Acts 5
1 And a certain man, Ananias by name, with his wife Sapphira, sold a possession,
Karon adunay usa ka tawo nga ginganlan ug Ananias, kauban ang iyang asawa nga si Safira, nga nagbaligya sa ilang katigayonan,
2 and kept back of the price—his wife also knowing—and having brought a certain part, he laid [it] at the feet of the apostles.
ug iyang gitagoan ang ubang halin nga salapi (ang iyang asawa nasayod niini), ug gidala ang laing bahin ug gibutang kini diha sa tiilan sa mga apostoles.
3 And Peter said, “Ananias, why did Satan fill your heart, for you to lie to the Holy Spirit, and to keep back of the price of the place?
Apan si Pedro miingon, “Ananias, nganong gitugotan man nimo si Satanas nga gilukop ang imong kasingkasing sa pagpamakak sa Balaang Espiritu ug sa pagkuha sa laing bahin sa halin sa yuta?
4 While it remained, did it not remain yours? And having been sold, was it not in your authority? Why [is] it that you put this thing in your heart? You did not lie to men, but to God”;
Samtang kini wala pa mahalin, wala ba kini magpabilin sa imong pagpanag-iya? Ug human kini mahalin, wala ka na bay katungod niini? Giunsa nimo paghunahuna kining butanga sa imong kasingkasing? Ikaw wala namakak sa tawo, apan sa Dios.
5 and Ananias hearing these words, having fallen down, expired, and great fear came on all who heard these things,
Sa pagkadungog niining mga pulonga, si Ananias natumba ug namatay siya. Ug dakong kahadlok ang miabot niadtong tanan nga nakadungog niini.
6 and having risen, the younger men wound him up, and having carried forth, they buried [him].
Ang mga batan-ong lalaki miadto sa atubangan ug giputos siya, ug ilang gidala siya sa gawas ug gilubong.
7 And it came to pass, about three hours after, that his wife, not knowing what has happened, came in,
Human ang tulo ka oras, ang iyang asawa misulod, walay kasayoran unsa ang nahitabo.
8 and Peter answered her, “Tell me if for so much you sold the place”; and she said, “Yes, for so much.”
Si Pedro miingon kaniya, “Sultihi ako kung imo ba gayod gibaligya ang yuta sa dakong kantidad.” Siya mitubag, “Oo, sa dakong kantidad.”
9 And Peter said to her, “How was it agreed by you to tempt the Spirit of the LORD? Behold, the feet of those who buried your husband [are] at the door, and they will carry you forth”;
Unya si Pedro miingon kaniya, “Giunsa kini nga kamo nagkauyon sa pagsulay sa Espiritu sa Ginoo? Tan-awa, ang mga tiil niadtong mga tawo nga naglubong sa imong bana ania sa pultahan, ug ila kang dayongan pagawas.”
10 and immediately she fell down at his feet, and expired, and the young men having come in, found her dead, and having carried forth, they buried [her] by her husband;
Siya sa kalit dayon natumba sa iyang tiilan, ug namatay siya, ug ang mga batan-ong lalaki misulod ug nakita siya nga namatay na; ila siyang gidayongan pagawas ug siya gilubong tapad sa iyang bana.
11 and great fear came on all the Assembly, and on all who heard these things.
Miabot ang tumang kahadlok sa tibuok simbahan, ug sa tanan nga nakadungog niining mga butanga.
12 And through the hands of the apostles came many signs and wonders among the people, and they were all with one accord in the porch of Solomon;
Daghang mga timailhan ug mga kahibulongan ang nahitabo taliwala sa mga tawo pinaagi sa mga kamot sa mga apostoles. Silang tanan nagkahiusa sa portico ni Solomon.
13 and of the rest no one was daring to join himself to them, but the people were magnifying them,
Apan walay bisan kinsa nga adunay kaisog sa pag-apil kanila; apan, ang mga tawo adunay taas nga pagtamod kanila.
14 (and the more were believers added to the LORD, multitudes of both men and women),
Sa gihapon ang mga magtutuo nagkadugang pagkadaghan ngadto sa Ginoo, kadaghanan sa mga lalaki ug mga babaye,
15 so as to bring forth the ailing into the broad places, and to lay [them] on beds and pallets, that at the coming of Peter, even [his] shadow might overshadow someone of them;
busa ilang gidala ang mga masakiton didto sa mga kadalanan ug gipahigda nila sa mga lingkoranan, aron sa paglabay ni Pedro pinaagi sa iyang anino malandongan ang uban kanila.
