Ezekiel 29

1 In the tenth year, in the tenth [month], on the twelfth of the month, a word of YHWH has been to me, saying,

در سال دهم تبعیدمان، در روز دوازدهم ماه دهم، این پیغام از جانب خداوند بر من نازل شد:

2 “Son of man, set your face against Pharaoh king of Egypt, and prophesy concerning him, and concerning Egypt—all of it.

«ای پسر انسان، رو به سوی مصر نموده، بر ضد پادشاه و تمام مردم آن پیشگویی کن.

3 Speak, and you have said, Thus said Lord YHWH: Behold, I [am] against you, Pharaoh king of Egypt! The great dragon that is crouching in the midst of his floods, Who has said, My flood [is] my own, And I have made it [for] myself.

به ایشان بگو که خداوند یهوه می‌فرماید: ای پادشاه مصر، ای اژدهای بزرگ که در وسط رودخانه‌ات خوابیده‌ای، من دشمن تو هستم. چون گفته‌ای:”رود نیل مال من است! من آن را برای خود درست کرده‌ام!“

4 And I have put hooks in your jaws, And I have caused the fish of your floods to cleave to your scales, And I have caused you to come up from the midst of your floods, And every fish of your floods cleaves to your scales.

پس، من قلابها را در چانه‌ات می‌گذارم و تو را با ماهی‌هایی که به پوست بدنت چسبیده‌اند به خشکی می‌کشانم.

5 And I have left you in the wilderness, You and every fish of your floods, You fall on the face of the field, You are not gathered nor assembled, I have given you for food to the beast of the earth and to the bird of the heavens.

تو را با تمام ماهی‌ها در خشکی رها می‌کنم تا بمیرید. لاشه‌های شما در صحرا پراکنده خواهد شد و کسی آنها را جمع نخواهد کرد. من شما را خوراک پرندگان و جانوران وحشی می‌کنم.

6 And all inhabitants of Egypt have known That I [am] YHWH, Because of their being a staff of reed to the house of Israel.

آنگاه تمام مردم مصر خواهند دانست که من یهوه هستم.» خداوند می‌فرماید: «ای مصر، تو برای قوم اسرائیل عصای ترک خورده‌ای بیش نبودی.

7 In their taking hold of you by your hand, You crush and have torn every shoulder of theirs, And in their leaning on you you are broken, And have caused all their thighs to stand.

وقتی اسرائیل به تو تکیه کرد، تو خرد شدی و شانه‌اش را شکستی و او را به درد و عذاب گرفتار کردی.

8 Therefore, thus said Lord YHWH: Behold, I am bringing in a sword against you, And have cut off man and beast from you.

بنابراین، من که خداوند یهوه هستم به تو می‌گویم که لشکری به جنگ تو می‌آورم و تمام انسانها و حیواناتت را از بین می‌برم.

9 And the land of Egypt has been for a desolation and a ruin, And they have known that I [am] YHWH, Because he said: The flood [is] mine, and I made [it].

سرزمین مصر به ویرانه‌ای تبدیل خواهد شد و مصری‌ها خواهند دانست من یهوه هستم. «چون گفتی:”رود نیل مال من است! من آن را درست کرده‌ام!“

10 Therefore, behold, I [am] against you, and against your floods, And have given the land of Egypt for ruins, A dry place, a desolation, from Migdol to Syene, And to the border of Cush.

پس، من بر ضد تو و بر ضد رودخانه‌ات هستم و سرزمین مصر را از مِجدُل تا اَسوان و تا مرز حبشه به کلی ویران می‌کنم.

11 A foot of man does not pass over into it, Indeed, the foot of beast does not pass into it, Nor is it inhabited forty years.

تا مدت چهل سال هیچ انسان یا حیوانی از آن عبور نخواهد کرد و آن کاملاً ویران و غیر مسکون خواهد بود.

