Acts 26
1 And Agrippa said to Paul, “It is permitted to you to speak for yourself”; then Paul having stretched forth the hand, was making a defense:
தத ஆக்³ரிப்ப: பௌலம் அவாதீ³த், நிஜாம்’ கதா²ம்’ கத²யிதும்’ துப்⁴யம் அநுமதி ர்தீ³யதே| தஸ்மாத் பௌல: கரம்’ ப்ரஸார்ய்ய ஸ்வஸ்மிந் உத்தரம் அவாதீ³த்|
2 “Concerning all things of which I am accused by Jews, King Agrippa, I have thought myself blessed, being about to make a defense before you today,
ஹே ஆக்³ரிப்பராஜ யத்காரணாத³ஹம்’ யிஹூதீ³யைரபவாதி³தோ (அ)ப⁴வம்’ தஸ்ய வ்ரு’த்தாந்தம் அத்³ய ப⁴வத: ஸாக்ஷாந் நிவேத³யிதுமநுமதோஹம் இத³ம்’ ஸ்வீயம்’ பரமம்’ பா⁴க்³யம்’ மந்யே;
3 especially knowing you to be acquainted with all things—both customs and questions—among Jews; for this reason, I implore you to hear me patiently.
யதோ யிஹூதீ³யலோகாநாம்’ மத்⁴யே யா யா ரீதி: ஸூக்ஷ்மவிசாராஸ்²ச ஸந்தி தேஷு ப⁴வாந் விஜ்ஞதம: ; அதஏவ ப்ரார்த²யே தை⁴ர்ய்யமவலம்ப்³ய மம நிவேத³நம்’ ஸ்²ரு’ணோது|
4 The manner of my life then, indeed, from youth—which from the beginning was among my nation, in Jerusalem—all the Jews know,
அஹம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரே ஸ்வதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ மத்⁴யே திஷ்ட²ந் ஆ யௌவநகாலாத்³ யத்³ரூபம் ஆசரிதவாந் தத்³ யிஹூதீ³யலோகா: ஸர்வ்வே வித³ந்தி|
5 knowing me before from the first (if they may be willing to testify), that after the most exact sect of our worship, I lived a Pharisee;
அஸ்மாகம்’ ஸர்வ்வேப்⁴ய: ஸு²த்³த⁴தமம்’ யத் பி²ரூஸீ²யமதம்’ தத³வலம்பீ³ பூ⁴த்வாஹம்’ காலம்’ யாபிதவாந் யே ஜநா ஆ பா³ல்யகாலாந் மாம்’ ஜாநாந்தி தே ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ யதி³ த³தா³தி தர்ஹி தா³தும்’ ஸ²க்நுவந்தி|
6 and now for the hope of the promise made to the fathers by God, I have stood judged,
கிந்து ஹே ஆக்³ரிப்பராஜ ஈஸ்²வரோ(அ)ஸ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷாணாம்’ நிகடே யத்³ அங்கீ³க்ரு’தவாந் தஸ்ய ப்ரத்யாஸா²ஹேதோரஹம் இதா³நீம்’ விசாரஸ்தா²நே த³ண்டா³யமாநோஸ்மி|
7 to which our twelve tribes, intently serving night and day, hope to come, concerning which hope I am accused, King Agrippa, by the Jews;
தஸ்யாங்கீ³காரஸ்ய ப²லம்’ ப்ராப்தும் அஸ்மாகம்’ த்³வாத³ஸ²வம்’ஸா² தி³வாநிஸ²ம்’ மஹாயத்நாத்³ ஈஸ்²வரஸேவநம்’ க்ரு’த்வா யாம்’ ப்ரத்யாஸா²ம்’ குர்வ்வந்தி தஸ்யா: ப்ரத்யாஸா²யா ஹேதோரஹம்’ யிஹூதீ³யைரபவாதி³தோ(அ)ப⁴வம்|
8 why is it judged incredible with you if God raises the dead?
ஈஸ்²வரோ ம்ரு’தாந் உத்தா²பயிஷ்யதீதி வாக்யம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகடே(அ)ஸம்ப⁴வம்’ குதோ ப⁴வேத்?
