< Ecclesiastes 10 >

1 Dead flies cause a perfumer’s perfume To send forth a stink; The precious by reason of wisdom—By reason of honor—a little folly!
همچنانکه مگسهای مرده می‌توانند یک شیشه عطر را متعفن کنند، همچنین یک حماقت کوچک می‌تواند حکمت و عزت شخص را بی‌ارزش نماید.
2 The heart of the wise [is] at his right hand, And the heart of a fool at his left.
دل شخص خردمند او را به انجام کارهای درست وا می‌دارد، اما دل شخص نادان او را به طرف بدی و گناه می‌کشاند.
3 And also, when he that is a fool Is walking in the way, his heart is lacking, And he has said to everyone, “He [is] a fool.”
آدم نادان را می‌توان حتی از راه رفتنش شناخت.
4 If the spirit of the ruler goes up against you, do not leave your place, For yielding quiets great sinners.
وقتی رئیس تو از دست تو خشمگین می‌شود از کار خود دست نکش. اگر در مقابل خشم او آرام بمانی از بروز اشتباهات بیشتر جلوگیری خواهی کرد.
5 There is an evil I have seen under the sun, As ignorance that goes out from the ruler,
بدی دیگری نیز در زیر این آسمان دیده‌ام که در اثر اشتباهات برخی پادشاهان به وجود می‌آید:
6 He has set the fool in many high places, And the rich sits in a low place.
به اشخاص نادان مقام و منصب‌های عالی داده می‌شود؛ برای ثروتمندان اهمیتی قائل نمی‌شوند؛
7 I have seen servants on horses, And princes walking as servants on the earth.
غلامان سوار بر اسبند، ولی بزرگان مانند بردگان، پیاده راه می‌روند.
8 Whoever is digging a pit falls into it, And whoever is breaking a hedge, a serpent bites him.
آن که چاه می‌کَنَد ممکن است در آن بیفتد؛ کسی که دیوار را سوراخ می‌کند ممکن است مار او را بگزد.
9 Whoever is removing stones is grieved by them, Whoever is cleaving trees endangered by them.
آن که در معدن سنگ کار می‌کند ممکن است از سنگها صدمه ببیند؛ کسی که درخت می‌برد ممکن است از این کار آسیبی به او برسد.
10 If the iron has been blunt, And he has not sharpened the face, Then he increases strength, And wisdom [is] advantageous to make right.
تبر کُند، احتیاج به نیروی بیشتری دارد، پس کسی که تیغهٔ آن را از قبل تیز می‌کند، عاقل است.
11 If the serpent bites without enchantment, Then there is no advantage to a master of the tongue.
پس از اینکه مار کسی را گزید، آوردن افسونگر بی‌فایده است.
12 Words of the mouth of the wise [are] gracious, And the lips of a fool swallow him up.
سخنان شخص دانا دلنشین است، ولی حرفهای آدم نادان باعث تباهی خودش می‌گردد؛
13 The beginning of the words of his mouth [is] folly, And the latter end of his mouth [Is] mischievous madness.
ابتدای حرفهای او حماقت است و انتهای آن دیوانگی محض؛
14 And the fool multiplies words: “Man does not know that which is—And that which is after him, who declares to him?”
او زیاد حرف می‌زند. ولی کیست که از آینده خبر داشته باشد و بداند که چه پیش خواهد آمد؟
15 The labor of the foolish wearies him, In that he has not known to go to the city.
آدم نادان حتی از انجام دادن کوچکترین کار خسته می‌شود، زیرا شعور انجام دادن آن را ندارد.
16 Woe to you, O land, when your king [is] a youth, And your princes eat in the morning.
وای بر سرزمینی که پادشاهش غلامی بیش نیست و رهبرانش صبحگاهان می‌خورند و مست می‌کنند!
17 Blessed are you, O land, When your king [is] a son of nobles, And your princes eat in due season, For might, and not for drunkenness.
خوشا به حال مملکتی که پادشاه آن نجیب‌زاده است و رهبرانش به موقع و به اندازه می‌خورند و می‌نوشند و مست نمی‌کنند.
18 By slothfulness is the wall brought low, And by idleness of the hands the house drops.
در اثر تنبلی سقف خانه چکه می‌کند و فرو می‌ریزد.
19 For mirth they are making a feast, And wine makes life joyful, And the silver answers with all.
جشن، شادی می‌آورد و شراب باعث خوشی می‌گردد، اما بدون پول نمی‌شود اینها را فراهم کرد.
20 Even in your mind do not revile a king, And in the inner parts of your bed-chamber do not revile the rich: For a bird of the heavens causes the voice to go, And a possessor of wings declares the word.
حتی در فکر خود پادشاه را نفرین نکن و حتی در اتاق خوابت شخص ثروتمند را لعنت نکن، چون ممکن است پرنده‌ای حرفهایت را به گوش آنان برساند!

< Ecclesiastes 10 >