Isaiah 54
1 “Sing, O barren, she [who] has not borne! Break forth with singing, and cry aloud, She [who] has not brought forth! For more [are] the sons of the desolate, Than the sons of the married one,” said YHWH.
Pag-awit, Oh apuli, ikaw nga wala manganak; hunat sa pag-awit, ug suminggit ka sa makusog, ikaw nga wala gayud mag-antus sa pagpanganak: kay labi pang daghan ang mga anak sa biniyaan kay sa mga anak sa kinasal nga asawa, nagaingon si Jehova.
2 “Enlarge the place of your tent, And they stretch out the curtains of your dwelling places, Do not restrain—lengthen your cords, And make your pins strong.
Padakua ang dapit sa imong balong-balong, ug ipabuklad kanila ang mga tabil sa imong mga puloy-anan; ayaw pagdaginot; lugwayi ang imong mga pisi, ug lig-ona ang imong mga lagdok.
3 For you break forth right and left, And nations possess your seed,
Kay magabuklad ikaw sa halayong dapit sa toong kamot ug sa wala; ug ang imong kaliwat manag-iya sa mga nasud, ug magapapuyo sa mga ciudad nga biniyaan.
4 And they cause desolate cities to be inhabited. Do not fear, for you are not ashamed, Nor blush, for you are not confounded, For you forget the shame of your youth, And the reproach of your widowhood You do not remember anymore.
Ayaw kahadlok; kay ikaw dili maulawan; ni malibog ikaw; kay ikaw dili pagapakaulawan: kay ikaw malimot sa kaulawan sa imo nga pagkabatan-on; ug ang pagkatalamayon sa imo nga pagkabalo dili na nimo hinumduman.
5 For your Maker [is] your husband, YHWH of Hosts [is] His Name, And your Redeemer [is] the Holy One of Israel, He is called God of all the earth.
Kay ang imong Magbubuhat mao ang imong bana; si Jehova sa mga panon mao ang iyang ngalan: ug ang Balaan sa Israel mao ang imong Manunubos; ang Dios sa tibook nga yuta siya pagatawgon.
6 For as a woman forsaken and grieved in spirit, YHWH has called you, Even a youthful wife when she is refused,” said your God.
Kay si Jehova nagatawag kanimo ingon sa usa ka asawa nga biniyaan ug sinakit sa espiritu, bisan pa usa ka asawa sa pagkabatan-on, sa diha nga siya gisalikway, nagaingon ang imong Dios.
7 “In a small moment I have forsaken you, And in great mercies I gather you,
Kay sa usa ka diyutay lamang nga panahon gibiyaan ko ikaw; apan uban sa daku uyamut nga mga kalooy pagatigumon ko ikaw.
8 In overflowing wrath I hid My face [for] a moment from you, And in perpetual kindness I have loved you, Said your Redeemer—YHWH!
Sa nagaawas nga kasuko gitagoan ko ang akong nawong gikan kanimo sa usa lamang ka daklit nga panahon; apan uban sa walay katapusan nga mahigugmaong-kalolot, pagakaloy-an ko ikaw, nagaingon si Jehova nga imong Manunubos.
9 For this [is as] the days of Noah to Me, In that I have sworn that the waters of Noah Do not pass over the earth again—So I have sworn, Wrath is not on you, Nor rebuke against you.
Kay kini alang kanako ingon sa mga tubig sa mga adlaw ni Noe; kay ingon nga ako nanumpa nga ang mga tubig sa mga adlaw ni Noe dili na molunop sa yuta pag-usab, sa ingon niana ako nanumpa nga dili na nako masuko kanimo ni mobadlong kanimo.
10 For the mountains depart, and the hills remove, And My kindness does not depart from you, And the covenant of My peace does not remove,” Says YHWH, your loving one.
Kay ang mga bukid kaha mapapha, ug ang mga bungtod mabalhin; apan ang mahigugmaong-kalolot dili mobulag kanimo, ni ang akong tugon sa pakigdait mabalhin, nagaingon si Jehova nga adunay kalooy kanimo.
11 “O afflicted, storm-tossed, not comforted, Behold, I am laying your stones with cement, And have founded you with sapphires,
Oh ikaw nga sinakit, ginatugpo sa unos, ug wala paglipaya, ania karon, ibutang ko ang imong mga bato sa matahum nga mga bulok, ug ipahaluna ko ang imong mga patukoranan uban sa mga zafiro.
12 And have made your pinnacles of agate, And your gates of carbuncle stones, And all your border of stones of delight,
Ug himoon ko ang imong mga lantawan sa mga rubi, ug ang imong mga ganghaan sa mga carbunclo, ug ang tanan mong utlanan sa mga bato nga bililhon.
13 And all your sons are taught of YHWH, And the peace of your sons [is] abundant.
Ug ang tanan nimo nga mga aanak pagatudloan ni Jehova; ug daku ang pakigdait sa imong mga anak.
14 You establish yourself in righteousness, Be far from oppression, for you do not fear, And from ruin, for it does not come near to you.
Sa pagkamatarung ikaw pagatukoron: ikaaw ipahalayo gikan sa pagdaugdaug, kay ikaw dili arang mahadlok; ug sa kalisang, kay kini dili modangat sa haduol kanimo.
15 Behold, he diligently assembles without My desire, Whoever has assembled near you falls by you!
Ania karon, sila managtigum pagtingub, apan dili pinaagi kanako: bisan kinsa nga managtigum pagtingub batok kanimo mangapukan tungod kanimo.
16 Behold, I have created an artisan, Blowing on a fire of coals, And bringing out an instrument for his work, And I have created a destroyer to destroy.
Ania karon, gibuhat ko ang panday sa puthaw nga nagahuyop sa kalayo sa mga baga, ug nagadala ug usa ka galamiton alang sa iyang buhat; ug gibuhat ko ang mangguguba aron sa paglaglag.
17 No weapon formed against you prospers, And every tongue rising against you, You condemn in judgment. This [is] the inheritance of the servants of YHWH, And their righteousness from Me,” a declaration of YHWH!
Walay hinagiban nga gibuhat batok kanimo nga magmalampuson; ug ang tagsatagsa ka dila nga molitok batok kanimo aron sa paghukom imo nga pagahukman. Kini mao ang panulondon sa mga alagad ni Jehova, ug ang ilang pagkamatarung nga gikan kanako, nagaingon si Jehova.
A Dove is Sent Forth from the Ark
