< Job 10 >

1 “My soul has been weary of my life, I leave off my talking to myself, I speak in the bitterness of my soul.
Gikapuyan na ako sa akong kinabuhi; ipadayag ko na ang akong sumbong; mosulti na ako sa kapaitan sa akong kalag.
2 I say to God, Do not condemn me, Let me know why You strive [with] me.
Mosulti ako sa Dios, 'Ayaw dayon ako hukmi; ipakita una kanako nganong gipasanginlan mo ako.
3 Is it good for You that You oppress? That You despise the labor of Your hands, And shine on the counsel of the wicked?
Maayo ba kini alang kanimo nga makapanlupig kanako, aron tamayon ang buhat sa imong mga kamot samtang mipahiyom ikaw sa mga laraw sa mga daotan?
4 Do you have eyes of flesh? Do You see as man sees?
Aduna ka bay mga mata nga unodnon? Makita mo ba ang sama sa nakita sa tawo?
5 [Are] Your days as the days of man? Your years as the days of a man?
Ang imong mga adlaw sama ba sa mga adlaw sa katawhan o ang imong mga katuigan sama ba sa katuigan sa mga tawo,
6 That You inquire for my iniquity, And seek for my sin?
nga nagpangita ka man sa akong kalapasan ug nagsusi sa akong mga sala,
7 For You know that I am not wicked, And there is no deliverer from Your hand.
bisan tuod nasayod ka nga ako dili sad-an ug walay usa nga makaluwas kanako gikan sa imong kamot?
8 Your hands have taken pains about me, And they make me together all around, And You swallow me up!
Ang imong mga kamot naghulma ug nag-umol kanako, apan nagalaglag ka man kanako.
9 Please remember That You have made me as clay, And You bring me back to dust.
Hinumdumi, ipakilooy ko kanimo nga giumol mo ako sama sa lapok; dad-on mo ba ako pag-usab sa abug?
10 Do You not pour me out as milk? And curdle me as cheese?
Dili ba gibubo mo man ako sama sa gatas ug gipagahi daw sama sa keso?
11 Skin and flesh You put on me, And fence me with bones and sinews.
Giputos mo ako sa panit ug sa unod ug gisumpay mo ang akong kabukogan uban ang kaugatan.
12 Life and kindness You have done with me. And Your inspection has preserved my spirit.
Gihatagan mo ako sa kinabuhi ug matinud-anong kasabotan; ang imong pagtabang nagbantay sa akong espiritu.
13 And these You have laid up in Your heart, I have known that this [is] with You.
Apan kining mga butanga gitagoan mo sa imong kasingkasing— nasayod ako nga mao kini ang imong gihunahuna:
14 If I sinned, then You have observed me, And do not acquit me from my iniquity,
nga kung makasala ako, timan-an mo kini; dili mo ako ipalingkawas sa akong kasaypanan.
15 If I have done wickedly—woe to me, And righteously—I do not lift up my head, Full of shame—then see my affliction,
Kung daotan man ako, alaot ako; bisan kung ako matarong pa, dili ko mahangad ang akong ulo, sanglit kay puno man ako sa kaulawan ug nagtan-aw sa akong kaugalingong pag-antos.
16 And it rises—as a lion You hunt me. And You turn back—You show Yourself wonderful in me.
Kung ang akong ulo mohangad lamang sa iyang kaugalingon, mogukod ka kanako sama sa usa ka liyon; ikaw nagpadayag na usab kanako sa imong pagkagamhanan.
17 You renew Your witnesses against me, and multiply Your anger with me, Changes and warfare [are] with me.
May bag-o kang mga saksi batok kanako ug misamot ang imong kasuko batok kanako; gigubat mo ako uban sa mga bag-ong kasundalohan.
18 And why from the womb Have You brought me forth? I expire, and the eye does not see me.
Nan, nganong gipagawas mo pa man ako sa tagoangkan? Namatay na lamang unta ako ug wala na untay mata nga nakakita kanako.
19 I am as [if] I had not been, I am brought from the belly to the grave,
Wala na lamang unta ako gipakatawo; Gihatod na lamang unta ako gikan sa tagoangkan paingon sa lubnganan.
20 Are my days not few? Cease then, and put from me, And I brighten up a little,
Dili ba hamubo na lamang ang akong mga adlaw? Nan undanga na, pasagdi ako nga mag-inusara, aron nga makapahulay ako sa makadiyut,
21 Before I go, and do not return, To a land of darkness and death-shade,
sa dili pa ako molakaw sa dapit ug dili na mobalik, ngadto sa yuta sa kangitngit ug sa anino sa kamatayon,
22 A land of obscurity as thick darkness, Death-shade—and no order, And the shining [is] as thick darkness.”
ang yuta mangitngit ingon sa tungang gabii, sa yuta sa anino sa kamatayon, walay kahapsayan diin ang kahayag sama sa tungang gabii.”'

< Job 10 >