
Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24 Why do You hide Your face? And reckon me for an enemy to You?
Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25 Do You terrify a leaf driven away? And do You pursue the dry stubble?
Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26 For You write bitter things against me, And cause me to possess iniquities of my youth,
Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27 And you put my feet in the stocks, And observe all my paths—You set a print on the roots of my feet,
I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28 And he, as a rotten thing, wears away, A moth has consumed him as a garment.”
Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
