Acts 5
1 And a certain man, Ananias by name, with his wife Sapphira, sold a possession,
ತದಾ ಅನಾನಿಯನಾಮಕ ಏಕೋ ಜನೋ ಯಸ್ಯ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಯಾ ನಾಮ ಸಫೀರಾ ಸ ಸ್ವಾಧಿಕಾರಂ ವಿಕ್ರೀಯ
2 and kept back of the price—his wife also knowing—and having brought a certain part, he laid [it] at the feet of the apostles.
ಸ್ವಭಾರ್ಯ್ಯಾಂ ಜ್ಞಾಪಯಿತ್ವಾ ತನ್ಮೂಲ್ಯಸ್ಯೈಕಾಂಶಂ ಸಙ್ಗೋಪ್ಯ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ತದನ್ಯಾಂಶಮಾತ್ರಮಾನೀಯ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ಚರಣೇಷು ಸಮರ್ಪಿತವಾನ್|
3 And Peter said, “Ananias, why did Satan fill your heart, for you to lie to the Holy Spirit, and to keep back of the price of the place?
ತಸ್ಮಾತ್ ಪಿತರೋಕಥಯತ್ ಹೇ ಅನಾನಿಯ ಭೂಮೇ ರ್ಮೂಲ್ಯಂ ಕಿಞ್ಚಿತ್ ಸಙ್ಗೋಪ್ಯ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನಃ ಸನ್ನಿಧೌ ಮೃಷಾವಾಕ್ಯಂ ಕಥಯಿತುಞ್ಚ ಶೈತಾನ್ ಕುತಸ್ತವಾನ್ತಃಕರಣೇ ಪ್ರವೃತ್ತಿಮಜನಯತ್?
4 While it remained, did it not remain yours? And having been sold, was it not in your authority? Why [is] it that you put this thing in your heart? You did not lie to men, but to God”;
ಸಾ ಭೂಮಿ ರ್ಯದಾ ತವ ಹಸ್ತಗತಾ ತದಾ ಕಿಂ ತವ ಸ್ವೀಯಾ ನಾಸೀತ್? ತರ್ಹಿ ಸ್ವಾನ್ತಃಕರಣೇ ಕುತ ಏತಾದೃಶೀ ಕುಕಲ್ಪನಾ ತ್ವಯಾ ಕೃತಾ? ತ್ವಂ ಕೇವಲಮನುಷ್ಯಸ್ಯ ನಿಕಟೇ ಮೃಷಾವಾಕ್ಯಂ ನಾವಾದೀಃ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ನಿಕಟೇಽಪಿ|
5 and Ananias hearing these words, having fallen down, expired, and great fear came on all who heard these things,
ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವೈವ ಸೋಽನಾನಿಯೋ ಭೂಮೌ ಪತನ್ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಅತ್ಯಜತ್, ತದ್ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಯಾವನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಅಶೃಣ್ವನ್ ತೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಮಹಾಭಯಮ್ ಅಜಾಯತ್|
6 and having risen, the younger men wound him up, and having carried forth, they buried [him].
ತದಾ ಯುವಲೋಕಾಸ್ತಂ ವಸ್ತ್ರೇಣಾಚ್ಛಾದ್ಯ ಬಹಿ ರ್ನೀತ್ವಾ ಶ್ಮಶಾನೇಽಸ್ಥಾಪಯನ್|
7 And it came to pass, about three hours after, that his wife, not knowing what has happened, came in,
ತತಃ ಪ್ರಹರೈಕಾನನ್ತರಂ ಕಿಂ ವೃತ್ತಂ ತನ್ನಾವಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಪಿ ತತ್ರ ಸಮುಪಸ್ಥಿತಾ|
8 and Peter answered her, “Tell me if for so much you sold the place”; and she said, “Yes, for so much.”
