Galatians 1
1 Paul, an apostle—not from men, nor through man, but through Jesus Christ, and God the Father, who raised Him out of the dead—
மநுஷ்யேப்⁴யோ நஹி மநுஷ்யைரபி நஹி கிந்து யீஸு²க்²ரீஷ்டேந ம்ரு’தக³ணமத்⁴யாத் தஸ்யோத்தா²பயித்ரா பித்ரேஸ்²வரேண ச ப்ரேரிதோ யோ(அ)ஹம்’ பௌல: ஸோ(அ)ஹம்’
2 and all the brothers with me, to the assemblies of Galatia:
மத்ஸஹவர்த்திநோ ப்⁴ராதரஸ்²ச வயம்’ கா³லாதீயதே³ஸ²ஸ்தா²: ஸமிதீ: ப்ரதி பத்ரம்’ லிகா²ம: |
3 Grace to you and peace from God the Father and our Lord Jesus Christ,
பித்ரேஸ்²வரேணாஸ்மாம்’க ப்ரபு⁴நா யீஸு²நா க்²ரீஷ்டேந ச யுஷ்மப்⁴யம் அநுக்³ரஹ: ஸா²ந்திஸ்²ச தீ³யதாம்’|
4 who gave Himself for our sins, that He might deliver us out of the present evil age, according to the will of our God and Father, (aiōn g165)
அஸ்மாகம்’ தாதேஸ்²வரேஸ்யேச்சா²நுஸாரேண வர்த்தமாநாத் குத்ஸிதஸம்’ஸாராத்³ அஸ்மாந் நிஸ்தாரயிதும்’ யோ (aiōn g165)
யீஸு²ரஸ்மாகம்’ பாபஹேதோராத்மோத்ஸர்க³ம்’ க்ரு’தவாந் ஸ ஸர்வ்வதா³ த⁴ந்யோ பூ⁴யாத்| ததா²ஸ்து| (aiōn g165)
6 I wonder that you are so quickly removed from Him who called you in the grace of Christ to another good news—
க்²ரீஷ்டஸ்யாநுக்³ரஹேண யோ யுஷ்மாந் ஆஹூதவாந் தஸ்மாந்நிவ்ரு’த்ய யூயம் அதிதூர்ணம் அந்யம்’ ஸுஸம்’வாத³ம் அந்வவர்த்தத தத்ராஹம்’ விஸ்மயம்’ மந்யே|
7 not that there is another, except there are certain who are troubling you, and wishing to pervert the good news of the Christ;
ஸோ(அ)ந்யஸுஸம்’வாத³: ஸுஸம்’வாதோ³ நஹி கிந்து கேசித் மாநவா யுஷ்மாந் சஞ்சலீகுர்வ்வந்தி க்²ரீஷ்டீயஸுஸம்’வாத³ஸ்ய விபர்ய்யயம்’ கர்த்தும்’ சேஷ்டந்தே ச|
8 but even if we or a messenger out of Heaven may proclaim good news to you different from what we proclaimed to you—let him be accursed!
யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ய: ஸுஸம்’வாதோ³(அ)ஸ்மாபி⁴ ர்கோ⁴ஷிதஸ்தஸ்மாத்³ அந்ய: ஸுஸம்’வாதோ³(அ)ஸ்மாகம்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தாநாம்’ வா மத்⁴யே கேநசித்³ யதி³ கோ⁴ஷ்யதே தர்ஹி ஸ ஸ²ப்தோ ப⁴வது|
9 As we have said before, and now say again: if anyone may proclaim to you good news different from what you received—let him be accursed!
பூர்வ்வம்’ யத்³வத்³ அகத²யாம, இதா³நீமஹம்’ புநஸ்தத்³வத் கத²யாமி யூயம்’ யம்’ ஸுஸம்’வாத³ம்’ க்³ரு’ஹீதவந்தஸ்தஸ்மாத்³ அந்யோ யேந கேநசித்³ யுஷ்மத்ஸந்நிதௌ⁴ கோ⁴ஷ்யதே ஸ ஸ²ப்தோ ப⁴வது|
10 For do I now persuade men, or God? Or do I seek to please men? For if I yet pleased men—I should not be Christ’s servant.
