Hebrews 2
1 Because of this it is more abundantly necessary to take heed to the things heard, lest we may drift away,
அதோ வயம்’ யத்³ ப்⁴ரமஸ்ரோதஸா நாபநீயாமஹே தத³ர்த²மஸ்மாபி⁴ ர்யத்³யத்³ அஸ்²ராவி தஸ்மிந் மநாம்’ஸி நிதா⁴தவ்யாநி|
2 for if the word being spoken through messengers became steadfast, and every transgression and disobedience received a just repayment,
யதோ ஹேதோ தூ³தை: கதி²தம்’ வாக்யம்’ யத்³யமோக⁴ம் அப⁴வத்³ யதி³ ச தல்லங்க⁴நகாரிணே தஸ்யாக்³ராஹகாய ச ஸர்வ்வஸ்மை ஸமுசிதம்’ த³ண்ட³ம் அதீ³யத,
3 how will we escape, having neglected such great salvation? Which having received [that] spoken through the LORD [from] the beginning, was confirmed to us by those having heard,
தர்ஹ்யஸ்மாபி⁴ஸ்தாத்³ரு’ஸ²ம்’ மஹாபரித்ராணம் அவஜ்ஞாய கத²ம்’ ரக்ஷா ப்ராப்ஸ்யதே, யத் ப்ரத²மத: ப்ரபு⁴நா ப்ரோக்தம்’ ததோ(அ)ஸ்மாந் யாவத் தஸ்ய ஸ்²ரோத்ரு’பி⁴: ஸ்தி²ரீக்ரு’தம்’,
4 God also bearing joint-witness both with signs and wonders, and manifold powers, and distributions of the Holy Spirit, according to His will.
அபரம்’ லக்ஷணைரத்³பு⁴தகர்ம்மபி⁴ ர்விவித⁴ஸ²க்திப்ரகாஸே²ந நிஜேச்சா²த: பவித்ரஸ்யாத்மநோ விபா⁴கே³ந ச யத்³ ஈஸ்²வரேண ப்ரமாணீக்ரு’தம் அபூ⁴த்|
5 For He did not subject the coming world to messengers, concerning which we speak,
வயம்’ து யஸ்ய பா⁴விராஜ்யஸ்ய கதா²ம்’ கத²யாம: , தத் தேந் தி³வ்யதூ³தாநாம் அதீ⁴நீக்ரு’தமிதி நஹி|
6 and one in a certain place testified fully, saying, “What is man, that You are mindful of him, Or a son of man, that You look after him?
கிந்து குத்ராபி கஸ்²சித் ப்ரமாணம் ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ த³த்தவாந், யதா², "கிம்’ வஸ்து மாநவோ யத் ஸ நித்யம்’ ஸம்’ஸ்மர்ய்யதே த்வயா| கிம்’ வா மாநவஸந்தாநோ யத் ஸ ஆலோச்யதே த்வயா|
7 You made him [a] little less than messengers, You crowned him with glory and honor, And set him over the works of Your hands,
தி³வ்யத³தக³ணேப்⁴ய: ஸ கிஞ்சிந் ந்யூந: க்ரு’தஸ்த்வயா| தேஜோகௌ³ரவரூபேண கிரீடேந விபூ⁴ஷித: | ஸ்ரு’ஷ்டம்’ யத் தே கராப்⁴யாம்’ ஸ தத்ப்ரபு⁴த்வே நியோஜித: |
8 You put all things in subjection under his feet,” for in the subjecting to Him all things, He left nothing to Him unsubjected, but now we do not yet see all things subjected to Him,
சரணாத⁴ஸ்²ச தஸ்யைவ த்வயா ஸர்வ்வம்’ வஸீ²க்ரு’தம்’|| " தேந ஸர்வ்வம்’ யஸ்ய வஸீ²க்ரு’தம்’ தஸ்யாவஸீ²பூ⁴தம்’ கிமபி நாவஸே²ஷிதம்’ கிந்த்வது⁴நாபி வயம்’ ஸர்வ்வாணி தஸ்ய வஸீ²பூ⁴தாநி ந பஸ்²யாம: |
9 and we see Him who was made [a] little less than messengers—Jesus—because of the suffering of death, having been crowned with glory and honor, that by the grace of God He might taste of death for everyone.