16 and there were also coming together the people of the surrounding cities to Jerusalem, carrying ailing persons, and those harassed by unclean spirits—who were all healed.
Aduna usab miabot nga dakong panon sa mga tawo gikan sa mga lungsod nga nakapalibot sa Jerusalem, nga nagdala sa masakiton ug kadtong gisudlan sa hugaw nga espiritu, ug silang tanan nangaayo.
17 And having risen, the chief priest, and all those with him—being the sect of the Sadducees—were filled with zeal,
Apan ang labaw nga pari mibarog, ug kadtong tanan nga uban kaniya (nga pundok sa mga Saduseo); ug silang tanan napuno sa kasina,
18 and laid their hands on the apostles, and put them in a public prison;
ug gidakop nila ang mga apostoles, ug gibutang sila sa pangpubliko nga bilanggoan.
19 but through the night a messenger of the LORD opened the doors of the prison, having also brought them forth, he said,
Apan panahon sa kagabhi-on giabrihan sa anghel sa Ginoo ang pultahan sa bilanggoan ug gipagawas sila, ug miingon,
20 “Go on, and standing, speak in the temple to the people all the sayings of this life”;
“Lakaw, barog didto sa templo ug isulti sa mga tawo ang mahitungod niining pulong sa Kinabuhi.”
21 and having heard, they entered into the temple at the dawn, and were teaching. And the chief priest having come, and those with him, they called together the Sanhedrin and all the Senate of the sons of Israel, and they sent to the prison to have them brought,
Sa dihang sila nakadungog niini, sila misulod didto sa templo sa pagkabanagbanag ug nagtudlo. Apan ang labaw nga pari miabot, ug kadtong uban kaniya, ug gipatawag ang konseho, ug ang tanan nga mga pangulo sa mga tawo sa Israel, unya nagpadala ug tawo sa bilanggoan aron sa pagkuha sa mga apostoles.
22 and the officers having come, did not find them in the prison, and having turned back, they told,
Apan ang mga opisyal miadto didto sa bilanggoan ug wala silay nakaplagan, ug namalik sila ug nagsugilon,
23 saying, “We indeed found the prison shut in all safety, and the keepers standing outside before the doors, and having opened—we found no one within.”
“Nakita namo ang bilanggoan nga sirado pag-ayo ug ang mga guwardiya nagbarog sa pultahan, apan sa among pag-abli niini, wala kamiy bisan usa nga nakaplagan sa sulod.”
24 And as the priest, and the magistrate of the temple, and the chief priests, heard these words, they were doubting concerning them to what this would come;
Karon sa dihang ang kapitan sa templo ug ang pangulo sa mga pari nakadungog niining mga pulonga, sila nalibog pag-ayo mahitungod kanila kung unsa ang mahitabo unya.
25 and coming near, a certain one told them, saying, “Behold, the men whom you put in the prison are in the temple standing and teaching the people”;
Unya adunay miabot ug miingon kanila, “Ang tawo nga inyong gibutang sa bilanggoan nagbarog didto sa templo ug nagtudlo sa mga tawo.”
26 then the magistrate having gone away with officers, brought them without violence, for they were fearing the people, lest they should be stoned;
Busa ang kapitan mikuyog sa mga opisyal, ug gidala sila pagbalik, apan wala sila hilabti, kay sila mahadlok nga pagabatohon sa mga tawo.
27 and having brought them, they set [them] in the Sanhedrin, and the chief priest questioned them,
Sa dihang nadala na nila sila, ila silang gipalingkod sa atubangan sa konseho. Ang labaw nga pari gisukitsukit sila,
28 saying, “Did we not strictly command you not to teach in this Name? And behold, you have filled Jerusalem with your teaching, and you intend to bring on us the blood of this Man.”
nga nag-ingon, “Kami hugot nga nagsugo kaninyo nga dili magtudlo niining pangalana, apan, inyong gilukop ang Jerusalem sa inyong pagtudlo, ug naninguha nga inyo kaming lambigiton sa kamatayon niining tawhana.”