ತತಃ ಪಿತರಸ್ತಾಮ್ ಅಪೃಚ್ಛತ್, ಯುವಾಭ್ಯಾಮ್ ಏತಾವನ್ಮುದ್ರಾಭ್ಯೋ ಭೂಮಿ ರ್ವಿಕ್ರೀತಾ ನ ವಾ? ಏತತ್ವಂ ವದ; ತದಾ ಸಾ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀತ್ ಸತ್ಯಮ್ ಏತಾವದ್ಭ್ಯೋ ಮುದ್ರಾಭ್ಯ ಏವ|
9 And Peter said to her, “How was it agreed by you to tempt the Spirit of the LORD? Behold, the feet of those who buried your husband [are] at the door, and they will carry you forth”;
ತತಃ ಪಿತರೋಕಥಯತ್ ಯುವಾಂ ಕಥಂ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯಾತ್ಮಾನಂ ಪರೀಕ್ಷಿತುಮ್ ಏಕಮನ್ತ್ರಣಾವಭವತಾಂ? ಪಶ್ಯ ಯೇ ತವ ಪತಿಂ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಿತವನ್ತಸ್ತೇ ದ್ವಾರಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಸಮುಪತಿಷ್ಠನ್ತಿ ತ್ವಾಮಪಿ ಬಹಿರ್ನೇಷ್ಯನ್ತಿ|
10 and immediately she fell down at his feet, and expired, and the young men having come in, found her dead, and having carried forth, they buried [her] by her husband;
ತತಃ ಸಾಪಿ ತಸ್ಯ ಚರಣಸನ್ನಿಧೌ ಪತಿತ್ವಾ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಅತ್ಯಾಕ್ಷೀತ್| ಪಶ್ಚಾತ್ ತೇ ಯುವಾನೋಽಭ್ಯನ್ತರಮ್ ಆಗತ್ಯ ತಾಮಪಿ ಮೃತಾಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಬಹಿ ರ್ನೀತ್ವಾ ತಸ್ಯಾಃ ಪತ್ಯುಃ ಪಾರ್ಶ್ವೇ ಶ್ಮಶಾನೇ ಸ್ಥಾಪಿತವನ್ತಃ|
11 and great fear came on all the Assembly, and on all who heard these things.
ತಸ್ಮಾತ್ ಮಣ್ಡಲ್ಯಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಅನ್ಯಲೋಕಾಶ್ಚ ತಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಾಧ್ವಸಂ ಗತಾಃ|
12 And through the hands of the apostles came many signs and wonders among the people, and they were all with one accord in the porch of Solomon;
ತತಃ ಪರಂ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ಹಸ್ತೈ ರ್ಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಬಹ್ವಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಾಣ್ಯದ್ಭುತಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯಕ್ರಿಯನ್ತ; ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಸರ್ವ್ವ ಏಕಚಿತ್ತೀಭೂಯ ಸುಲೇಮಾನೋ ಽಲಿನ್ದೇ ಸಮ್ಭೂಯಾಸನ್|
13 and of the rest no one was daring to join himself to them, but the people were magnifying them,
ತೇಷಾಂ ಸಙ್ಘಾನ್ತರ್ಗೋ ಭವಿತುಂ ಕೋಪಿ ಪ್ರಗಲ್ಭತಾಂ ನಾಗಮತ್ ಕಿನ್ತು ಲೋಕಾಸ್ತಾನ್ ಸಮಾದ್ರಿಯನ್ತ|
14 (and the more were believers added to the LORD, multitudes of both men and women),
ಸ್ತ್ರಿಯಃ ಪುರುಷಾಶ್ಚ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ವಿಶ್ವಾಸ್ಯ ಪ್ರಭುಂ ಶರಣಮಾಪನ್ನಾಃ|
15 so as to bring forth the ailing into the broad places, and to lay [them] on beds and pallets, that at the coming of Peter, even [his] shadow might overshadow someone of them;
ಪಿತರಸ್ಯ ಗಮನಾಗಮನಾಭ್ಯಾಂ ಕೇನಾಪಿ ಪ್ರಕಾರೇಣ ತಸ್ಯ ಛಾಯಾ ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿಜ್ಜನೇ ಲಗಿಷ್ಯತೀತ್ಯಾಶಯಾ ಲೋಕಾ ರೋಗಿಣಃ ಶಿವಿಕಯಾ ಖಟ್ವಯಾ ಚಾನೀಯ ಪಥಿ ಪಥಿ ಸ್ಥಾಪಿತವನ್ತಃ|
16 and there were also coming together the people of the surrounding cities to Jerusalem, carrying ailing persons, and those harassed by unclean spirits—who were all healed.
ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥನಗರೇಭ್ಯೋ ಬಹವೋ ಲೋಕಾಃ ಸಮ್ಭೂಯ ರೋಗಿಣೋಽಪವಿತ್ರಭುತಗ್ರಸ್ತಾಂಶ್ಚ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಆನಯನ್ ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಸ್ವಸ್ಥಾ ಅಕ್ರಿಯನ್ತ|
17 And having risen, the chief priest, and all those with him—being the sect of the Sadducees—were filled with zeal,
ಅನನ್ತರಂ ಮಹಾಯಾಜಕಃ ಸಿದೂಕಿನಾಂ ಮತಗ್ರಾಹಿಣಸ್ತೇಷಾಂ ಸಹಚರಾಶ್ಚ
18 and laid their hands on the apostles, and put them in a public prison;
ಮಹಾಕ್ರೋಧಾನ್ತ್ವಿತಾಃ ಸನ್ತಃ ಪ್ರೇರಿತಾನ್ ಧೃತ್ವಾ ನೀಚಲೋಕಾನಾಂ ಕಾರಾಯಾಂ ಬದ್ಧ್ವಾ ಸ್ಥಾಪಿತವನ್ತಃ|
19 but through the night a messenger of the LORD opened the doors of the prison, having also brought them forth, he said,
ಕಿನ್ತು ರಾತ್ರೌ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತಃ ಕಾರಾಯಾ ದ್ವಾರಂ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ತಾನ್ ಬಹಿರಾನೀಯಾಕಥಯತ್,
20 “Go on, and standing, speak in the temple to the people all the sayings of this life”;
ಯೂಯಂ ಗತ್ವಾ ಮನ್ದಿರೇ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾಃ ಸನ್ತೋ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರತೀಮಾಂ ಜೀವನದಾಯಿಕಾಂ ಸರ್ವ್ವಾಂ ಕಥಾಂ ಪ್ರಚಾರಯತ|
21 and having heard, they entered into the temple at the dawn, and were teaching. And the chief priest having come, and those with him, they called together the Sanhedrin and all the Senate of the sons of Israel, and they sent to the prison to have them brought,
ಇತಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೇ ಪ್ರತ್ಯೂಷೇ ಮನ್ದಿರ ಉಪಸ್ಥಾಯ ಉಪದಿಷ್ಟವನ್ತಃ| ತದಾ ಸಹಚರಗಣೇನ ಸಹಿತೋ ಮಹಾಯಾಜಕ ಆಗತ್ಯ ಮನ್ತ್ರಿಗಣಮ್ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ವಂಶಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ರಾಜಸಭಾಸದಃ ಸಭಾಸ್ಥಾನ್ ಕೃತ್ವಾ ಕಾರಾಯಾಸ್ತಾನ್ ಆಪಯಿತುಂ ಪದಾತಿಗಣಂ ಪ್ರೇರಿತವಾನ್|
22 and the officers having come, did not find them in the prison, and having turned back, they told,
ತತಸ್ತೇ ಗತ್ವಾ ಕಾರಾಯಾಂ ತಾನ್ ಅಪ್ರಾಪ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಾಗತ್ಯ ಇತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಮ್ ಅವಾದಿಷುಃ,
23 saying, “We indeed found the prison shut in all safety, and the keepers standing outside before the doors, and having opened—we found no one within.”
ವಯಂ ತತ್ರ ಗತ್ವಾ ನಿರ್ವ್ವಿಘ್ನಂ ಕಾರಾಯಾ ದ್ವಾರಂ ರುದ್ಧಂ ರಕ್ಷಕಾಂಶ್ಚ ದ್ವಾರಸ್ಯ ಬಹಿರ್ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾನ್ ಅದರ್ಶಾಮ ಏವ ಕಿನ್ತು ದ್ವಾರಂ ಮೋಚಯಿತ್ವಾ ತನ್ಮಧ್ಯೇ ಕಮಪಿ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ|
24 And as the priest, and the magistrate of the temple, and the chief priests, heard these words, they were doubting concerning them to what this would come;
ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಮಹಾಯಾಜಕೋ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ಸೇನಾಪತಿಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಶ್ಚ, ಇತ ಪರಂ ಕಿಮಪರಂ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ಚಿನ್ತಯಿತ್ವಾ ಸನ್ದಿಗ್ಧಚಿತ್ತಾ ಅಭವನ್|
25 and coming near, a certain one told them, saying, “Behold, the men whom you put in the prison are in the temple standing and teaching the people”;
ಏತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಸಮಯೇ ಕಶ್ಚಿತ್ ಜನ ಆಗತ್ಯ ವಾರ್ತ್ತಾಮೇತಾಮ್ ಅವದತ್ ಪಶ್ಯತ ಯೂಯಂ ಯಾನ್ ಮಾನವಾನ್ ಕಾರಾಯಾಮ್ ಅಸ್ಥಾಪಯತ ತೇ ಮನ್ದಿರೇ ತಿಷ್ಠನ್ತೋ ಲೋಕಾನ್ ಉಪದಿಶನ್ತಿ|
26 then the magistrate having gone away with officers, brought them without violence, for they were fearing the people, lest they should be stoned;
ತದಾ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ಸೇನಾಪತಿಃ ಪದಾತಯಶ್ಚ ತತ್ರ ಗತ್ವಾ ಚೇಲ್ಲೋಕಾಃ ಪಾಷಾಣಾನ್ ನಿಕ್ಷಿಪ್ಯಾಸ್ಮಾನ್ ಮಾರಯನ್ತೀತಿ ಭಿಯಾ ವಿನತ್ಯಾಚಾರಂ ತಾನ್ ಆನಯನ್|
27 and having brought them, they set [them] in the Sanhedrin, and the chief priest questioned them,
ತೇ ಮಹಾಸಭಾಯಾ ಮಧ್ಯೇ ತಾನ್ ಅಸ್ಥಾಪಯನ್ ತತಃ ಪರಂ ಮಹಾಯಾಜಕಸ್ತಾನ್ ಅಪೃಚ್ಛತ್,
28 saying, “Did we not strictly command you not to teach in this Name? And behold, you have filled Jerusalem with your teaching, and you intend to bring on us the blood of this Man.”
