Habakkuk 2
1 On my charge I stand, and I station myself on a bulwark, and I watch to see what He speaks against me, and what I reply to my reproof.
Ako motindog sa akong bantayan, ug mopahaluna ako ibabaw sa lantawan, ug molantaw ako sa pagtan-aw kong unsa ang iyang igasulti kanako, ug kong unsa ang akong igatubag mahatungod sa akong sumbong.
2 And YHWH answers me and says: “Write a vision, and explain on the tablets, That he may run who is reading it.
Ug si Jehova mitubag kanako, ug miingon: Isulat ang panan-awon, ug himoang matin-aw diha sa mga sulatanan, aron modalagan kadtong magabasa niini.
3 For yet the vision [is] for a season, And it breathes for the end, and does not lie, If it lingers, wait for it, For surely it comes, it is not late.
Kay ang panan-awon alang pa sa natudlong panahon, ug kini nagadali paingon sa katapusan, ug dili magbakak; bisan kini malangan, paabuta kini; kay kini moabut gayud, kini dili magalangan.
4 Behold, a presumptuous one! His soul is not upright within him, And the righteous lives by his faith.
Ania karon, ang iyang kalag nagapaburot; kini dili matarung diha kaniya; apan ang matarung mabuhi tungod sa iyang pagtoo.
5 And also, because the wine [is] treacherous, A man is haughty, and does not remain at home, Who has enlarged his soul as Sheol, And is as death that is not satisfied, And gathers to itself all the nations, And assembles to itself all the peoples, (Sheol h7585)
Oo, labut pa, ang vino mabudhion, tawo nga mapahitas-on, nga dili mopabilin sa iyang balay; nga nagapadaku sa iyang tinguha maingon sa Sheol, ug siya maingon sa kamatayon, ug dili matagbaw, apan nagatigum sa mga nasud ngadto kaniya, ug nagatapok sa mga katawohan ngadto kaniya. (Sheol h7585)
6 Are these not—all of them—an allegory taken up against him, And a moral of acute sayings for him, And say, Woe [to] him who is multiplying [what is] not his? Until when also is he multiplying to himself heavy pledges?
Dili ba kining tanan mohisgut usa ka sambingay batok kaniya, ug sa usa ka mabiaybiayon nga sanglitanan batok kaniya, ug magaingon: Alaut siya nga nagapatubo niadtong dili iya! hangtud anus-a kana? ug kadtong nagalulan sa iyang kaugalingon tungod sa mga prenda nga inagaw!
7 Do your usurers not instantly rise up, And those shaking you awake, And you have been a spoil to them?
(Sila) dili ba manindog sa dihadiha kadtong mopaak kanimo, ug dili ba mahigmata kadtong magasamok kanimo, ug ikaw mahimong tinikas alang kanila?
8 Because you have spoiled many nations, All the remnant of the peoples spoil you, Because of man’s blood, and of violence [to] the land, [To] the city, and [to] all dwelling in it.
Tungod kay imong gitulis ang daghang mga nasud, ang tanang nanghibilin sa mga katawohan magatulis kanimo, tungod sa giula nga dugo sa mga tawo, ug sa pagpanlupig nga nahimo diha sa yuta, sa ciudad, ug sa tanang nanagpuyo diha.
9 Woe [to] him who is gaining evil gain for his house, To set his nest on high, To be delivered from the hand of evil,
Alaut kadtong nagakuha ug dautang abut alang sa iyang balay, aron ikapahamutang niya ang iyang salag sa itaas, aron maluwas siya gikan sa kamot sa dautan.
10 You have counseled a shameful thing to your house, To cut off many peoples, and your soul [is] sinful.
Ikaw nagmugna ug kaulaw sa imong balay pinaagi sa paglaglag sa daghanang katawohan, ug nakasala ka batok sa imong kalag.
11 For a stone cries out from the wall, And a beam from the wood answers it.
Kay ang bato mosinggit sa Dios gikan sa kuta, ug ang sagbayan motubag niana gikan sa tigkahoy.
12 Woe [to] him who is building a city by blood, And establishing a city by iniquity.
Alaut kadtong nagatukod sa usa ka lungsod pinaagi sa pag-ula sa dugo, ug nagapatindog sa usa ka ciudad pinaagi sa kasal-anan!
13 Behold, is it not from YHWH of Hosts And peoples are fatigued for fire, And nations for vanity are weary?
Ania karon, dili ba gikan kang Jehova sa mga panon nga ang katawohan nagabuhat alang sa kalayo, ug ang mga nasud nagabudlay sa ilang kaugalingon alang sa kakawangan?
14 For the earth is full of the knowledge of the glory of YHWH, As the waters cover over a sea.
Kay ang kalibutan pagapun-on sa ihibalo sa himaya ni Jehova, maingon nga ang katubigan nagatabon sa dagat.
15 Woe [to] him who is giving drink to his neighbor, Pouring out your bottle, and also making drunk, In order to look on their nakedness.
Alaut kadtong nagapainum sa makahubog sa iyang isigkatawo, kanimo nga nagadugang sa imong hilo, ug nagapahubog kaniya usab, aron ikaw makasud-ong sa ilang pagkahubo!
16 You have been filled—shame without honor, Drink also, and be uncircumcised, Turn around to you does the cup of the right hand of YHWH, And shameful spewing [is] on your glory.
Ikaw nabuhong na sa kaulaw ug dili sa himaya: uminum ka usab, ug manig-ingon ka sa usa nga walay-circuncicion; ang copa sa kamot nga too ni Jehova moanha kanimo, ug ang mahugaw nga kaulaw magatabon sa imong himaya.
17 For violence [done to] Lebanon covers you, And spoil of beasts frightens them, Because of man’s blood, and of violence [to] the land, [To] the city, and [to] all dwelling in it.
Kay ang kadaut nga gihimo sa Libano magaputos kanimo, ug ang pagkalaglag sa mga mananap, nga nakapahadlok kanila; tungod sa giula nga dugo sa tawo, ug sa pagpanlupig nga gihimo diha sa yuta, sa ciudad, ug sa tanang nanagpuyo diha.
18 What profit has a carved image given That its former has hewn it? A molten image and teacher of falsehood, That the former has trusted on his own formation—to make mute idols?
Unsa ang kapuslanan sa linilok nga larawan, nga gililok sa nagabuhat niana; ingon man ang tinunaw nga larawan, bisan pa ang magtutudlo sa kabakakan, sa pagkaagi nga kadtong nagahimo sa iyang dagway nagasalig man niana, aron sa paghimo nga amang sa mga larawan?
19 Woe [to] him who is saying to wood, Awake, To a mute stone, Stir up, It [is] a teacher! Behold, it is overlaid—gold and silver, And there is no spirit in its midst.
Alaut siya nga nagaingon sa kahoy: Pagmata na; ug sa amang nga bato: Tumindog ka! Makatudlo ba kini? Ania karon, kini gihal-opan sa bulawan ug salapi, ug sa sulod niana wala gayud ing gininhawa.
20 And YHWH [is] in His holy temple, Be silent before Him, all the earth!”
Apan si Jehova ania sa iyang balaan nga templo: pahiluma sa atubangan niya ang tibook nga kalibutan.
