< Hebrews 6 >
1 For this reason, having left the word of the beginning of the Christ, we may advance to perfection, not laying again a foundation of conversion from dead works, and of faith on God,
ୱଯଂ ମୃତିଜନକକର୍ମ୍ମଭ୍ୟୋ ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନମ୍ ଈଶ୍ୱରେ ୱିଶ୍ୱାସୋ ମଜ୍ଜନଶିକ୍ଷଣଂ ହସ୍ତାର୍ପଣଂ ମୃତଲୋକାନାମ୍ ଉତ୍ଥାନମ୍
2 of the teaching of immersions, also of laying on of hands, also of [the] resurrection of the dead, and of continuous judgment, (aiōnios )
ଅନନ୍ତକାଲସ୍ଥାଯିୱିଚାରାଜ୍ଞା ଚୈତୈଃ ପୁନର୍ଭିତ୍ତିମୂଲଂ ନ ସ୍ଥାପଯନ୍ତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୱିଷଯକଂ ପ୍ରଥମୋପଦେଶଂ ପଶ୍ଚାତ୍କୃତ୍ୟ ସିଦ୍ଧିଂ ଯାୱଦ୍ ଅଗ୍ରସରା ଭୱାମ| (aiōnios )
3 and this we will do, if God may permit,
ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁମତ୍ୟା ଚ ତଦ୍ ଅସ୍ମାଭିଃ କାରିଷ୍ୟତେ|
4 for [it is] impossible for those once enlightened, having also tasted of the heavenly gift, and having become partakers of the Holy Spirit,
ଯ ଏକକୃତ୍ୱୋ ଦୀପ୍ତିମଯା ଭୂତ୍ୱା ସ୍ୱର୍ଗୀଯୱରରସମ୍ ଆସ୍ୱଦିତୱନ୍ତଃ ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନୋଽଂଶିନୋ ଜାତା
5 and tasted the good saying of God, also the powers of the coming age, (aiōn )
ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସୁୱାକ୍ୟଂ ଭାୱିକାଲସ୍ୟ ଶକ୍ତିଞ୍ଚାସ୍ୱଦିତୱନ୍ତଶ୍ଚ ତେ ଭ୍ରଷ୍ଟ୍ୱା ଯଦି (aiōn )
6 and having fallen away, to renew [them] again to conversion, having crucified to themselves the Son of God again, and exposed to public shame.
ସ୍ୱମନୋଭିରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ରଂ ପୁନଃ କ୍ରୁଶେ ଘ୍ନନ୍ତି ଲଜ୍ଜାସ୍ପଦଂ କୁର୍ୱ୍ୱତେ ଚ ତର୍ହି ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନାଯ ପୁନସ୍ତାନ୍ ନୱୀନୀକର୍ତ୍ତୁଂ କୋଽପି ନ ଶକ୍ନୋତି|
7 For the earth, having drunk in the rain coming on it many times, and is bringing forth herbs fit for those because of whom it is also dressed, partakes of blessing from God,
ଯତୋ ଯା ଭୂମିଃ ସ୍ୱୋପରି ଭୂଯଃ ପତିତଂ ୱୃଷ୍ଟିଂ ପିୱତୀ ତତ୍ଫଲାଧିକାରିଣାଂ ନିମିତ୍ତମ୍ ଇଷ୍ଟାନି ଶାକାଦୀନ୍ୟୁତ୍ପାଦଯତି ସା ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ଆଶିଷଂ ପ୍ରାପ୍ତା|
8 but that which is bearing thorns and briers [is] disapproved of, and near to cursing, whose end [is] for burning;
କିନ୍ତୁ ଯା ଭୂମି ର୍ଗୋକ୍ଷୁରକଣ୍ଟକୱୃକ୍ଷାନ୍ ଉତ୍ପାଦଯତି ସା ନ ଗ୍ରାହ୍ୟା ଶାପାର୍ହା ଚ ଶେଷେ ତସ୍ୟା ଦାହୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
9 but we are persuaded, concerning you, beloved, the things that are better, and accompanying salvation, though even thus we speak,
ହେ ପ୍ରିଯତମାଃ, ଯଦ୍ୟପି ୱଯମ୍ ଏତାଦୃଶଂ ୱାକ୍ୟଂ ଭାଷାମହେ ତଥାପି ଯୂଯଂ ତତ ଉତ୍କୃଷ୍ଟାଃ ପରିତ୍ରାଣପଥସ୍ୟ ପଥିକାଶ୍ଚାଧ୍ୱ ଇତି ୱିଶ୍ୱସାମଃ|
10 for God is not unrighteous to forget your work, and the labor of love that you showed to His Name, having ministered to the holy ones and ministering;
ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ଯ ଉପକାରୋ ଽକାରି କ୍ରିଯତେ ଚ ତେନେଶ୍ୱରସ୍ୟ ନାମ୍ନେ ପ୍ରକାଶିତଂ ପ୍ରେମ ଶ୍ରମଞ୍ଚ ୱିସ୍ମର୍ତ୍ତୁମ୍ ଈଶ୍ୱରୋଽନ୍ୟାଯକାରୀ ନ ଭୱତି|
11 and we desire each one of you to show the same diligence, to the full assurance of the hope to the end,
ଅପରଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକୋ ଜନୋ ଯତ୍ ପ୍ରତ୍ୟାଶାପୂରଣାର୍ଥଂ ଶେଷଂ ଯାୱତ୍ ତମେୱ ଯତ୍ନଂ ପ୍ରକାଶଯେଦିତ୍ୟହମ୍ ଇଚ୍ଛାମି|
12 that you may not become slothful, but followers of those who through faith and patient endurance are inheriting the promises.
