Ephesians 4
1 I, the prisoner of the LORD, then call on you to walk worthily of the calling with which you were called,
ଅତୋ ବନ୍ଦିରହଂ ପ୍ରଭୋ ର୍ନାମ୍ନା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱିନଯେ ଯୂଯଂ ଯେନାହ୍ୱାନେନାହୂତାସ୍ତଦୁପଯୁକ୍ତରୂପେଣ
2 with all lowliness and meekness, with long-suffering, bearing with one another in love,
ସର୍ୱ୍ୱଥା ନମ୍ରତାଂ ମୃଦୁତାଂ ତିତିକ୍ଷାଂ ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରମ୍ନା ସହିଷ୍ଣୁତାଞ୍ଚାଚରତ|
3 being diligent to keep the unity of the Spirit in the bond of peace;
ପ୍ରଣଯବନ୍ଧନେନ ଚାତ୍ମନ ଏକ୍ୟଂ ରକ୍ଷିତୁଂ ଯତଧ୍ୱଂ|
4 one body and one Spirit, according as you were also called in one hope of your calling;
ଯୂଯମ୍ ଏକଶରୀରା ଏକାତ୍ମାନଶ୍ଚ ତଦ୍ୱଦ୍ ଆହ୍ୱାନେନ ଯୂଯମ୍ ଏକପ୍ରତ୍ୟାଶାପ୍ରାପ୍ତଯେ ସମାହୂତାଃ|
5 one Lord, one faith, one immersion,
ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକଃ ପ୍ରଭୁରେକୋ ୱିଶ୍ୱାସ ଏକଂ ମଜ୍ଜନଂ, ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ତାତଃ
6 one God and Father of all, who [is] over all, and through all, and in you all,
ସର୍ୱ୍ୱୋପରିସ୍ଥଃ ସର୍ୱ୍ୱୱ୍ୟାପୀ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟୱର୍ତ୍ତୀ ଚୈକ ଈଶ୍ୱର ଆସ୍ତେ|
7 and to each one of you was given grace, according to the measure of the gift of Christ,
କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଦାନପରିମାଣାନୁସାରାଦ୍ ଅସ୍ମାକମ୍ ଏକୈକସ୍ମୈ ୱିଶେଷୋ ୱରୋଽଦାଯି|
8 for this reason, it says, “Having gone up on high He led captive captivity, and gave gifts to men.”
ଯଥା ଲିଖିତମ୍ ଆସ୍ତେ, "ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱମ୍ ଆରୁହ୍ୟ ଜେତୃନ୍ ସ ୱିଜିତ୍ୟ ବନ୍ଦିନୋଽକରୋତ୍| ତତଃ ସ ମନୁଜେଭ୍ୟୋଽପି ସ୍ୱୀଯାନ୍ ୱ୍ୟଶ୍ରାଣଯଦ୍ ୱରାନ୍|| "
9 And that, He went up, what is it except that He also went down first into the lower parts of the earth?
ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱମ୍ ଆରୁହ୍ୟେତିୱାକ୍ୟସ୍ୟାଯମର୍ଥଃ ସ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ପୃଥିୱୀରୂପଂ ସର୍ୱ୍ୱାଧଃସ୍ଥିତଂ ସ୍ଥାନମ୍ ଅୱତୀର୍ଣୱାନ୍;
10 He who went down is the same who also went up far above all the heavens, that He may fill all things—
ଯଶ୍ଚାୱତୀର୍ଣୱାନ୍ ସ ଏୱ ସ୍ୱର୍ଗାଣାମ୍ ଉପର୍ୟ୍ୟୁପର୍ୟ୍ୟାରୂଢୱାନ୍ ଯତଃ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ତେନ ପୂରଯିତୱ୍ୟାନି|
11 and He gave some [as] apostles, and some [as] prophets, and some [as] proclaimers of good news, and some [as] shepherds and teachers,
ସ ଏୱ ଚ କାଂଶ୍ଚନ ପ୍ରେରିତାନ୍ ଅପରାନ୍ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନୋଽପରାନ୍ ସୁସଂୱାଦପ୍ରଚାରକାନ୍ ଅପରାନ୍ ପାଲକାନ୍ ଉପଦେଶକାଂଶ୍ଚ ନିଯୁକ୍ତୱାନ୍|
12 to the perfecting of the holy ones, for a work of ministry, for a building up of the body of the Christ,
ଯାୱଦ୍ ୱଯଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ୱିଶ୍ୱାସସ୍ୟେଶ୍ୱରପୁତ୍ରୱିଷଯକସ୍ୟ ତତ୍ତ୍ୱଜ୍ଞାନସ୍ୟ ଚୈକ୍ୟଂ ସମ୍ପୂର୍ଣଂ ପୁରୁଷର୍ଥଞ୍ଚାର୍ଥତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ସମ୍ପୂର୍ଣପରିମାଣସ୍ୟ ସମଂ ପରିମାଣଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୁମସ୍ତାୱତ୍
