Job 12

1 And Job answers and says:

۱ پس ایوب در جواب گفت:

2 “Truly—you [are] the people, and wisdom dies with you.

۲ «به درستی که شما قوم هستید، و حکمت با شما خواهد مرد.

3 I also have a heart like you, I am not fallen more than you, And with whom is there not like these?

۳ لیکن مرا نیز مثل شما فهم هست، و از شما کمتر نیستم. و کیست که مثل این چیزها را نمی داند؟

4 I am a laughter to his friend: He calls to God, and He answers him, A laughter [is] the perfect righteous one.

۴ برای رفیق خود مسخره گردیده‌ام. کسی‌که خدا را خوانده است و او رامستجاب فرموده، مرد عادل و کامل، مسخره شده است.

5 A torch—despised in the thoughts of the secure Is prepared for those sliding with the feet.

۵ در افکار آسودگان، برای مصیبت اهانت است. مهیا شده برای هرکه پایش بلغزد.

6 The tents of spoilers are at peace, And those provoking God have confidence, Into whose hand God has brought.

۶ خیمه های دزدان به سلامت است و آنانی که خدا را غضبناک می‌سازند ایمن هستند، که خدای خود را در دست خود می‌آورند.

7 And yet, now ask [one of] the beasts, And it shows you, And a bird of the heavens, And it declares to you.

۷ «لیکن الان از بهایم بپرس و تو را تعلیم خواهند داد. و از مرغان هوا و برایت بیان خواهندنمود.

8 Or talk to the earth, and it shows you, And fishes of the sea recount to you:

۸ یا به زمین سخن بران و تو را تعلیم خواهدداد، و ماهیان دریا به تو خبر خواهند رسانید.

9 Who has not known in all these, That the hand of YHWH has done this?

۹ کیست که از جمیع این چیزها نمی فهمد که دست خداوند آنها را به‌جا آورده است،

10 In whose hand [is] the breath of every living thing, And the spirit of all flesh of man.

۱۰ که جان جمیع زندگان در دست وی است، و روح جمیع افراد بشر؟

11 Does the ear not try words? And the palate taste food for itself?

۱۱ آیا گوش سخنان رانمی آزماید، چنانکه کام خوراک خود رامی چشد؟

12 With the very aged [is] wisdom, And [with] length of days [is] understanding.

۱۲ نزد پیران حکمت است، و عمردراز فطانت می‌باشد.

13 With Him [are] wisdom and might, To Him [are] counsel and understanding.

۱۳ لیکن حکمت و کبریایی نزد وی است. مشورت و فطانت از آن او است.

14 Behold, He breaks down, and it is not built up, He shuts against a man, And it is not opened.

۱۴ اینک او منهدم می‌سازد و نمی توان بنا نمود. انسان را می‌بندد و نمی توان گشود.

15 Behold, He keeps in the waters, and they are dried up, And He sends them forth, And they overturn the land.

۱۵ اینک آبهارا باز می‌دارد و خشک می‌شود، و آنها را رهامی کند و زمین را واژگون می‌سازد.

16 With Him [are] strength and wisdom, His the deceived and deceiver.

۱۶ قوت ووجود نزد وی است. فریبنده و فریب خورده از آن او است.

17 Causing counselors to go away [as] a spoil, Indeed, He makes fools of judges.

۱۷ مشیران را غارت زده می‌رباید، وحاکمان را احمق می‌گرداند.

18 He has opened the bands of kings, And He binds a girdle on their loins.

۱۸ بند پادشاهان را می گشاید و در کمر ایشان کمربند می‌بندد.

19 Causing ministers to go away [as] a spoil And strong ones He overthrows.

۱۹ کاهنان را غارت زده می‌رباید، و زورآوران راسرنگون می‌سازد.

20 Turning aside the lip of the steadfast, And the reason of the aged He takes away.

۲۰ بلاغت معتمدین را نابودمی گرداند، و فهم پیران را برمی دارد.

21 Pouring contempt on princes, And the girdle of the mighty He made feeble.

۲۱ اهانت رابر نجیبان می‌ریزد و کمربند مقتدران را سست می‌گرداند.

22 Removing deep things out of darkness, And He brings out to light death-shade.

۲۲ چیزهای عمیق را از تاریکی منکشف می‌سازد، و سایه موت را به روشنایی بیرون می‌آورد.

23 Magnifying the nations, and He destroys them, Spreading out the nations, and He quiets them.

۲۳ امت‌ها را ترقی می‌دهد و آنهارا هلاک می‌سازد، امت‌ها را وسعت می‌دهد وآنها را جلای وطن می‌فرماید.

24 Turning aside the heart Of the heads of the people of the land, And He causes them to wander In vacancy—no way!

۲۴ عقل روسای قوم های زمین را می‌رباید، و ایشان را در بیابان آواره می‌گرداند، جایی که راه نیست.

25 They feel darkness, and not light, He causes them to wander as a drunkard.”

۲۵ درتاریکی کورانه راه می‌روند و نور نیست. و ایشان را مثل مستان افتان و خیزان می‌گرداند.