Job 13
1 “Behold, my eye has seen all, My ear has heard, and it attends to it.
Tan-awa, ang akong mga mata nakakita niining tanan; ang akong mga dalunggan nakadungog ug nakasabot niini.
2 According to your knowledge I have known—also I. I am not more fallen than you.
Kung unsa ang inyong nasayran, mao usab ang akong nasayran. Dili ako ubos kaninyo.
3 Yet I speak for the Mighty One, And I delight to argue for God.
Apan, mas mosulti pa ako ngadto sa Makagagahom; hinaot nga makapangatarongan ako ngadto sa Dios.
4 And yet, you [are] forgers of falsehood, Physicians of nothing—all of you,
Apan gituis ninyo ang kamatuoran pinaagi sa inyong mga bakak; kamong tanan mao ang mananambal nga walay bili.
5 O that you would keep perfectly silent, And it would be to you for wisdom.
O, magmalinawon nalang unta kamo! Kana mahimo nga inyong kaalam.
6 Please hear my argument, And attend to the pleadings of my lips,
Paminawa karon ang akong pangatarongan; pamatia ang mga paghangyo sa akong mga ngabil.
7 Do you speak perverseness for God? And do you speak deceit for Him?
Magasulti ba diay kamo ug mga dili matarong alang sa Dios, ug magasulti ba diay kamo ug bakak alang kaniya?
8 Do you accept His face, if you strive for God?
Magpakita ba gayod kamo sa inyong kabuotan kaniya? Makiglantugi ba gayod kamo sulod sa hukmanan ingon nga manlalaban alang sa Dios?
9 Is [it] good that He searches you, If, as one mocks at a man, you mock at Him?
Mas maayo ba kini alang kaninyo kung siya ingon nga maghuhukom mobalik kaninyo ug susihon na hinuon kamo? O sama sa usa ka tawo nga naglimbong sa laing tawo, pagasaypon ba ninyo ang pagpaila kaniya sa hukmanan?
10 He surely reproves you, if you accept faces in secret.
Magabadlong gayod siya kaninyo kung may pagpalabi kamo sa tago alang kaniya.
11 Does His excellence not terrify you? And His dread fall on you?
Dili ba makapahadlok kaninyo ang iyang pagkagamhanan? Dili ba modangat kaninyo ang iyang kahadlok?
12 Your remembrances [are] allegories of ashes, For high places of clay [are] your heights.
Ang inyong mga handumanang pulong mao ang mga panultihong hinimo sa abo; ang imong mga salipdanan mao ang salipdanan nga hinimo sa lapok.
13 Keep silent from me, and I speak, And pass over me what will.
Pagmalinawon kamo, pasagdi ako nga mag-inusara, aron nga makasulti ako, tugoti nga modangat ang alang kanako.
14 Why do I take my flesh in my teeth? And my soul put in my hand?
Kuhaon ko ang akong unod sa akong mga ngipon; kutloon ko ang akong kinabuhi sa akong mga kamot.
15 Behold, He slays me—I do not wait! Only, I argue my ways to His face.
Tan-awa, kung patyon niya ako, wala nay paglaom nga mahibilin kanako; apan, panalipdan ko ang akong mga dalan sa iyang atubangan.
16 Also—He [is] to me for salvation, For the profane do not come before Him.
Mao kini ang mga katarongan sa akong kagawasan, nga dili ako makig-atubang kaniya sama sa tawong walay Dios.
17 Hear my word diligently, And my declaration with your ears.
O Dios, patalinghogi pag-ayo ang akong mga gipanulti; tugoti ang akong pagpahayag nga moabot sa imong mga igdulongog.
18 Now behold, I have set the cause in order, I have known that I am righteous.
Tan-awa karon, giandam ko sa han-ay ang akong pangatarongan; nasayod ako nga dili ako sad-an.
19 Who [is] he that strives with me? For now I keep silent and gasp.
Kinsa man ang makiglantugi batok kanako sa hukmanan? Kung moanhi kamo aron sa pagbuhat sa ingon, ug kung mapamatud-an nga sayop ako, nan mohilom na ako ug ihatag ang akong kinabuhi.
20 Only two things, O God, do with me, Then I am not hidden from Your face:
O Dios, buhata ang duha lamang ka butang alang kanako, ug unya dili ko na itago ang akong kaugalingon gikan sa imong panagway:
21 Put Your hand far off from me, And do not let Your terror terrify me.
bakwia ang imong madaugdaugong kamot gikan kanako, ug ayaw tugoti nga ang imong kasuko nga makapahadlok kanako.
22 And You call, and I answer, Or—I speak, and You answer me.
Unya tawga ako, ug motubag ako; o tugoti ako nga mosulti kanimo, ug tubagon mo ako.
23 How many iniquities and sins do I have? Let me know my transgression and my sin.
Unsa ba kadaghan ang akong mga kasaypanan ug kasal-anan? Pahibaloa ako sa akong kalapasan ug sa akong sala.
24 Why do You hide Your face? And reckon me for an enemy to You?
Nganong gitago mo man ang imong panagway gikan kanako ug giisip mo ako sama sa imong kaaway?
25 Do You terrify a leaf driven away? And do You pursue the dry stubble?
Lutoson mo ba ang linabay nga mga dahon? Gukoron mo ba ang uga nga uhot?
26 For You write bitter things against me, And cause me to possess iniquities of my youth,
Kay nagasulat ka man sa mapait nga mga butang batok kanako; gihimo mo ako nga makapanunod sa kasal-anan sa akong pagkabatan-on.
27 And you put my feet in the stocks, And observe all my paths—You set a print on the roots of my feet,
Gibutang mo usab sa sepohan ang akong mga tiil; gibantayan mo pag-ayo ang tanan kong mga dalan; gisusi mo ang yuta kung asa ang mga tunob nga akong gilaktan.
28 And he, as a rotten thing, wears away, A moth has consumed him as a garment.”
Bisan sama lamang ako sa malata nga butang nga mawala, sama sa bisti nga gikutkot sa mga anay.
