Deuteronomy 14

1 “You [are] sons of your God YHWH; you do not cut yourselves, nor make baldness between your eyes for the dead;

۱ شما پسران یهوه خدای خود هستید، پس برای مردگان، خویشتن را مجروح منمایید، و مابین چشمان خود را متراشید.

2 for you [are] a holy people to your God YHWH, and YHWH has fixed on you to be to Him for a people, a peculiar treasure, out of all the peoples who [are] on the face of the ground.

۲ زیراتو برای یهوه، خدایت، قوم مقدس هستی، وخداوند تو را برای خود برگزیده است تا از جمیع امتهایی که برروی زمین‌اند به جهت او قوم خاص باشی.

3 You do not eat any abomination;

۳ هیچ‌چیز مکروه مخور.

4 this [is] the beast which you eat: ox, lamb of the sheep, or kid of the goats,

۴ این است حیواناتی که بخورید: گاو و گوسفند و بز،

5 deer, and roe, and fallow deer, and wild goat, and ibex, and antelope, and zemer;

۵ و آهو و غزال وگور و بزکوهی و ریم و گاو دشتی و مهات.

6 and every beast dividing the hoof, and cleaving the cleft into two hooves, bringing up the cud, among the beasts—you eat it.

۶ و هرحیوان شکافته سم که سم را به دو حصه شکافته دارد و نشخوار کند، آن را از بهایم بخورید.

7 Only, this you do not eat, of those bringing up the cud, and of those dividing the cloven hoof: the camel, and the hare, and the hyrax, for they are bringing up the cud, but the hoof has not divided—they [are] unclean to you;

۷ لیکن از نشخوارکنندگان و شکافتگان سم اینهارا مخورید: یعنی شتر و خرگوش و ونک، زیرا که نشخوار می‌کنند اما شکافته سم نیستند. اینهابرای شما نجس‌اند.

8 and the sow, for it is dividing the hoof, and not [bringing] up the cud—it [is] unclean to you; you do not eat of their flesh, and you do not come against their carcass.

۸ و خوک زیرا شکافته سم است، لیکن نشخوار نمی کند، این برای شما نجس است. از گوشت آنها مخورید و لاش آنها را لمس مکنید.

9 This you eat of all which [are] in the waters: anything that has fins and scales you eat;

۹ از همه آنچه در آب است اینها را بخورید: هرچه پر و فلس دارد، آنها را بخورید.

10 and anything which does not have fins and scales you do not eat—it [is] unclean to you.

۱۰ و هرچه پر و فلس ندارد مخورید، برای شما نجس است.

11 Any clean bird you eat;

۱۱ از همه مرغان طاهر بخورید.

12 and these [are] they of which you do not eat: the eagle, and the bearded vulture, and the osprey,

۱۲ و این است آنهایی که نخورید: عقاب و استخوان خوار و نسربحر،

13 and the kite, and the falcon, and the vulture after its kind,

۱۳ و لاشخوار و شاهین و کرکس به اجناس آن؛

14 and every raven after its kind;

۱۴ و هر غراب به اجناس آن؛

15 and the ostrich, and the nightjar [[or male ostrich]], and the seagull, and the hawk after its kind;

۱۵ و شترمرغ وجغد و مرغ دریایی و باز، به اجناس آن؛

16 the little owl, and the great owl, and the waterhen,

۱۶ و بوم و بوتیمار و قاز؛

17 and the pelican, and the Egyptian vulture, and the cormorant,

۱۷ و قائت و رخم و غواص؛

18 and the stork, and the heron after its kind, and the hoopoe, and the bat.

۱۸ ولقلق و کلنک، به اجناس آن؛ و هدهد و شبپره.

19 And every teeming thing which is flying—it [is] unclean to you; they are not eaten;

۱۹ و همه حشرات بالدار برای شما نجس‌اند؛ خورده نشوند.

20 any clean bird you eat.

۲۰ اما از همه مرغان طاهربخورید.

21 You do not eat of any carcass; you give it to the sojourner who [is] within your gates, and he has eaten it; or sell [it] to a stranger; for you [are] a holy people to your God YHWH. You do not boil a kid in its mother’s milk.

۲۱ هیچ میته مخورید؛ به غریبی که درون دروازه های تو باشد بده تا بخورد، یا به اجنبی بفروش، زیرا که تو برای یهوه، خدایت، قوم مقدس هستی و بزغاله را در شیر مادرش مپز.

22 You certainly tithe all the increase of your seed which the field is bringing forth year by year;

۲۲ عشر تمامی محصولات مزرعه خود را که سال به سال از زمین برآید، البته بده.

23 and you have eaten before your God YHWH, in the place where He chooses to cause His Name to dwell, the tithe of your grain, of your new wine, and of your oil, and the firstlings of your herd, and of your flock, so that you learn to fear your God YHWH [for] all the days.

۲۳ و به حضور یهوه خدایت در مکانی که برگزیند تا نام خود را در آنجا ساکن سازد، عشر غله و شیره وروغن خود را و نخست زادگان رمه و گله خویش را بخور، تا بیاموزی که از یهوه خدایت همه اوقات بترسی.

24 And when the way is too much for you, that you are not able to carry it—when the place is too far off from you which your God YHWH chooses to put His Name there, when your God YHWH blesses you—

۲۴ و اگر راه از برایت دور باشد که آن را نمی توانی برد، و آن مکانی که یهوه، خدایت، خواهد برگزید تا نام خود را در آن بگذارد، وقتی که یهوه، خدایت، تو را برکت دهد، از تو دور باشد.

25 then you have given [it] in money, and have bound up the money in your hand, and gone to the place on which your God YHWH fixes;

۲۵ پس آن را به نقره بفروش و نقره را بدست خود گرفته، به مکانی که یهوه خدایت برگزیند، برو.

26 and you have given the money for anything which your soul desires, for oxen, and for sheep, and for wine, and for strong drink, and for anything which your soul asks for, and you have eaten before your God YHWH there, and you have rejoiced, you and your house.

۲۶ و نقره را برای هرچه دلت می‌خواهد از گاو و گوسفند و شراب و مسکرات و هرچه دلت از تو بطلبد، بده، و در آنجا بحضوریهوه، خدایت، بخور و خودت با خاندانت شادی نما.

27 As for the Levite who [is] within your gates, you do not forsake him, for he has no portion and inheritance with you.

۲۷ و لاوی‌ای را که اندرون دروازه هایت باشد، ترک منما چونکه او را با تو حصه و نصیبی نیست.

28 At the end of three years you bring out all the tithe of your increase in that year, and have placed [it] within your gates;

۲۸ و در آخر هر سه سال تمام عشر محصول خود را در همان سال بیرون آورده، در اندرون دروازه هایت ذخیره نما.

29 and the Levite has come in—for he has no part and inheritance with you—and the sojourner, and the fatherless, and the widow, who [are] within your gates, and they have eaten, and been satisfied, so that your God YHWH blesses you in all the work of your hand which you do.”

۲۹ و لاوی چونکه با توحصه و نصیبی ندارد و غریب و یتیم و بیوه‌زنی که درون دروازه هایت باشند، بیایند و بخورند و سیرشوند، تا یهوه، خدایت، تو را در همه اعمال دستت که می‌کنی، برکت دهد.