Galatians 4
1 And I say, now as much time as the heir is a child, he differs nothing from a servant, [though] being lord of all,
| است، از غلام هیچ فرق ندارد، هرچندمالک همه باشد. | ۱ |
2 but is under tutors and stewards until the time appointed of the father,
| بلکه زیردست ناظران و وکلامی باشد تا روزی که پدرش تعیین کرده باشد. | ۲ |
3 so we also, when we were children, were in servitude under the elements of the world,
| همچنین ما نیز چون صغیر می‌بودیم، زیر اصول دنیوی غلام می‌بودیم. | ۳ |
4 and when the fullness of time came, God sent forth His Son, come of a woman, come under law,
| لیکن چون زمان به‌کمال رسید، خدا پسر خود را فرستاد که از زن زاییده شد و زیر شریعت متولد، | ۴ |
5 that He may redeem those under law, that we may receive the adoption as sons;
| تا آنانی را که زیرشریعت باشند فدیه کند تا آنکه پسرخواندگی رابیابیم. | ۵ |
6 and because you are sons, God sent forth the Spirit of His Son into your hearts, crying, “Abba! Father!”
| اما چونکه پسر هستید، خدا روح پسرخود را در دلهای شما فرستاد که ندا می‌کند «یاابا» یعنی «ای پدر.» | ۶ |
7 So that you are no longer a servant, but a son, and if a son, also an heir of God through Christ.
| لهذا دیگر غلام نیستی بلکه پسر، و چون پسر هستی، وارث خدا نیز بوسیله مسیح. | ۷ |
8 But then, indeed, having not known God, you were in servitude to those [that are] not by nature gods,
| لیکن در آن زمان چون خدا را نمی شناختید، آنانی را که طبیعت خدایان نبودند، بندگی می‌کردید. | ۸ |
9 and now, having known God—and rather being known by God—how [do] you turn again to the weak and poor elements to which you desire anew to be in servitude?
| اما الحال که خدا را می‌شناسید بلکه خدا شما را می‌شناسد، چگونه باز می‌گردید به سوی آن اصول ضعیف و فقیر که دیگرمی خواهید از سر نو آنها را بندگی کنید؟ | ۹ |
10 You observe days, and months, and times, and years!
| روزهاو ماهها و فصل‌ها و سالها را نگاه می‌دارید. | ۱۰ |
11 I am afraid for you, lest I labored in vain for you.
| درباره شما ترس دارم که مبادا برای شما عبث زحمت کشیده باشم. | ۱۱ |
12 I implore you, brothers, become as I [am]—because I also [am] as you; you did not hurt me;
| ای برادران، از شما استدعا دارم که مثل من بشوید، چنانکه من هم مثل شما شده‌ام. به من هیچ ظلم نکردید. | ۱۲ |
13 and you have known that through weakness of the flesh I proclaimed good news to you at the first,
| اما آگاهید که به‌سبب ضعف بدنی، اول به شما بشارت دادم. | ۱۳ |
14 and you did not despise nor reject my trial that [is] in my flesh, but you received me as a messenger of God—as Christ Jesus;
| و آن امتحان مرا که در جسم من بود، خوار نشمردید و مکروه نداشتید، بلکه مرا چون فرشته خدا و مثل مسیح عیسی پذیرفتید. | ۱۴ |
15 what then was your blessedness? For I testify to you, that if possible, having plucked out your eyes, you would have given [them] to me;
| پس کجا است آن مبارک بادی شما؟ زیرا به شما شاهدم که اگرممکن بودی، چشمان خود را بیرون آورده، به من می‌دادید. | ۱۵ |
16 so have I become your enemy, being true to you?
| پس چون به شما راست می‌گویم، آیا دشمن شما شده‌ام؟ | ۱۶ |
17 They are zealous for you—[yet] not well, but they wish to shut us out, that you may be zealous for them;
| شما را به غیرت می‌طلبند، لیکن نه به خیر، بلکه می‌خواهند در را بر روی شما ببندند تا شما ایشان را بغیرت بطلبید. | ۱۷ |
18 and [it is] good to be zealously regarded, in what is good, at all times, and not only in my being present with you;
| لیکن غیرت در امر نیکو در هر زمان نیکو است، نه‌تنها چون من نزد شما حاضر باشم. | ۱۸ |
19 my little children, of whom I travail in birth again until Christ may be formed in you,
| ای فرزندان من که برای شما باز درد زه دارم تاصورت مسیح در شما بسته شود. | ۱۹ |
20 indeed I was wishing to be present with you now, and to change my voice, because I am in doubt about you.
| باری خواهش می‌کردم که الان نزد شما حاضر می‌بودم تا سخن خود را تبدیل کنم، زیرا که درباره شمامتحیر شده‌ام. | ۲۰ |
21 Tell me, you who are willing to be under law, do you not hear the Law?
| شما که می‌خواهید زیر شریعت باشید، مرابگویید آیا شریعت را نمی شنوید؟ | ۲۱ |
22 For it has been written that Abraham had two sons, one by the maidservant and one by the free [woman],
| زیرامکتوب است ابراهیم را دو پسر بود، یکی از کنیزو دیگری از آزاد. | ۲۲ |
23 but he who [is] of the maidservant has been according to flesh, but he who [is] of the free [woman], through the promise,
| لیکن پسر کنیز، بحسب جسم تولد یافت و پسر آزاد، برحسب وعده. | ۲۳ |
24 which things are allegorized, for these are the two covenants: one, indeed, from Mount Sinai, bringing forth to servitude, which is Hagar;
| واین امور بطور مثل گفته شد زیرا که این دو زن، دوعهد می‌باشند، یکی از کوه سینا برای بندگی می‌زاید و آن هاجر است. | ۲۴ |
25 for this Hagar is Mount Sinai in Arabia, and corresponds to the Jerusalem that now [is], and is in servitude with her children,
| زیرا که هاجر کوه سینا است در عرب، و مطابق است با اورشلیمی که موجود است، زیرا که با فرزندانش در بندگی می‌باشد. | ۲۵ |
26 and the Jerusalem above is the free [woman], which is mother of us all,
| لیکن اورشلیم بالا آزاد است که مادرجمیع ما می‌باشد. | ۲۶ |
27 for it has been written: “Rejoice, O barren, who is not bearing; break forth and cry, you who are not travailing, because many [are] the children of the desolate—more than of her having the husband.”
| زیرا مکتوب است: «ای نازاد که نزاییده‌ای، شاد باش! صدا کن و فریادبرآور‌ای تو که درد زه ندیده‌ای، زیرا که فرزندان زن بی‌کس از اولاد شوهردار بیشتراند.» | ۲۷ |
28 And we, brothers, as Isaac, are children of promise,
| لیکن ما‌ای برادران، چون اسحاق فرزندان وعده می‌باشیم. | ۲۸ |
29 but as he then who was born according to the flesh persecuted him [born] according to the Spirit, so also now;
| بلکه چنانکه آنوقت آنکه برحسب جسم تولد یافت، بر وی که برحسب روح بود جفامی کرد، همچنین الان نیز هست. | ۲۹ |
30 but what does the Writing say? “Cast forth the maidservant and her son, for the son of the maidservant may not be heir with the son of the free [woman]”;
| لیکن کتاب چه می‌گوید؟ «کنیز و پسر او را بیرون کن زیرا پسرکنیز با پسر آزاد میراث نخواهد یافت.» | ۳۰ |
31 then, brothers, we are not a maidservant’s children, but the free [woman’s].
| خلاصه‌ای برادران، فرزندان کنیز نیستیم بلکه از زن آزادیم. | ۳۱ |