12 And I have made the land of Egypt a desolation, In the midst of desolate lands, And its cities, in the midst of cities [that are] laid waste, Are a desolation [for] forty years, And I have scattered the Egyptians among nations, And I have dispersed them through lands.

مصر را از سرزمینهای ویران شدهٔ همسایه‌اش ویران‌تر می‌سازم و شهرهایش مدت چهل سال خراب می‌مانند و مصری‌ها را به سرزمینهای دیگر تبعید می‌کنم.»

13 But thus said Lord YHWH: At the end of forty years I gather the Egyptians Out of the peoples to where they have been scattered,

خداوند یهوه می‌فرماید: «بعد از چهل سال، دوباره مصری‌ها را از ممالکی که به آنجا تبعید شده بودند، به مصر باز می‌آورم

14 And I have turned back [to] the captivity of Egypt, And I have brought them back [To] the land of Pathros, to the land of their birth, And they have been a low kingdom there.

تا در زمین فَتروس که در جنوب مصر قرار دارد و زادگاه خودشان است، زندگی کنند. ولی آنها قومی کم‌اهمیت و کوچک خواهند بود.

15 It is lowest of the kingdoms, And it does not lift itself up above the nations anymore, And I have made them few, So as not to rule among nations.

آنها از همهٔ قومها پست‌تر خواهند بود و دیگر خود را برتر از سایرین نخواهند دانست. من مصر را آنقدر کوچک می‌کنم که دیگر نتواند بر قومهای دیگر حکمرانی کند.

16 And it is no longer for confidence to the house of Israel, Bringing iniquity to remembrance, By their turning after them, And they have known that I [am] Lord YHWH.”

قوم اسرائیل نیز دیگر از مصر انتظار هیچ کمکی نخواهند داشت. هر وقت به فکر کمک گرفتن از مصر بیفتند، گناهی را که قبلاً از این لحاظ مرتکب شده بودند، به یاد خواهند آورد. پس خواهند دانست که من خداوند یهوه هستم.»

17 And it comes to pass, in the twenty-seventh year, in the first [month], on the first of the month, a word of YHWH has been to me, saying,

در سال بیست و هفتم تبعیدمان، در روز اول ماه اول، از طرف خداوند این پیغام به من رسید:

18 “Son of man, Nebuchadnezzar king of Babylon, Has caused his force to serve a great service against Tyre, Every head [is] bald—every shoulder peeled, And neither he, nor his force, had reward out of Tyre, For the service that he served against it.

«ای پسر انسان، وقتی نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل، با مملکت صور می‌جنگید، سربازانش آنقدر بارهای سنگین حمل کردند که موهای سرشان ریخت و پوست شانه‌هایشان ساییده شد. اما از آن همه زحمتی که در این جنگ کشیدند چیزی نصیب نِبوکَدنِصَّر و سربازانش نشد.

19 Therefore, thus said Lord YHWH: Behold, I am giving the land of Egypt to Nebuchadnezzar king of Babylon, And he has taken away its store, And has taken its spoil, and taken its prey, And it has been a reward to his force.

پس، من که خداوند یهوه هستم سرزمین مصر را به نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل، می‌دهم تا ثروت آن را به یغما ببرد و هر چه دارد غارت کند و اجرت سربازانش را بدهد.

20 I have given to him his wage for which he labored—The land of Egypt, in that they worked for Me, A declaration of Lord YHWH.

بله، به جای اجرتش سرزمین مصر را به او می‌دهم، چون در طول آن سیزده سال در صور او برای من کار می‌کرد. من که خداوند یهوه هستم این را گفته‌ام.

21 In that day I cause a horn to shoot up for the house of Israel, And I give an opening to your mouth in their midst, And they have known that I [am] YHWH!”

«سرانجام روزی می‌رسد که من قدرت گذشتهٔ اسرائیل را به او باز می‌گردانم، و دهان تو را ای حِزِقیال خواهم گشود تا سخن بگویی؛ آنگاه مصر خواهد دانست که من یهوه هستم.»