9 I indeed, therefore, thought with myself that it was necessary [for me] to do many things against the Name of Jesus of Nazareth,
நாஸரதீயயீஸோ² ர்நாம்நோ விருத்³த⁴ம்’ நாநாப்ரகாரப்ரதிகூலாசரணம் உசிதம் இத்யஹம்’ மநஸி யதா²ர்த²ம்’ விஜ்ஞாய
10 which I also did in Jerusalem, and I shut up many of the holy ones in prison, having received the authority from the chief priests; they also being put to death, I gave my vote against them,
யிரூஸா²லமநக³ரே தத³கரவம்’ ப²லத: ப்ரதா⁴நயாஜகஸ்ய நிகடாத் க்ஷமதாம்’ ப்ராப்ய ப³ஹூந் பவித்ரலோகாந் காராயாம்’ ப³த்³த⁴வாந் விஸே²ஷதஸ்தேஷாம்’ ஹநநஸமயே தேஷாம்’ விருத்³தா⁴ம்’ நிஜாம்’ ஸம்மதிம்’ ப்ரகாஸி²தவாந்|
11 and in every synagogue, often punishing them, I was constraining [them] to speak evil, being also exceedingly mad against them, I was also persecuting [them] even to strange cities.
வாரம்’ வாரம்’ ப⁴ஜநப⁴வநேஷு தேப்⁴யோ த³ண்ட³ம்’ ப்ரத³த்தவாந் ப³லாத் தம்’ த⁴ர்ம்மம்’ நிந்த³யிதவாம்’ஸ்²ச புநஸ்²ச தாந் ப்ரதி மஹாக்ரோதா⁴த்³ உந்மத்த: ஸந் விதே³ஸீ²யநக³ராணி யாவத் தாந் தாடி³தவாந்|
12 In which things, also, going on to Damascus—with authority and commission from the chief priests—
இத்த²ம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகஸ்ய ஸமீபாத் ஸ²க்திம் ஆஜ்ஞாபத்ரஞ்ச லப்³த்⁴வா த³ம்மேஷக்நக³ரம்’ க³தவாந்|
13 at midday, I saw in the way, O king, out of Heaven, above the brightness of the sun, shining around me a light—and those going on with me;
ததா³ஹம்’ ஹே ராஜந் மார்க³மத்⁴யே மத்⁴யாஹ்நகாலே மம மதீ³யஸங்கி³நாம்’ லோகாநாஞ்ச சதஸ்ரு’ஷு தி³க்ஷு க³க³ணாத் ப்ரகாஸ²மாநாம்’ பா⁴ஸ்கரதோபி தேஜஸ்வதீம்’ தீ³ப்திம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந்|
14 and we all having fallen to the earth, I heard a voice speaking to me, and saying in the Hebrew dialect, Saul, Saul, why do you persecute Me? [It is] hard for you to kick against goads!
தஸ்மாத்³ அஸ்மாஸு ஸர்வ்வேஷு பூ⁴மௌ பதிதேஷு ஸத்ஸு ஹே ஸௌ²ல ஹை ஸௌ²ல குதோ மாம்’ தாட³யஸி? கண்டகாநாம்’ முகே² பாதா³ஹநநம்’ தவ து³: ஸாத்⁴யம் இப்³ரீயபா⁴ஷயா க³தி³த ஏதாத்³ரு’ஸ² ஏக: ஸ²ப்³தோ³ மயா ஸ்²ருத: |
15 And I said, Who are You, Lord? And He said, I am Jesus whom you persecute;
ததா³ஹம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் ஹே ப்ரபோ⁴ கோ ப⁴வாந்? தத: ஸ கதி²தவாந் யம்’ யீஸு²ம்’ த்வம்’ தாட³யஸி ஸோஹம்’,
16 but rise, and stand on your feet, for this I appeared to you, to appoint you an officer and a witness both of the things you saw, and of the things [in which] I will appear to you,
கிந்து ஸமுத்திஷ்ட² த்வம்’ யத்³ த்³ரு’ஷ்டவாந் இத: புநஞ்ச யத்³யத் த்வாம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யாமி தேஷாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ கார்ய்யாணாம்’ த்வாம்’ ஸாக்ஷிணம்’ மம ஸேவகஞ்ச கர்த்தும் த³ர்ஸ²நம் அதா³ம்|
17 delivering you from the people, and the nations, to whom I now send you,
விஸே²ஷதோ யிஹூதீ³யலோகேப்⁴யோ பி⁴ந்நஜாதீயேப்⁴யஸ்²ச த்வாம்’ மநோநீதம்’ க்ரு’த்வா தேஷாம்’ யதா² பாபமோசநம்’ ப⁴வதி
18 to open their eyes, to turn [them] from darkness to light, and [from] the authority of Satan to God, for their receiving forgiveness of sins, and a lot among those having been sanctified by faith that [is] toward Me.