ಅನೇನ ನಾಮ್ನಾ ಸಮುಪದೇಷ್ಟುಂ ವಯಂ ಕಿಂ ದೃಢಂ ನ ನ್ಯಷೇಧಾಮ? ತಥಾಪಿ ಪಶ್ಯತ ಯೂಯಂ ಸ್ವೇಷಾಂ ತೇನೋಪದೇಶೇನೇ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಪರಿಪೂರ್ಣಂ ಕೃತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಜನಸ್ಯ ರಕ್ತಪಾತಜನಿತಾಪರಾಧಮ್ ಅಸ್ಮಾನ್ ಪ್ರತ್ಯಾನೇತುಂ ಚೇಷ್ಟಧ್ವೇ|
29 And Peter and the apostles answering, said, “It is required to obey God, rather than men;
ತತಃ ಪಿತರೋನ್ಯಪ್ರೇರಿತಾಶ್ಚ ಪ್ರತ್ಯವದನ್ ಮಾನುಷಸ್ಯಾಜ್ಞಾಗ್ರಹಣಾದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಜ್ಞಾಗ್ರಹಣಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಮುಚಿತಮ್|
30 and the God of our fathers raised up Jesus, whom you slew, having hanged on a tree;
ಯಂ ಯೀಶುಂ ಯೂಯಂ ಕ್ರುಶೇ ವೇಧಿತ್ವಾಹತ ತಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪೈತೃಕ ಈಶ್ವರ ಉತ್ಥಾಪ್ಯ
31 this One, God, a Prince and a Savior, has exalted with His right hand, to give conversion to Israel, and forgiveness of sins;
ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ವಂಶಾನಾಂ ಮನಃಪರಿವರ್ತ್ತನಂ ಪಾಪಕ್ಷಮಾಞ್ಚ ಕರ್ತ್ತುಂ ರಾಜಾನಂ ಪರಿತ್ರಾತಾರಞ್ಚ ಕೃತ್ವಾ ಸ್ವದಕ್ಷಿಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ತಸ್ಯಾನ್ನತಿಮ್ ಅಕರೋತ್|
32 and we are His witnesses of these sayings, and the Holy Spirit also, whom God gave to those obeying Him.”
ಏತಸ್ಮಿನ್ ವಯಮಪಿ ಸಾಕ್ಷಿಣ ಆಸ್ಮಹೇ, ತತ್ ಕೇವಲಂ ನಹಿ, ಈಶ್ವರ ಆಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಭ್ಯೋ ಯಂ ಪವಿತ್ರಮ್ ಆತ್ಮನಂ ದತ್ತವಾನ್ ಸೋಪಿ ಸಾಕ್ಷ್ಯಸ್ತಿ|
33 And they having heard, were cut [to the heart], and were intending to slay them,
ಏತದ್ವಾಕ್ಯೇ ಶ್ರುತೇ ತೇಷಾಂ ಹೃದಯಾನಿ ವಿದ್ಧಾನ್ಯಭವನ್ ತತಸ್ತೇ ತಾನ್ ಹನ್ತುಂ ಮನ್ತ್ರಿತವನ್ತಃ|
34 but a certain one, having risen up in the Sanhedrin—a Pharisee, by name Gamaliel, a teacher of law honored by all the people—commanded to put the apostles forth a little,
ಏತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಸಮಯೇ ತತ್ಸಭಾಸ್ಥಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಸುಖ್ಯಾತೋ ಗಮಿಲೀಯೇಲ್ನಾಮಕ ಏಕೋ ಜನೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಃ ಫಿರೂಶಿಲೋಕ ಉತ್ಥಾಯ ಪ್ರೇರಿತಾನ್ ಕ್ಷಣಾರ್ಥಂ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಂ ಗನ್ತುಮ್ ಆದಿಶ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್,
35 and said to them, “Men, Israelites, take heed to yourselves about these men, what you are about to do,
ಹೇ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ವಂಶೀಯಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಯೂಯಮ್ ಏತಾನ್ ಮಾನುಷಾನ್ ಪ್ರತಿ ಯತ್ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತಾಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ|
36 for before these days Theudas rose up, saying that he was someone, to whom a number of men joined themselves, as it were four hundred, who was slain, and all, as many as were obeying him, were scattered, and came to nothing.
