Job 11
1 And Zophar the Naamathite answers and says:
Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
2 “Is a multitude of words not answered? And is a man of lips justified?
Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?
3 Your boastings make men keep silent, You scorn, and none is causing blushing!
Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?
4 And you say, My discourse [is] pure, And I have been clean in Your eyes.
Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.
5 And yet, O that God had spoken! And opens His lips with you.
Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,
6 And declares to you secrets of wisdom, for counsel has foldings. And know that God forgets of your iniquity for you.
Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.
7 Do you find out God by searching? To perfection find out the Mighty One?
Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?
Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii? (Sheol h7585)
9 Its measure [is] longer than earth, and broader than the sea.
Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.
10 If He passes on, and shuts up, and assembles, Who then reverses it?
Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?
11 For He has known men of vanity, And He sees iniquity, And one does not consider [it]!
Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.
12 And empty man is bold, And man is born [as] the colt of a wild donkey.
Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.
13 If you have prepared your heart, And have spread out your hands to Him,
Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;
14 If iniquity [is] in your hand, put it far off, And do not let perverseness dwell in your tents.
Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:
15 For then you lift up your face from blemish, And you have been firm, and do not fear.
Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.
16 For you forget misery, As waters passed away you remember.
Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.
17 And age rises above the noon, You fly—you are as the morning.
Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.
18 And you have trusted because there is hope, And searched—in confidence you lie down,
Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.
19 And you have rested, And none is causing trembling, And many have begged [at] your face;
Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.
20 And the eyes of the wicked are consumed, And refuge has perished from them, And their hope [is] a breathing out of soul!”
Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.