யதா² தே மயி விஸ்²வஸ்ய பவித்ரீக்ரு’தாநாம்’ மத்⁴யே பா⁴க³ம்’ ப்ராப்நுவந்தி தத³பி⁴ப்ராயேண தேஷாம்’ ஜ்ஞாநசக்ஷூம்’ஷி ப்ரஸந்நாநி கர்த்தும்’ ததா²ந்த⁴காராத்³ தீ³ப்திம்’ ப்ரதி ஸை²தாநாதி⁴காராச்ச ஈஸ்²வரம்’ ப்ரதி மதீ: பராவர்த்தயிதும்’ தேஷாம்’ ஸமீபம்’ த்வாம்’ ப்ரேஷ்யாமி|
19 After which, King Agrippa, I was not disobedient to the heavenly vision,
ஹே ஆக்³ரிப்பராஜ ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸ்வர்கீ³யப்ரத்யாதே³ஸ²ம்’ அக்³ராஹ்யம் அக்ரு’த்வாஹம்’
20 but to those in Damascus first, and to those in Jerusalem, also to all the region of Judea, and to the nations, I was preaching to convert, and to turn back to God, doing works worthy of conversion;
ப்ரத²மதோ த³ம்மேஷக்நக³ரே ததோ யிரூஸா²லமி ஸர்வ்வஸ்மிந் யிஹூதீ³யதே³ஸே² அந்யேஷு தே³ஸே²ஷு ச யேந லோகா மதிம்’ பராவர்த்த்ய ஈஸ்²வரம்’ ப்ரதி பராவர்த்தயந்தே, மந: பராவர்த்தநயோக்³யாநி கர்ம்மாணி ச குர்வ்வந்தி தாத்³ரு’ஸ²ம் உபதே³ஸ²ம்’ ப்ரசாரிதவாந்|
21 because of these things the Jews—having caught me in the temple—were endeavoring to kill [me].
ஏதத்காரணாத்³ யிஹூதீ³யா மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ மாம்’ த்⁴ரு’த்வா ஹந்தும் உத்³யதா: |
22 Having obtained, therefore, help from God, until this day, I have stood witnessing both to small and to great, saying nothing besides the things that both the prophets and Moses spoke of as about to come,
ததா²பி க்²ரீஷ்டோ து³: க²ம்’ பு⁴க்த்வா ஸர்வ்வேஷாம்’ பூர்வ்வம்’ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²ய நிஜதே³ஸீ²யாநாம்’ பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாஞ்ச ஸமீபே தீ³ப்திம்’ ப்ரகாஸ²யிஷ்யதி
23 that the Christ is to suffer, whether first by a resurrection from the dead, He is about to proclaim light to the people and to the nations.”