ଅତଃ ଶିଥିଲା ନ ଭୱତ କିନ୍ତୁ ଯେ ୱିଶ୍ୱାସେନ ସହିଷ୍ଣୁତଯା ଚ ପ୍ରତିଜ୍ଞାନାଂ ଫଲାଧିକାରିଣୋ ଜାତାସ୍ତେଷାମ୍ ଅନୁଗାମିନୋ ଭୱତ|
13 For God, having made promise to Abraham, seeing He was not able to swear by [any] greater, swore by Himself,
ଈଶ୍ୱରୋ ଯଦା ଇବ୍ରାହୀମେ ପ୍ରତ୍ୟଜାନାତ୍ ତଦା ଶ୍ରେଷ୍ଠସ୍ୟ କସ୍ୟାପ୍ୟପରସ୍ୟ ନାମ୍ନା ଶପଥଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ନାଶକ୍ନୋତ୍, ଅତୋ ହେତୋଃ ସ୍ୱନାମ୍ନା ଶପଥଂ କୃତ୍ୱା ତେନୋକ୍ତଂ ଯଥା,
14 saying, “Blessing I will indeed bless you, and multiplying I will multiply you”;
"ସତ୍ୟମ୍ ଅହଂ ତ୍ୱାମ୍ ଆଶିଷଂ ଗଦିଷ୍ୟାମି ତୱାନ୍ୱଯଂ ୱର୍ଦ୍ଧଯିଷ୍ୟାମି ଚ| "
15 and so, having patiently endured, he obtained the promise;
ଅନେନ ପ୍ରକାରେଣ ସ ସହିଷ୍ଣୁତାଂ ୱିଧାଯ ତସ୍ୟାଃ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଯାଃ ଫଲଂ ଲବ୍ଧୱାନ୍|
16 for men swear by the greater, and the oath [is] for confirmation of the end of all their controversy,
ଅଥ ମାନୱାଃ ଶ୍ରେଷ୍ଠସ୍ୟ କସ୍ୟଚିତ୍ ନାମ୍ନା ଶପନ୍ତେ, ଶପଥଶ୍ଚ ପ୍ରମାଣାର୍ଥଂ ତେଷାଂ ସର୍ୱ୍ୱୱିୱାଦାନ୍ତକୋ ଭୱତି|
17 in which God, more abundantly willing to show to the heirs of the promise the immutability of His counsel, interposed by an oath,
ଇତ୍ୟସ୍ମିନ୍ ଈଶ୍ୱରଃ ପ୍ରତିଜ୍ଞାଯାଃ ଫଲାଧିକାରିଣଃ ସ୍ୱୀଯମନ୍ତ୍ରଣାଯା ଅମୋଘତାଂ ବାହୁଲ୍ୟତୋ ଦର୍ଶଯିତୁମିଚ୍ଛନ୍ ଶପଥେନ ସ୍ୱପ୍ରତିଜ୍ଞାଂ ସ୍ଥିରୀକୃତୱାନ୍|
18 that through two immutable things, in which [it is] impossible for God to lie, we may have a strong comfort, having fled for refuge, to lay hold on the hope being set before [us],
ଅତଏୱ ଯସ୍ମିନ୍ ଅନୃତକଥନମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ନ ସାଧ୍ୟଂ ତାଦୃଶେନାଚଲେନ ୱିଷଯଦ୍ୱଯେନ ସମ୍ମୁଖସ୍ଥରକ୍ଷାସ୍ଥଲସ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତଯେ ପଲାଯିତାନାମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ସୁଦୃଢା ସାନ୍ତ୍ୱନା ଜାଯତେ|
19 which we have, as an anchor of the soul, both sure and steadfast, and entering into that within the veil,
ସା ପ୍ରତ୍ୟାଶାସ୍ମାକଂ ମନୋନୌକାଯା ଅଚଲୋ ଲଙ୍ଗରୋ ଭୂତ୍ୱା ୱିଚ୍ଛେଦକୱସ୍ତ୍ରସ୍ୟାଭ୍ୟନ୍ତରଂ ପ୍ରୱିଷ୍ଟା|
20 to where a forerunner entered for us—Jesus, having become Chief Priest throughout the age after the order of Melchizedek. (aiōn )
ତତ୍ରୈୱାସ୍ମାକମ୍ ଅଗ୍ରସରୋ ଯୀଶୁଃ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ମଲ୍କୀଷେଦକଃ ଶ୍ରେଣ୍ୟାଂ ନିତ୍ୟସ୍ଥାଯୀ ଯାଜକୋଽଭୱତ୍| (aiōn )