Hebrews 4
1 We may fear, then, lest a promise being left of entering into His rest, anyone of you may seem to have come short,
Busa, kinahanglan magmainampingon gayod kita aron walay usa kaninyo nga daw mapakyas sa pagkab-ot sa mapadayonong saad sa pagsulod sa kapahulayan sa Dios.
2 for we also are having good news proclaimed, even as they, but the word heard did not profit them, not being mixed with faith in those who heard,
Kay anaa na kanato ang maayong balita mahitungod sa kapahulayan sa Dios nga gimantala kanato sama sa mga Israelita, apan kana nga mensahe wala napuslan niadtong nakadungog niini kung dili kini ubanan sa pagtuo.
3 for we enter into the rest—we who believed, as He said, “So I swore in My anger, They will [not] enter into My rest”; and yet the works were done from the foundation of the world,
Kay kita, ang mga nagatuo — kita mao ang makasulod nianang kapahulayan, sama kini sa giingon, “Ingon nga ako nanumpa sa akong kapungot, Dili sila makasulod sa akong kapahulayan.” Miingon siya niini, bisan tuod ang iyang gibuhat nga buluhaton natapos na sukad sa pagsugod sa kalibotan.
4 for He spoke in a certain place concerning the seventh [day] thus: “And God rested in the seventh day from all His works”;
Kay miingon siya sa laing bahin mahitungod sa ikapitong adlaw, “Ang Dios mipahulay sa ikapitong adlaw gikan sa tanan niyang gibuhat.”
5 and in this [place] again, “They will [not] enter into My rest”;
Pag-usab miingon siya, “Dili sila makasulod sa akong kapahulayan.”
6 since then, it remains for some to enter into it, and those who first heard good news did not enter in because of unbelief—
Busa, sanglit ang kapahulayan sa Dios sa gihapon gitagana alang sa pipila aron makasulod, ug sanglit daghang mga Israelita nga nakadungog sa maayong balita mahitungod sa iyang kapahulayan dili makasulod tungod sa pagkamasinupakon,
7 again He limits a certain day, “Today,” in David saying, after so long a time, as it has been said, “Today, if you may hear His voice, you may not harden your hearts,”
ang Dios pag-usab nagtakda ug saktong adlaw, nga gitawag “Karong Adlawa.” Gipahimutang niya kining adlawa sa dihang misulti siya ngadto kang David, nga misulti kaniadto human kini unang gisulti, “Karong adlawa kung kamo maminaw sa iyang tingog, ayaw pagahia ang inyong mga kasingkasing.”
8 for if Joshua had given them rest, He would not have spoken after these things concerning another day;
Kay kung si Josue mihatag pa kanila sa pahulay, ang Dios wala na unta nagsulti mahitungod sa lain pang adlaw.
9 there remains, then, a Sabbath rest to the people of God,
Busa aduna pa gihapoy usa ka Adlaw nga kapahulayan nga gitagana alang sa katawhan sa Dios.
10 for he who entered into His rest, he also rested from his works, as God from His own.
Kay siya nga makasulod sa kapahulayan sa Dios nakapahulay usab sa iyang kaugalingon gikan sa iyang mga buhat, ingon sa gibuhat sa Dios.
11 May we be diligent, then, to enter into that rest, that no one may fall in the same example of the unbelief,
Busa magmatinguhaon kita sa pagsulod nianang kapahulayan, aron nga walay usa nga mahulog diha sa samang pagkamasinupakon nga gibuhat nila.
12 for the Word of God is living, and working, and sharper—beyond every two-edged sword—and piercing as far as [the] division of soul and spirit, of joints and also marrows, and a discerner of thoughts and intents of the heart;
Kay ang pulong sa Dios buhi ug abtik ug mas hait pa kaysa bisan unsang espada nga duhay sulab. Modulot kini bisan sa nabahing kalag gikan sa espiritu, ug mga lutahan gikan sa kinasuloran sa bukog. Makahimo kini sa pag-ila sa hunahuna sa kasingkasing ug mga tinguha.
13 and there is not a created thing hidden before Him, but all things [are] naked and open to His eyes—with whom is our reckoning.
Walay binuhat nga butang ang matago gikan sa panan-aw sa Dios. Hinuon, ang tanang butang dayag ug abli sa mga mata niadtong pagahatagan gayod sa husay.
14 Having, then, a great Chief Priest having passed through the heavens—Jesus the Son of God—may we hold fast the profession,
Unya adunay usa ka bantogang labawng pari nga nakalatas sa kalangitan, si Jesus ang Anak sa Dios, magmalig-on kita sa pagkupot sa atong mga gituohan.
15 for we do not have a Chief Priest unable to sympathize with our weaknesses, but [One] tempted in all things in like manner, [yet] without sin;
Kay wala kitay labawng pari nga dili makabati ug kalooy sa atong mga kaluyahon, apan usa nga sa tanang mga paagi gitintal sama kanato, gawas lamang nga wala siyay sala.
16 we may come near, then, with freedom, to the throne of grace, that we may receive kindness, and find grace—for seasonable help.
Busa moduol kita uban ang pagsalig didto sa trono sa grasya, nga makadawat kita sa kalooy ug makakaplag sa grasya nga makatabang sa takna sa pagkinahanglan.