13 until we may all come to the unity of faith and of the recognition of the Son of God, to a perfect man, to a measure of stature of the fullness of the Christ,
ସ ପରିଚର୍ୟ୍ୟାକର୍ମ୍ମସାଧନାଯ ଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ଶରୀରସ୍ୟ ନିଷ୍ଠାଯୈ ଚ ପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ସିଦ୍ଧତାଯାସ୍ତାଦୃଶମ୍ ଉପାଯଂ ନିଶ୍ଚିତୱାନ୍|
14 that we may no longer be children, being tossed by waves and being carried around by every wind of the teaching, in the cunning of men, in craftiness, to the scheming of leading astray,
ଅତଏୱ ମାନୁଷାଣାଂ ଚାତୁରୀତୋ ଭ୍ରମକଧୂର୍ତ୍ତତାଯାଶ୍ଛଲାଚ୍ଚ ଜାତେନ ସର୍ୱ୍ୱେଣ ଶିକ୍ଷାୱାଯୁନା ୱଯଂ ଯଦ୍ ବାଲକା ଇୱ ଦୋଲାଯମାନା ନ ଭ୍ରାମ୍ୟାମ ଇତ୍ୟସ୍ମାଭି ର୍ୟତିତୱ୍ୟଂ,
15 and [speaking] truth in love, we may increase to Him [in] all things, who is the head—the Christ;
ପ୍ରେମ୍ନା ସତ୍ୟତାମ୍ ଆଚରଦ୍ଭିଃ ସର୍ୱ୍ୱୱିଷଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟମ୍ ଉଦ୍ଦିଶ୍ୟ ୱର୍ଦ୍ଧିତୱ୍ୟଞ୍ଚ, ଯତଃ ସ ମୂର୍ଦ୍ଧା,
16 from whom the whole body, being fitly joined together and united, through the supply of every joint, according to the working in the measure of each single part, the increase of the body makes for the building up of itself in love.
ତସ୍ମାଚ୍ଚୈକୈକସ୍ୟାଙ୍ଗସ୍ୟ ସ୍ୱସ୍ୱପରିମାଣାନୁସାରେଣ ସାହାଯ୍ୟକରଣାଦ୍ ଉପକାରକୈଃ ସର୍ୱ୍ୱୈଃ ସନ୍ଧିଭିଃ କୃତ୍ସ୍ନସ୍ୟ ଶରୀରସ୍ୟ ସଂଯୋଗେ ସମ୍ମିଲନେ ଚ ଜାତେ ପ୍ରେମ୍ନା ନିଷ୍ଠାଂ ଲଭମାନଂ କୃତ୍ସ୍ନଂ ଶରୀରଂ ୱୃଦ୍ଧିଂ ପ୍ରାପ୍ନୋତି|
17 This, then, I say, and I testify in the LORD: you are no longer to walk, as also the other nations walk, in the vanity of their mind,
ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଅହଂ ପ୍ରଭୁନେଦଂ ବ୍ରୱୀମ୍ୟାଦିଶାମି ଚ, ଅନ୍ୟେ ଭିନ୍ନଜାତୀଯା ଇୱ ଯୂଯଂ ପୂନ ର୍ମାଚରତ|
18 being darkened in the understanding, being alienated from the life of God, because of the ignorance that is in them, because of the hardness of their heart,
ଯତସ୍ତେ ସ୍ୱମନୋମାଯାମ୍ ଆଚରନ୍ତ୍ୟାନ୍ତରିକାଜ୍ଞାନାତ୍ ମାନସିକକାଠିନ୍ୟାଚ୍ଚ ତିମିରାୱୃତବୁଦ୍ଧଯ ଈଶ୍ୱରୀଯଜୀୱନସ୍ୟ ବଗୀର୍ଭୂତାଶ୍ଚ ଭୱନ୍ତି,
19 who, having ceased to feel, gave themselves up to the licentiousness, for the working of all uncleanness in greediness;
ସ୍ୱାନ୍ ଚୈତନ୍ୟଶୂନ୍ୟାନ୍ କୃତ୍ୱା ଚ ଲୋଭେନ ସର୍ୱ୍ୱୱିଧାଶୌଚାଚରଣାଯ ଲମ୍ପଟତାଯାଂ ସ୍ୱାନ୍ ସମର୍ପିତୱନ୍ତଃ|
20 and you did not so learn the Christ,
କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଂ ନ ତାଦୃଶଂ ପରିଚିତୱନ୍ତଃ,
21 if [it] so be [that] you heard Him, and were taught in Him, as truth is in Jesus;
ଯତୋ ଯୂଯଂ ତଂ ଶ୍ରୁତୱନ୍ତୋ ଯା ସତ୍ୟା ଶିକ୍ଷା ଯୀଶୁତୋ ଲଭ୍ୟା ତଦନୁସାରାତ୍ ତଦୀଯୋପଦେଶଂ ପ୍ରାପ୍ତୱନ୍ତଶ୍ଚେତି ମନ୍ୟେ|
22 concerning the former behavior you are to put off the old man, that is corrupt according to the desires of the deceit,
ତସ୍ମାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱକାଲିକାଚାରକାରୀ ଯଃ ପୁରାତନପୁରୁଷୋ ମାଯାଭିଲାଷୈ ର୍ନଶ୍ୟତି ତଂ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ମାନସିକଭାୱୋ ନୂତନୀକର୍ତ୍ତୱ୍ୟଃ,
23 and to be renewed in the spirit of your mind,
ଯୋ ନୱପୁରୁଷ ଈଶ୍ୱରାନୁରୂପେଣ ପୁଣ୍ୟେନ ସତ୍ୟତାସହିତେନ
24 and to put on the new man, which, according to God, was created in righteousness and kindness of the truth.
