Acts 26
1 And Agrippa said to Paul, “It is permitted to you to speak for yourself”; then Paul having stretched forth the hand, was making a defense:
ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਪੌਲਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍, ਨਿਜਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤੁੰ ਤੁਭ੍ਯਮ੍ ਅਨੁਮਤਿ ਰ੍ਦੀਯਤੇ| ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪੌਲਃ ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਉੱਤਰਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍|
2 “Concerning all things of which I am accused by Jews, King Agrippa, I have thought myself blessed, being about to make a defense before you today,
ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਯਤ੍ਕਾਰਣਾਦਹੰ ਯਿਹੂਦੀਯੈਰਪਵਾਦਿਤੋ (ਅ)ਭਵੰ ਤਸ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਮ੍ ਅਦ੍ਯ ਭਵਤਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਨ੍ ਨਿਵੇਦਯਿਤੁਮਨੁਮਤੋਹਮ੍ ਇਦੰ ਸ੍ਵੀਯੰ ਪਰਮੰ ਭਾਗ੍ਯੰ ਮਨ੍ਯੇ;
3 especially knowing you to be acquainted with all things—both customs and questions—among Jews; for this reason, I implore you to hear me patiently.
ਯਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਾ ਯਾ ਰੀਤਿਃ ਸੂਕ੍ਸ਼਼੍ਮਵਿਚਾਰਾਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ੁ ਭਵਾਨ੍ ਵਿਜ੍ਞਤਮਃ; ਅਤਏਵ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ ਧੈਰ੍ੱਯਮਵਲਮ੍ਬ੍ਯ ਮਮ ਨਿਵੇਦਨੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤੁ|
4 The manner of my life then, indeed, from youth—which from the beginning was among my nation, in Jerusalem—all the Jews know,
ਅਹੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੇ ਸ੍ਵਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਆ ਯੌਵਨਕਾਲਾਦ੍ ਯਦ੍ਰੂਪਮ੍ ਆਚਰਿਤਵਾਨ੍ ਤਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਿਦਨ੍ਤਿ|
5 knowing me before from the first (if they may be willing to testify), that after the most exact sect of our worship, I lived a Pharisee;
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਭ੍ਯਃ ਸ਼ੁੱਧਤਮੰ ਯਤ੍ ਫਿਰੂਸ਼ੀਯਮਤੰ ਤਦਵਲਮ੍ਬੀ ਭੂਤ੍ਵਾਹੰ ਕਾਲੰ ਯਾਪਿਤਵਾਨ੍ ਯੇ ਜਨਾ ਆ ਬਾਲ੍ਯਕਾਲਾਨ੍ ਮਾਂ ਜਾਨਾਨ੍ਤਿ ਤੇ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯਦਿ ਦਦਾਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ|
6 and now for the hope of the promise made to the fathers by God, I have stood judged,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਈਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪੂਰ੍ੱਵਪੁਰੁਸ਼਼ਾਣਾਂ ਨਿਕਟੇ ਯਦ੍ ਅਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਹੇਤੋਰਹਮ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਵਿਚਾਰਸ੍ਥਾਨੇ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨੋਸ੍ਮਿ|
7 to which our twelve tribes, intently serving night and day, hope to come, concerning which hope I am accused, King Agrippa, by the Jews;
ਤਸ੍ਯਾਙ੍ਗੀਕਾਰਸ੍ਯ ਫਲੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵੰਸ਼ਾ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਮਹਾਯਤ੍ਨਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸੇਵਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਯਾ ਹੇਤੋਰਹੰ ਯਿਹੂਦੀਯੈਰਪਵਾਦਿਤੋ(ਅ)ਭਵਮ੍|
8 why is it judged incredible with you if God raises the dead?
ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ(ਅ)ਸਮ੍ਭਵੰ ਕੁਤੋ ਭਵੇਤ੍?
9 I indeed, therefore, thought with myself that it was necessary [for me] to do many things against the Name of Jesus of Nazareth,
ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨੋ ਵਿਰੁੱਧੰ ਨਾਨਾਪ੍ਰਕਾਰਪ੍ਰਤਿਕੂਲਾਚਰਣਮ੍ ਉਚਿਤਮ੍ ਇਤ੍ਯਹੰ ਮਨਸਿ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ
10 which I also did in Jerusalem, and I shut up many of the holy ones in prison, having received the authority from the chief priests; they also being put to death, I gave my vote against them,
ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਨਗਰੇ ਤਦਕਰਵੰ ਫਲਤਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਸ੍ਯ ਨਿਕਟਾਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਮਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਬਹੂਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨ੍ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧਵਾਨ੍ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਹਨਨਸਮਯੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਰੁੱਧਾਂ ਨਿਜਾਂ ਸੰਮਤਿੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਵਾਨ੍|
11 and in every synagogue, often punishing them, I was constraining [them] to speak evil, being also exceedingly mad against them, I was also persecuting [them] even to strange cities.
