Ephesians 4
1 I, the prisoner of the LORD, then call on you to walk worthily of the calling with which you were called,
ਅਤੋ ਬਨ੍ਦਿਰਹੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਿਨਯੇ ਯੂਯੰ ਯੇਨਾਹ੍ਵਾਨੇਨਾਹੂਤਾਸ੍ਤਦੁਪਯੁਕ੍ਤਰੂਪੇਣ
2 with all lowliness and meekness, with long-suffering, bearing with one another in love,
ਸਰ੍ੱਵਥਾ ਨਮ੍ਰਤਾਂ ਮ੍ਰੁʼਦੁਤਾਂ ਤਿਤਿਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰਮ੍ਨਾ ਸਹਿਸ਼਼੍ਣੁਤਾਞ੍ਚਾਚਰਤ|
3 being diligent to keep the unity of the Spirit in the bond of peace;
ਪ੍ਰਣਯਬਨ੍ਧਨੇਨ ਚਾਤ੍ਮਨ ਏਕ੍ਯੰ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਯਤਧ੍ਵੰ|
4 one body and one Spirit, according as you were also called in one hope of your calling;
ਯੂਯਮ੍ ਏਕਸ਼ਰੀਰਾ ਏਕਾਤ੍ਮਾਨਸ਼੍ਚ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਆਹ੍ਵਾਨੇਨ ਯੂਯਮ੍ ਏਕਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਪ੍ਰਾਪ੍ਤਯੇ ਸਮਾਹੂਤਾਃ|
5 one Lord, one faith, one immersion,
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕਃ ਪ੍ਰਭੁਰੇਕੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ ਏਕੰ ਮੱਜਨੰ, ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਤਾਤਃ
6 one God and Father of all, who [is] over all, and through all, and in you all,
ਸਰ੍ੱਵੋਪਰਿਸ੍ਥਃ ਸਰ੍ੱਵਵ੍ਯਾਪੀ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯਵਰ੍ੱਤੀ ਚੈਕ ਈਸ਼੍ਵਰ ਆਸ੍ਤੇ|
7 and to each one of you was given grace, according to the measure of the gift of Christ,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਦਾਨਪਰਿਮਾਣਾਨੁਸਾਰਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕਸ੍ਮੈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੋ ਵਰੋ(ਅ)ਦਾਯਿ|
8 for this reason, it says, “Having gone up on high He led captive captivity, and gave gifts to men.”
ਯਥਾ ਲਿਖਿਤਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ, "ਊਰ੍ੱਧ੍ਵਮ੍ ਆਰੁਹ੍ਯ ਜੇਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਸ ਵਿਜਿਤ੍ਯ ਬਨ੍ਦਿਨੋ(ਅ)ਕਰੋਤ੍| ਤਤਃ ਸ ਮਨੁਜੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਪਿ ਸ੍ਵੀਯਾਨ੍ ਵ੍ਯਸ਼੍ਰਾਣਯਦ੍ ਵਰਾਨ੍|| "
9 And that, He went up, what is it except that He also went down first into the lower parts of the earth?
ਊਰ੍ੱਧ੍ਵਮ੍ ਆਰੁਹ੍ਯੇਤਿਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯਾਯਮਰ੍ਥਃ ਸ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਰੂਪੰ ਸਰ੍ੱਵਾਧਃਸ੍ਥਿਤੰ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਅਵਤੀਰ੍ਣਵਾਨ੍;
10 He who went down is the same who also went up far above all the heavens, that He may fill all things—
ਯਸ਼੍ਚਾਵਤੀਰ੍ਣਵਾਨ੍ ਸ ਏਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਣਾਮ੍ ਉਪਰ੍ੱਯੁਪਰ੍ੱਯਾਰੂਢਵਾਨ੍ ਯਤਃ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਤੇਨ ਪੂਰਯਿਤਵ੍ਯਾਨਿ|
11 and He gave some [as] apostles, and some [as] prophets, and some [as] proclaimers of good news, and some [as] shepherds and teachers,
ਸ ਏਵ ਚ ਕਾਂਸ਼੍ਚਨ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਅਪਰਾਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ(ਅ)ਪਰਾਨ੍ ਸੁਸੰਵਾਦਪ੍ਰਚਾਰਕਾਨ੍ ਅਪਰਾਨ੍ ਪਾਲਕਾਨ੍ ਉਪਦੇਸ਼ਕਾਂਸ਼੍ਚ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
12 to the perfecting of the holy ones, for a work of ministry, for a building up of the body of the Christ,
ਯਾਵਦ੍ ਵਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਸ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਪੁਤ੍ਰਵਿਸ਼਼ਯਕਸ੍ਯ ਤੱਤ੍ਵਜ੍ਞਾਨਸ੍ਯ ਚੈਕ੍ਯੰ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣੰ ਪੁਰੁਸ਼਼ਰ੍ਥਞ੍ਚਾਰ੍ਥਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਪਰਿਮਾਣਸ੍ਯ ਸਮੰ ਪਰਿਮਾਣੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਮਸ੍ਤਾਵਤ੍
13 until we may all come to the unity of faith and of the recognition of the Son of God, to a perfect man, to a measure of stature of the fullness of the Christ,