29 And Peter and the apostles answering, said, “It is required to obey God, rather than men;
Apan si Pedro ug ang mga apostoles mitubag, “Kinahanglan kami nga motuman sa Dios hinuon kay sa tawo.
30 and the God of our fathers raised up Jesus, whom you slew, having hanged on a tree;
Ang Dios sa atong katigulangan nagbanhaw kang Jesus, nga inyong gipatay, pinaagi sa pagbitay sa kahoy.
31 this One, God, a Prince and a Savior, has exalted with His right hand, to give conversion to Israel, and forgiveness of sins;
Gibayaw siya sa Dios sa iyang tuong kamot aron mahimong Prinsipe ug Manluluwas, alang sa paghinulsol sa Israel, ug kapasayloan sa mga sala.
32 and we are His witnesses of these sayings, and the Holy Spirit also, whom God gave to those obeying Him.”
Kami ang mga saksi niining mga butanga, ug ang Balaang Espiritu usab, nga gihatag sa Dios niadtong nagtuman kaniya.”
33 And they having heard, were cut [to the heart], and were intending to slay them,
Sa dihang nakadungog ang mga miyembro sa konseho mahitungod niini, sila naglagot ug buot nilang patyon ang mga apostoles.
34 but a certain one, having risen up in the Sanhedrin—a Pharisee, by name Gamaliel, a teacher of law honored by all the people—commanded to put the apostles forth a little,
Apan ang Pariseo nga ginganlan ug Gamaliel, usa ka magtutudlo sa balaod, nga gipasidunggan sa tanang mga tawo, mibarog ug nagsugo nga ang mga apostoles ibutang sa gawas sa makadyot.
35 and said to them, “Men, Israelites, take heed to yourselves about these men, what you are about to do,
Unya miingon siya ngadto kanila, “Mga tawo sa Israel, hatagi ug pagtagad ang inyong gitanyag nga buhaton niining mga tawhana.
36 for before these days Theudas rose up, saying that he was someone, to whom a number of men joined themselves, as it were four hundred, who was slain, and all, as many as were obeying him, were scattered, and came to nothing.
Kay kaniadto nga mga kapanahonan, si Teudas mitungha nga nag-angkon nga siya inila, ug pipila ka mga tawo, miabot ug mga upat ka gatos, ang mikuyog kaniya. Gipatay siya, ug ang tanan nga sumusunod niya nagkatibulaag ug nangawala.
37 After this one, Judas the Galilean rose up, in the days of the census, and drew away people after him, and that one perished, and all, as many as were obeying him, were scattered;
Sunod niining tawhana, si Judas nga taga Galilea nagbarog sa adlaw sa pagpanglista ug nagdani ug mga tawo nga mokuyog kaniya. Ug siya usab namatay, ug ang tanang sumusunod kaniya nagkatibulaag.
38 and now I say to you, refrain from these men, and leave them alone, because if this counsel or this work may be of men, it will be overthrown,
Karon ako magsulti kaninyo, palayo gikan niining mga tawhana ug pasagdi sila, kung kini plano o buhat sa tawo, kini pagalaglagon.
39 and if it be of God, you are not able to overthrow it, lest perhaps you are also found fighting against God.”
Apan kung kini iya sa Dios, kamo dili makahimo sa paglaglag kanila; inyong mahibaloan nga kamo nakig-away batok sa Dios.” Busa sila nadani.
40 And to him they agreed, and having called near the apostles, having beaten [them], they commanded [them] not to speak in the Name of Jesus, and let them go;
Unya ilang gitawag ang mga apostoles pasulod ug gibulan sila ug gimandoan sila nga dili na mosulti sa ngalan ni Jesus ug gitugotan sila nga manglakaw.
41 they, indeed, then, departed from the presence of the Sanhedrin, rejoicing that for His Name they were counted worthy to suffer dishonor,
Ilang gibiyaan ang konseho nga malipayon ug nag-isip nga takos sa pag-antos sa kaulawan alang sa Ngalan.
42 also every day in the temple, and in every house, they were not ceasing teaching and proclaiming good news—Jesus the Christ.
Ug sa matag adlaw, sa templo ug sa matag kabalayan, nagpadayon sila sa pagpanudlo ug pagsangyaw nga si Jesus mao ang Cristo.