ਵਾਰੰ ਵਾਰੰ ਭਜਨਭਵਨੇਸ਼਼ੁ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਣ੍ਡੰ ਪ੍ਰਦੱਤਵਾਨ੍ ਬਲਾਤ੍ ਤੰ ਧਰ੍ੰਮੰ ਨਿਨ੍ਦਯਿਤਵਾਂਸ਼੍ਚ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਮਹਾਕ੍ਰੋਧਾਦ੍ ਉਨ੍ਮੱਤਃ ਸਨ੍ ਵਿਦੇਸ਼ੀਯਨਗਰਾਣਿ ਯਾਵਤ੍ ਤਾਨ੍ ਤਾਡਿਤਵਾਨ੍|
12 In which things, also, going on to Damascus—with authority and commission from the chief priests—
ਇੱਥੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਸ਼ਕ੍ਤਿਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਤ੍ਰਞ੍ਚ ਲਬ੍ਧ੍ਵਾ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੰ ਗਤਵਾਨ੍|
13 at midday, I saw in the way, O king, out of Heaven, above the brightness of the sun, shining around me a light—and those going on with me;
ਤਦਾਹੰ ਹੇ ਰਾਜਨ੍ ਮਾਰ੍ਗਮਧ੍ਯੇ ਮਧ੍ਯਾਹ੍ਨਕਾਲੇ ਮਮ ਮਦੀਯਸਙ੍ਗਿਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਞ੍ਚ ਚਤਸ੍ਰੁʼਸ਼਼ੁ ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਗਗਣਾਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਮਾਨਾਂ ਭਾਸ੍ਕਰਤੋਪਿ ਤੇਜਸ੍ਵਤੀਂ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
14 and we all having fallen to the earth, I heard a voice speaking to me, and saying in the Hebrew dialect, Saul, Saul, why do you persecute Me? [It is] hard for you to kick against goads!
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਭੂਮੌ ਪਤਿਤੇਸ਼਼ੁ ਸਤ੍ਸੁ ਹੇ ਸ਼ੌਲ ਹੈ ਸ਼ੌਲ ਕੁਤੋ ਮਾਂ ਤਾਡਯਸਿ? ਕਣ੍ਟਕਾਨਾਂ ਮੁਖੇ ਪਾਦਾਹਨਨੰ ਤਵ ਦੁਃਸਾਧ੍ਯਮ੍ ਇਬ੍ਰੀਯਭਾਸ਼਼ਯਾ ਗਦਿਤ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕਃ ਸ਼ਬ੍ਦੋ ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਃ|
15 And I said, Who are You, Lord? And He said, I am Jesus whom you persecute;
ਤਦਾਹੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਕੋ ਭਵਾਨ੍? ਤਤਃ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਤ੍ਵੰ ਤਾਡਯਸਿ ਸੋਹੰ,
16 but rise, and stand on your feet, for this I appeared to you, to appoint you an officer and a witness both of the things you saw, and of the things [in which] I will appear to you,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ ਤ੍ਵੰ ਯਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਇਤਃ ਪੁਨਞ੍ਚ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕਾਰ੍ੱਯਾਣਾਂ ਤ੍ਵਾਂ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੰ ਮਮ ਸੇਵਕਞ੍ਚ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨਮ੍ ਅਦਾਮ੍|
17 delivering you from the people, and the nations, to whom I now send you,
ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਭਿੰਨਜਾਤੀਯੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਾਂ ਮਨੋਨੀਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਯਥਾ ਪਾਪਮੋਚਨੰ ਭਵਤਿ
18 to open their eyes, to turn [them] from darkness to light, and [from] the authority of Satan to God, for their receiving forgiveness of sins, and a lot among those having been sanctified by faith that [is] toward Me.