ଧାର୍ମ୍ମିକତ୍ୱେନ ଚ ସୃଷ୍ଟଃ ସ ଏୱ ପରିଧାତୱ୍ୟଶ୍ଚ|
25 For this reason, putting away the lying, each speak truth with his neighbor, because we are members of one another;
ଅତୋ ଯୂଯଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ମିଥ୍ୟାକଥନଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ସମୀପୱାସିଭିଃ ସହ ସତ୍ୟାଲାପଂ କୁରୁତ ଯତୋ ୱଯଂ ପରସ୍ପରମ୍ ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗା ଭୱାମଃ|
26 be angry and do not sin; do not let the sun go down on your wrath,
ଅପରଂ କ୍ରୋଧେ ଜାତେ ପାପଂ ମା କୁରୁଧ୍ୱମ୍, ଅଶାନ୍ତେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ରୋଷେସୂର୍ୟ୍ୟୋଽସ୍ତଂ ନ ଗଚ୍ଛତୁ|
27 neither give place to the Devil;
ଅପରଂ ଶଯତାନେ ସ୍ଥାନଂ ମା ଦତ୍ତ|
28 whoever is stealing let him no longer steal, but rather let him labor, working the thing that is good with the hands, that he may have to impart to him having need.
ଚୋରଃ ପୁନଶ୍ଚୈର୍ୟ୍ୟଂ ନ କରୋତୁ କିନ୍ତୁ ଦୀନାଯ ଦାନେ ସାମର୍ଥ୍ୟଂ ଯଜ୍ଜାଯତେ ତଦର୍ଥଂ ସ୍ୱକରାଭ୍ୟାଂ ସଦ୍ୱୃତ୍ତ୍ୟା ପରିଶ୍ରମଂ କରୋତୁ|
29 Let no corrupt word go forth out of your mouth, but what is good to the necessary building up, that it may give grace to the hearers;
ଅପରଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱଦନେଭ୍ୟଃ କୋଽପି କଦାଲାପୋ ନ ନିର୍ଗଚ୍ଛତୁ, କିନ୍ତୁ ଯେନ ଶ୍ରୋତୁରୁପକାରୋ ଜାଯତେ ତାଦୃଶଃ ପ୍ରଯୋଜନୀଯନିଷ୍ଠାଯୈ ଫଲଦାଯକ ଆଲାପୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଭୱତୁ|
30 and do not make the Holy Spirit of God sorrowful, in which you were sealed to [the] day of redemption.
ଅପରଞ୍ଚ ଯୂଯଂ ମୁକ୍ତିଦିନପର୍ୟ୍ୟନ୍ତମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଯେନ ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ମୁଦ୍ରଯାଙ୍କିତା ଅଭୱତ ତଂ ଶୋକାନ୍ୱିତଂ ମା କୁରୁତ|
31 Let all bitterness, and wrath, and anger, and clamor, and slander, be put away from you, with all malice,
ଅପରଂ କଟୁୱାକ୍ୟଂ ରୋଷଃ କୋଷଃ କଲହୋ ନିନ୍ଦା ସର୍ୱ୍ୱୱିଧଦ୍ୱେଷଶ୍ଚୈତାନି ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟାଦ୍ ଦୂରୀଭୱନ୍ତୁ|
32 and become kind to one another, tender-hearted, forgiving one another, according as God also forgave you in Christ.
ଯୂଯଂ ପରସ୍ପରଂ ହିତୈଷିଣଃ କୋମଲାନ୍ତଃକରଣାଶ୍ଚ ଭୱତ| ଅପରମ୍ ଈଶ୍ୱରଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ଯଦ୍ୱଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଦୋଷାନ୍ କ୍ଷମିତୱାନ୍ ତଦ୍ୱଦ୍ ଯୂଯମପି ପରସ୍ପରଂ କ୍ଷମଧ୍ୱଂ|