ಇತಃ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಥೂದಾನಾಮೈಕೋ ಜನ ಉಪಸ್ಥಾಯ ಸ್ವಂ ಕಮಪಿ ಮಹಾಪುರುಷಮ್ ಅವದತ್, ತತಃ ಪ್ರಾಯೇಣ ಚತುಃಶತಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯ ಮತಗ್ರಾಹಿಣೋಭವನ್ ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಹತೋಭವತ್ ತಸ್ಯಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣೋ ಯಾವನ್ತೋ ಲೋಕಾಸ್ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ವಿರ್ಕೀರ್ಣಾಃ ಸನ್ತೋ ಽಕೃತಕಾರ್ಯ್ಯಾ ಅಭವನ್|
37 After this one, Judas the Galilean rose up, in the days of the census, and drew away people after him, and that one perished, and all, as many as were obeying him, were scattered;
ತಸ್ಮಾಜ್ಜನಾತ್ ಪರಂ ನಾಮಲೇಖನಸಮಯೇ ಗಾಲೀಲೀಯಯಿಹೂದಾನಾಮೈಕೋ ಜನ ಉಪಸ್ಥಾಯ ಬಹೂಲ್ಲೋಕಾನ್ ಸ್ವಮತಂ ಗ್ರಾಹೀತವಾನ್ ತತಃ ಸೋಪಿ ವ್ಯನಶ್ಯತ್ ತಸ್ಯಾಜ್ಞಾಗ್ರಾಹಿಣೋ ಯಾವನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಆಸನ್ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ವಿಕೀರ್ಣಾ ಅಭವನ್|
38 and now I say to you, refrain from these men, and leave them alone, because if this counsel or this work may be of men, it will be overthrown,
ಅಧುನಾ ವದಾಮಿ, ಯೂಯಮ್ ಏತಾನ್ ಮನುಷ್ಯಾನ್ ಪ್ರತಿ ಕಿಮಪಿ ನ ಕೃತ್ವಾ ಕ್ಷಾನ್ತಾ ಭವತ, ಯತ ಏಷ ಸಙ್ಕಲ್ಪ ಏತತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಚ ಯದಿ ಮನುಷ್ಯಾದಭವತ್ ತರ್ಹಿ ವಿಫಲಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
39 and if it be of God, you are not able to overthrow it, lest perhaps you are also found fighting against God.”
ಯದೀಶ್ವರಾದಭವತ್ ತರ್ಹಿ ಯೂಯಂ ತಸ್ಯಾನ್ಯಥಾ ಕರ್ತ್ತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯಥ, ವರಮ್ ಈಶ್ವರರೋಧಕಾ ಭವಿಷ್ಯಥ|
40 And to him they agreed, and having called near the apostles, having beaten [them], they commanded [them] not to speak in the Name of Jesus, and let them go;
ತದಾ ತಸ್ಯ ಮನ್ತ್ರಣಾಂ ಸ್ವೀಕೃತ್ಯ ತೇ ಪ್ರೇರಿತಾನ್ ಆಹೂಯ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ಯೀಶೋ ರ್ನಾಮ್ನಾ ಕಾಮಪಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತುಂ ನಿಷಿಧ್ಯ ವ್ಯಸರ್ಜನ್|
41 they, indeed, then, departed from the presence of the Sanhedrin, rejoicing that for His Name they were counted worthy to suffer dishonor,
ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯ ನಾಮಾರ್ಥಂ ವಯಂ ಲಜ್ಜಾಭೋಗಸ್ಯ ಯೋಗ್ಯತ್ವೇನ ಗಣಿತಾ ಇತ್ಯತ್ರ ತೇ ಸಾನನ್ದಾಃ ಸನ್ತಃ ಸಭಾಸ್ಥಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾದ್ ಅಗಚ್ಛನ್|
42 also every day in the temple, and in every house, they were not ceasing teaching and proclaiming good news—Jesus the Christ.
ತತಃ ಪರಂ ಪ್ರತಿದಿನಂ ಮನ್ದಿರೇ ಗೃಹೇ ಗೃಹೇ ಚಾವಿಶ್ರಾಮಮ್ ಉಪದಿಶ್ಯ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಿತವನ್ತಃ|