ப⁴விஷ்யத்³வாதி³க³ணோ மூஸாஸ்²ச பா⁴விகார்ய்யஸ்ய யதி³த³ம்’ ப்ரமாணம் அத³து³ரேதத்³ விநாந்யாம்’ கதா²ம்’ ந கத²யித்வா ஈஸ்²வராத்³ அநுக்³ரஹம்’ லப்³த்⁴வா மஹதாம்’ க்ஷுத்³ராணாஞ்ச ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸமீபே ப்ரமாணம்’ த³த்த்வாத்³ய யாவத் திஷ்டா²மி|
24 And he thus making a defense, Festus said with a loud voice, “You are mad, Paul; much learning turns you mad!”
தஸ்யமாம்’ கதா²ம்’ நிஸ²ம்ய பீ²ஷ்ட உச்சை: ஸ்வரேண கதி²தவாந் ஹே பௌல த்வம் உந்மத்தோஸி ப³ஹுவித்³யாப்⁴யாஸேந த்வம்’ ஹதஜ்ஞாநோ ஜாத: |
25 And he says, “I am not mad, most noble Festus, but of truth and soberness I speak forth the sayings;
ஸ உக்தவாந் ஹே மஹாமஹிம பீ²ஷ்ட நாஹம் உந்மத்த: கிந்து ஸத்யம்’ விவேசநீயஞ்ச வாக்யம்’ ப்ரஸ்தௌமி|
26 for the king knows concerning these things, before whom I also speak boldly, for none of these things, I am persuaded, are hidden from him; for this thing has not been done in a corner;
யஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ அக்ஷோப⁴: ஸந் கதா²ம்’ கத²யாமி ஸ ராஜா தத்³வ்ரு’த்தாந்தம்’ ஜாநாதி தஸ்ய ஸமீபே கிமபி கு³ப்தம்’ நேதி மயா நிஸ்²சிதம்’ பு³த்⁴யதே யதஸ்தத்³ விஜநே ந க்ரு’தம்’|
27 do you believe, King Agrippa, the prophets? I have known that you believe!”
ஹே ஆக்³ரிப்பராஜ ப⁴வாந் கிம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³க³ணோக்தாநி வாக்யாநி ப்ரத்யேதி? ப⁴வாந் ப்ரத்யேதி தத³ஹம்’ ஜாநாமி|
28 And Agrippa said to Paul, “In [so] little you persuade me to become a Christian?”
தத ஆக்³ரிப்ப: பௌலம் அபி⁴ஹிதவாந் த்வம்’ ப்ரவ்ரு’த்திம்’ ஜநயித்வா ப்ராயேண மாமபி க்²ரீஷ்டீயம்’ கரோஷி|
29 And Paul said, “I would have wished to God, both in a little, and in much, not only you, but also all those hearing me today, to become such as I also am—except these bonds.”
தத: ஸோ(அ)வாதீ³த் ப⁴வாந் யே யே லோகாஸ்²ச மம கதா²ம் அத்³ய ஸ்²ரு’ண்வந்தி ப்ராயேண இதி நஹி கிந்த்வேதத் ஸ்²ரு’ங்க²லப³ந்த⁴நம்’ விநா ஸர்வ்வதா² தே ஸர்வ்வே மாத்³ரு’ஸா² ப⁴வந்த்விதீஸ்²வஸ்ய ஸமீபே ப்ரார்த²யே(அ)ஹம்|
30 And he having spoken these things, the king rose up, and the governor, Bernice also, and those sitting with them,
ஏதஸ்யாம்’ கதா²யாம்’ கதி²தாயாம்’ ஸ ராஜா ஸோ(அ)தி⁴பதி ர்ப³ர்ணீகீ ஸபா⁴ஸ்தா² லோகாஸ்²ச தஸ்மாத்³ உத்தா²ய
31 and having withdrawn, they were speaking to one another, saying, “This man does nothing worthy of death or of bonds”;
கோ³பநே பரஸ்பரம்’ விவிச்ய கதி²தவந்த ஏஷ ஜநோ ப³ந்த⁴நார்ஹம்’ ப்ராணஹநநார்ஹம்’ வா கிமபி கர்ம்ம நாகரோத்|
32 and Agrippa said to Festus, “This man might have been released if he had not appealed to Caesar.”
தத ஆக்³ரிப்ப: பீ²ஷ்டம் அவத³த், யத்³யேஷ மாநுஷ: கைஸரஸ்ய நிகடே விசாரிதோ ப⁴விதும்’ ந ப்ரார்த²யிஷ்யத் தர்ஹி முக்தோ ப⁴விதும் அஸ²க்ஷ்யத்|