ஸாம்ப்ரதம்’ கமஹம் அநுநயாமி? ஈஸ்²வரம்’ கிம்’வா மாநவாந்? அஹம்’ கிம்’ மாநுஷேப்⁴யோ ரோசிதும்’ யதே? யத்³யஹம் இதா³நீமபி மாநுஷேப்⁴யோ ருருசிஷேய தர்ஹி க்²ரீஷ்டஸ்ய பரிசாரகோ ந ப⁴வாமி|
11 And I make known to you, brothers, the good news that was proclaimed by me, that it is not according to man,
ஹே ப்⁴ராதர: , மயா ய: ஸுஸம்’வாதோ³ கோ⁴ஷித: ஸ மாநுஷாந்ந லப்³த⁴ஸ்தத³ஹம்’ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயாமி|
12 for neither did I receive it from man, nor was I taught [it], but through a revelation of Jesus Christ,
அஹம்’ கஸ்மாச்சித் மநுஷ்யாத் தம்’ ந க்³ரு’ஹீதவாந் ந வா ஸி²க்ஷிதவாந் கேவலம்’ யீஸோ²: க்²ரீஷ்டஸ்ய ப்ரகாஸ²நாதே³வ|
13 for you heard of my behavior once in Judaism, that I was exceedingly persecuting the Assembly of God, and destroying it,
புரா யிஹூதி³மதாசாரீ யதா³ஹம் ஆஸம்’ ததா³ யாத்³ரு’ஸ²ம் ஆசரணம் அகரவம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமிதிம்’ ப்ரத்யதீவோபத்³ரவம்’ குர்வ்வந் யாத்³ரு’க் தாம்’ வ்யநாஸ²யம்’ தத³வஸ்²யம்’ ஸ்²ருதம்’ யுஷ்மாபி⁴: |
14 and I was advancing in Judaism above many equals in age in my own race, being more abundantly zealous of my fathers’ deliverances,
அபரஞ்ச பூர்வ்வபுருஷபரம்பராக³தேஷு வாக்யேஷ்வந்யாபேக்ஷாதீவாஸக்த: ஸந் அஹம்’ யிஹூதி³த⁴ர்ம்மதே மம ஸமவயஸ்காந் ப³ஹூந் ஸ்வஜாதீயாந் அத்யஸ²யி|
15 and when God was well pleased—having separated me from the womb of my mother, and having called [me] through His grace—
கிஞ்ச ய ஈஸ்²வரோ மாத்ரு’க³ர்ப⁴ஸ்த²ம்’ மாம்’ ப்ரு’த²க் க்ரு’த்வா ஸ்வீயாநுக்³ரஹேணாஹூதவாந்
16 to reveal His Son in me, that I might proclaim Him as good news among the nations, I did not immediately confer with flesh and blood,
ஸ யதா³ மயி ஸ்வபுத்ரம்’ ப்ரகாஸி²தும்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ ஸமீபே ப⁴யா தம்’ கோ⁴ஷயிதுஞ்சாப்⁴யலஷத் ததா³ஹம்’ க்ரவ்யஸோ²ணிதாப்⁴யாம்’ ஸஹ ந மந்த்ரயித்வா
17 nor did I go up to Jerusalem to those who were apostles before me, but I went away to Arabia, and again returned to Damascus;
பூர்வ்வநியுக்தாநாம்’ ப்ரேரிதாநாம்’ ஸமீபம்’ யிரூஸா²லமம்’ ந க³த்வாரவதே³ஸ²ம்’ க³தவாந் பஸ்²சாத் தத்ஸ்தா²நாத்³ த³ம்மேஷகநக³ரம்’ பராவ்ரு’த்யாக³தவாந்|
18 then, after three years I went up to Jerusalem to inquire about Peter, and remained with him fifteen days,
தத: பரம்’ வர்ஷத்ரயே வ்யதீதே(அ)ஹம்’ பிதரம்’ ஸம்பா⁴ஷிதும்’ யிரூஸா²லமம்’ க³த்வா பஞ்சத³ஸ²தி³நாநி தேந ஸார்த்³த⁴ம் அதிஷ்ட²ம்’|
19 and I did not see [any] other of the apostles, except James, the brother of the LORD.
கிந்து தம்’ ப்ரபோ⁴ ர்ப்⁴ராதரம்’ யாகூப³ஞ்ச விநா ப்ரேரிதாநாம்’ நாந்யம்’ கமப்யபஸ்²யம்’|
20 And the things that I write to you, behold, before God—I do not lie;
யாந்யேதாநி வாக்யாநி மயா லிக்²யந்தே தாந்யந்ரு’தாநி ந ஸந்தி தத்³ ஈஸ்²வரோ ஜாநாதி|
21 then I came into the regions of Syria and of Cilicia,
தத: பரம் அஹம்’ ஸுரியாம்’ கிலிகியாஞ்ச தே³ஸௌ² க³தவாந்|
22 and was unknown by face to the assemblies of Judea, that [are] in Christ,
ததா³நீம்’ யிஹூதா³தே³ஸ²ஸ்தா²நாம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸமிதீநாம்’ லோகா: ஸாக்ஷாத் மம பரிசயமப்ராப்ய கேவலம்’ ஜநஸ்²ருதிமிமாம்’ லப்³த⁴வந்த: ,
23 and they were only hearing that “he who is persecuting us then, now proclaims good news—the faith that he was then destroying”;
யோ ஜந: பூர்வ்வம் அஸ்மாந் ப்ரத்யுபத்³ரவமகரோத் ஸ ததா³ யம்’ த⁴ர்ம்மமநாஸ²யத் தமேவேதா³நீம்’ ப்ரசாரயதீதி|
24 and they were glorifying God in me.
தஸ்மாத் தே மாமதீ⁴ஸ்²வரம்’ த⁴ந்யமவத³ந்|