ததா²பி தி³வ்யதூ³தக³ணேப்⁴யோ ய: கிஞ்சிந் ந்யூநீக்ரு’தோ(அ)ப⁴வத் தம்’ யீஸு²ம்’ ம்ரு’த்யுபோ⁴க³ஹேதோஸ்தேஜோகௌ³ரவரூபேண கிரீடேந விபூ⁴ஷிதம்’ பஸ்²யாம: , யத ஈஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹாத் ஸ ஸர்வ்வேஷாம்’ க்ரு’தே ம்ரு’த்யும் அஸ்வத³த|
10 For it was fitting to Him, because of whom [are] all things, and through whom [are] all things, bringing many sons to glory, to make the author of their salvation perfect through sufferings,
அபரஞ்ச யஸ்மை யேந ச க்ரு’த்ஸ்நம்’ வஸ்து ஸ்ரு’ஷ்டம்’ வித்³யதே ப³ஹுஸந்தாநாநாம்’ விப⁴வாயாநயநகாலே தேஷாம்’ பரித்ராணாக்³ரஸரஸ்ய து³: க²போ⁴கே³ந ஸித்³தீ⁴கரணமபி தஸ்யோபயுக்தம் அப⁴வத்|
11 for both He who is sanctifying and those sanctified [are] all of one, for which cause He is not ashamed to call them brothers,
யத: பாவக: பூயமாநாஸ்²ச ஸர்வ்வே ஏகஸ்மாதே³வோத்பந்நா ப⁴வந்தி, இதி ஹேதோ: ஸ தாந் ப்⁴ராத்ரு’ந் வதி³தும்’ ந லஜ்ஜதே|
12 saying, “I will declare Your Name to My brothers, In the midst of an assembly I will sing praise to You”; and again, “I will be trusting on Him”;
தேந ஸ உக்தவாந், யதா², "த்³யோதயிஷ்யாமி தே நாம ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ மத்⁴யதோ மம| பரந்து ஸமிதே ர்மத்⁴யே கரிஷ்யே தே ப்ரஸ²ம்’ஸநம்’|| "
13 and again, “Behold, I and the children that God gave to Me.”
புநரபி, யதா², "தஸ்மிந் விஸ்²வஸ்ய ஸ்தா²தாஹம்’| " புநரபி, யதா², "பஸ்²யாஹம் அபத்யாநி ச த³த்தாநி மஹ்யம் ஈஸ்²வராத்| "
14 Seeing, then, the children have partaken of flesh and blood, He Himself also took part of the same in like manner, that through death He might destroy him having the power of death—that is, the Devil—
தேஷாம் அபத்யாநாம்’ ருதி⁴ரபலலவிஸி²ஷ்டத்வாத் ஸோ(அ)பி தத்³வத் தத்³விஸி²ஷ்டோ(அ)பூ⁴த் தஸ்யாபி⁴ப்ராயோ(அ)யம்’ யத் ஸ ம்ரு’த்யுப³லாதி⁴காரிணம்’ ஸ²யதாநம்’ ம்ரு’த்யுநா ப³லஹீநம்’ குர்ய்யாத்
15 and might deliver those, whoever, with fear of death, throughout all their life, were subjects of bondage,
யே ச ம்ரு’த்யுப⁴யாத்³ யாவஜ்ஜீவநம்’ தா³ஸத்வஸ்ய நிக்⁴நா ஆஸந் தாந் உத்³தா⁴ரயேத்|
16 for doubtless, He does not lay hold of messengers, but He lays hold of [the] seed of Abraham,
ஸ தூ³தாநாம் உபகாரீ ந ப⁴வதி கிந்த்விப்³ராஹீமோ வம்’ஸ²ஸ்யைவோபகாரீ ப⁴வதீ|
17 for this reason it seemed necessary to Him to be made like the brothers in all things, that He might become a kind and faithful Chief Priest in the things related to God, to make propitiation for the sins of the people,
அதோ ஹேதோ: ஸ யதா² க்ரு’பாவாந் ப்ரஜாநாம்’ பாபஸோ²த⁴நார்த²ம் ஈஸ்²வரோத்³தே³ஸ்²யவிஷயே விஸ்²வாஸ்யோ மஹாயாஜகோ ப⁴வேத் தத³ர்த²ம்’ ஸர்வ்வவிஷயே ஸ்வப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ ஸத்³ரு’ஸீ²ப⁴வநம்’ தஸ்யோசிதம் ஆஸீத்|
18 for in that He suffered, Himself being tempted, He is able to help those who are tempted.
யத: ஸ ஸ்வயம்’ பரீக்ஷாம்’ க³த்வா யம்’ து³: க²போ⁴க³ம் அவக³தஸ்தேந பரீக்ஷாக்ராந்தாந் உபகர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி|