ਸ ਪਰਿਚਰ੍ੱਯਾਕਰ੍ੰਮਸਾਧਨਾਯ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਨਿਸ਼਼੍ਠਾਯੈ ਚ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਂ ਸਿੱਧਤਾਯਾਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਉਪਾਯੰ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤਵਾਨ੍|
14 that we may no longer be children, being tossed by waves and being carried around by every wind of the teaching, in the cunning of men, in craftiness, to the scheming of leading astray,
ਅਤਏਵ ਮਾਨੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਚਾਤੁਰੀਤੋ ਭ੍ਰਮਕਧੂਰ੍ੱਤਤਾਯਾਸ਼੍ਛਲਾੱਚ ਜਾਤੇਨ ਸਰ੍ੱਵੇਣ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਵਾਯੁਨਾ ਵਯੰ ਯਦ੍ ਬਾਲਕਾ ਇਵ ਦੋਲਾਯਮਾਨਾ ਨ ਭ੍ਰਾਮ੍ਯਾਮ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਤਿਤਵ੍ਯੰ,
15 and [speaking] truth in love, we may increase to Him [in] all things, who is the head—the Christ;
ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਾ ਸਤ੍ਯਤਾਮ੍ ਆਚਰਦ੍ਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਉੱਦਿਸ਼੍ਯ ਵਰ੍ੱਧਿਤਵ੍ਯਞ੍ਚ, ਯਤਃ ਸ ਮੂਰ੍ੱਧਾ,
16 from whom the whole body, being fitly joined together and united, through the supply of every joint, according to the working in the measure of each single part, the increase of the body makes for the building up of itself in love.
ਤਸ੍ਮਾੱਚੈਕੈਕਸ੍ਯਾਙ੍ਗਸ੍ਯ ਸ੍ਵਸ੍ਵਪਰਿਮਾਣਾਨੁਸਾਰੇਣ ਸਾਹਾੱਯਕਰਣਾਦ੍ ਉਪਕਾਰਕੈਃ ਸਰ੍ੱਵੈਃ ਸਨ੍ਧਿਭਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨਸ੍ਯ ਸ਼ਰੀਰਸ੍ਯ ਸੰਯੋਗੇ ਸੰਮਿਲਨੇ ਚ ਜਾਤੇ ਪ੍ਰੇਮ੍ਨਾ ਨਿਸ਼਼੍ਠਾਂ ਲਭਮਾਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਸ਼ਰੀਰੰ ਵ੍ਰੁʼੱਧਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ|
17 This, then, I say, and I testify in the LORD: you are no longer to walk, as also the other nations walk, in the vanity of their mind,
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਹੰ ਪ੍ਰਭੁਨੇਦੰ ਬ੍ਰਵੀਮ੍ਯਾਦਿਸ਼ਾਮਿ ਚ, ਅਨ੍ਯੇ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯਾ ਇਵ ਯੂਯੰ ਪੂਨ ਰ੍ਮਾਚਰਤ|
18 being darkened in the understanding, being alienated from the life of God, because of the ignorance that is in them, because of the hardness of their heart,
ਯਤਸ੍ਤੇ ਸ੍ਵਮਨੋਮਾਯਾਮ੍ ਆਚਰਨ੍ਤ੍ਯਾਨ੍ਤਰਿਕਾਜ੍ਞਾਨਾਤ੍ ਮਾਨਸਿਕਕਾਠਿਨ੍ਯਾੱਚ ਤਿਮਿਰਾਵ੍ਰੁʼਤਬੁੱਧਯ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਜੀਵਨਸ੍ਯ ਬਗੀਰ੍ਭੂਤਾਸ਼੍ਚ ਭਵਨ੍ਤਿ,
19 who, having ceased to feel, gave themselves up to the licentiousness, for the working of all uncleanness in greediness;
ਸ੍ਵਾਨ੍ ਚੈਤਨ੍ਯਸ਼ੂਨ੍ਯਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਚ ਲੋਭੇਨ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਾਸ਼ੌਚਾਚਰਣਾਯ ਲਮ੍ਪਟਤਾਯਾਂ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਨ੍ਤਃ|
20 and you did not so learn the Christ,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਨ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਪਰਿਚਿਤਵਨ੍ਤਃ,
21 if [it] so be [that] you heard Him, and were taught in Him, as truth is in Jesus;
ਯਤੋ ਯੂਯੰ ਤੰ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤੋ ਯਾ ਸਤ੍ਯਾ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾ ਯੀਸ਼ੁਤੋ ਲਭ੍ਯਾ ਤਦਨੁਸਾਰਾਤ੍ ਤਦੀਯੋਪਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚੇਤਿ ਮਨ੍ਯੇ|
22 concerning the former behavior you are to put off the old man, that is corrupt according to the desires of the deceit,
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਕਾਲਿਕਾਚਾਰਕਾਰੀ ਯਃ ਪੁਰਾਤਨਪੁਰੁਸ਼਼ੋ ਮਾਯਾਭਿਲਾਸ਼਼ੈ ਰ੍ਨਸ਼੍ਯਤਿ ਤੰ ਤ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਮਾਨਸਿਕਭਾਵੋ ਨੂਤਨੀਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ,
23 and to be renewed in the spirit of your mind,
ਯੋ ਨਵਪੁਰੁਸ਼਼ ਈਸ਼੍ਵਰਾਨੁਰੂਪੇਣ ਪੁਣ੍ਯੇਨ ਸਤ੍ਯਤਾਸਹਿਤੇਨ
24 and to put on the new man, which, according to God, was created in righteousness and kindness of the truth.
ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਤ੍ਵੇਨ ਚ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਸ ਏਵ ਪਰਿਧਾਤਵ੍ਯਸ਼੍ਚ|
25 For this reason, putting away the lying, each speak truth with his neighbor, because we are members of one another;
ਅਤੋ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਿਥ੍ਯਾਕਥਨੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਸਮੀਪਵਾਸਿਭਿਃ ਸਹ ਸਤ੍ਯਾਲਾਪੰ ਕੁਰੁਤ ਯਤੋ ਵਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਅਙ੍ਗਪ੍ਰਤ੍ਯਙ੍ਗਾ ਭਵਾਮਃ|
26 be angry and do not sin; do not let the sun go down on your wrath,
ਅਪਰੰ ਕ੍ਰੋਧੇ ਜਾਤੇ ਪਾਪੰ ਮਾ ਕੁਰੁਧ੍ਵਮ੍, ਅਸ਼ਾਨ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਰੋਸ਼਼ੇਸੂਰ੍ੱਯੋ(ਅ)ਸ੍ਤੰ ਨ ਗੱਛਤੁ|
27 neither give place to the Devil;
ਅਪਰੰ ਸ਼ਯਤਾਨੇ ਸ੍ਥਾਨੰ ਮਾ ਦੱਤ|
28 whoever is stealing let him no longer steal, but rather let him labor, working the thing that is good with the hands, that he may have to impart to him having need.
ਚੋਰਃ ਪੁਨਸ਼੍ਚੈਰ੍ੱਯੰ ਨ ਕਰੋਤੁ ਕਿਨ੍ਤੁ ਦੀਨਾਯ ਦਾਨੇ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੰ ਯੱਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵਕਰਾਭ੍ਯਾਂ ਸਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤ੍ਯਾ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮੰ ਕਰੋਤੁ|
29 Let no corrupt word go forth out of your mouth, but what is good to the necessary building up, that it may give grace to the hearers;
ਅਪਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਦਨੇਭ੍ਯਃ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਕਦਾਲਾਪੋ ਨ ਨਿਰ੍ਗੱਛਤੁ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਸ਼੍ਰੋਤੁਰੁਪਕਾਰੋ ਜਾਯਤੇ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯਨਿਸ਼਼੍ਠਾਯੈ ਫਲਦਾਯਕ ਆਲਾਪੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਭਵਤੁ|
30 and do not make the Holy Spirit of God sorrowful, in which you were sealed to [the] day of redemption.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੂਯੰ ਮੁਕ੍ਤਿਦਿਨਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯੇਨ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਮੁਦ੍ਰਯਾਙ੍ਕਿਤਾ ਅਭਵਤ ਤੰ ਸ਼ੋਕਾਨ੍ਵਿਤੰ ਮਾ ਕੁਰੁਤ|
31 Let all bitterness, and wrath, and anger, and clamor, and slander, be put away from you, with all malice,
ਅਪਰੰ ਕਟੁਵਾਕ੍ਯੰ ਰੋਸ਼਼ਃ ਕੋਸ਼਼ਃ ਕਲਹੋ ਨਿਨ੍ਦਾ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਦ੍ਵੇਸ਼਼ਸ਼੍ਚੈਤਾਨਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਦੂਰੀਭਵਨ੍ਤੁ|
32 and become kind to one another, tender-hearted, forgiving one another, according as God also forgave you in Christ.
ਯੂਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਹਿਤੈਸ਼਼ਿਣਃ ਕੋਮਲਾਨ੍ਤਃਕਰਣਾਸ਼੍ਚ ਭਵਤ| ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦੋਸ਼਼ਾਨ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਮਿਤਵਾਨ੍ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਯੂਯਮਪਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਧ੍ਵੰ|