ਯਥਾ ਤੇ ਮਯਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਪਵਿਤ੍ਰੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਭਾਗੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤਦਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਜ੍ਞਾਨਚਕ੍ਸ਼਼ੂੰਸ਼਼ਿ ਪ੍ਰਸੰਨਾਨਿ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਤਥਾਨ੍ਧਕਾਰਾਦ੍ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਤਿ ਸ਼ੈਤਾਨਾਧਿਕਾਰਾੱਚ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਮਤੀਃ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਿਤੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੰ ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
19 After which, King Agrippa, I was not disobedient to the heavenly vision,
ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਪ੍ਰਤ੍ਯਾਦੇਸ਼ੰ ਅਗ੍ਰਾਹ੍ਯਮ੍ ਅਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਹੰ
20 but to those in Damascus first, and to those in Jerusalem, also to all the region of Judea, and to the nations, I was preaching to convert, and to turn back to God, doing works worthy of conversion;
ਪ੍ਰਥਮਤੋ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੇ ਤਤੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਦੇਸ਼ੇ ਅਨ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਦੇਸ਼ੇਸ਼਼ੁ ਚ ਯੇਨ ਲੋਕਾ ਮਤਿੰ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤ੍ਯ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਯਨ੍ਤੇ, ਮਨਃਪਰਾਵਰ੍ੱਤਨਯੋਗ੍ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਚ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਉਪਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵਾਨ੍|
21 because of these things the Jews—having caught me in the temple—were endeavoring to kill [me].
ਏਤਤ੍ਕਾਰਣਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਮਧ੍ਯੇਮਨ੍ਦਿਰੰ ਮਾਂ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤਾਃ|
22 Having obtained, therefore, help from God, until this day, I have stood witnessing both to small and to great, saying nothing besides the things that both the prophets and Moses spoke of as about to come,
ਤਥਾਪਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਦੁਃਖੰ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਯ ਨਿਜਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਞ੍ਚ ਸਮੀਪੇ ਦੀਪ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ
23 that the Christ is to suffer, whether first by a resurrection from the dead, He is about to proclaim light to the people and to the nations.”
ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਗਣੋ ਮੂਸਾਸ਼੍ਚ ਭਾਵਿਕਾਰ੍ੱਯਸ੍ਯ ਯਦਿਦੰ ਪ੍ਰਮਾਣਮ੍ ਅਦਦੁਰੇਤਦ੍ ਵਿਨਾਨ੍ਯਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਲਬ੍ਧ੍ਵਾ ਮਹਤਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਾਣਾਞ੍ਚ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦੱਤ੍ਵਾਦ੍ਯ ਯਾਵਤ੍ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ|
24 And he thus making a defense, Festus said with a loud voice, “You are mad, Paul; much learning turns you mad!”
ਤਸ੍ਯਮਾਂ ਕਥਾਂ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਫੀਸ਼਼੍ਟ ਉੱਚੈਃ ਸ੍ਵਰੇਣ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪੌਲ ਤ੍ਵਮ੍ ਉਨ੍ਮੱਤੋਸਿ ਬਹੁਵਿਦ੍ਯਾਭ੍ਯਾਸੇਨ ਤ੍ਵੰ ਹਤਜ੍ਞਾਨੋ ਜਾਤਃ|
25 And he says, “I am not mad, most noble Festus, but of truth and soberness I speak forth the sayings;
ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਮਹਾਮਹਿਮ ਫੀਸ਼਼੍ਟ ਨਾਹਮ੍ ਉਨ੍ਮੱਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਤ੍ਯੰ ਵਿਵੇਚਨੀਯਞ੍ਚ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰਸ੍ਤੌਮਿ|
26 for the king knows concerning these things, before whom I also speak boldly, for none of these things, I am persuaded, are hidden from him; for this thing has not been done in a corner;
ਯਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਅਕ੍ਸ਼਼ੋਭਃ ਸਨ੍ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਿ ਸ ਰਾਜਾ ਤਦ੍ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਜਾਨਾਤਿ ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਕਿਮਪਿ ਗੁਪ੍ਤੰ ਨੇਤਿ ਮਯਾ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਬੁਧ੍ਯਤੇ ਯਤਸ੍ਤਦ੍ ਵਿਜਨੇ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤੰ|
27 do you believe, King Agrippa, the prophets? I have known that you believe!”
ਹੇ ਆਗ੍ਰਿੱਪਰਾਜ ਭਵਾਨ੍ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਗਣੋਕ੍ਤਾਨਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ? ਭਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤਿ ਤਦਹੰ ਜਾਨਾਮਿ|
28 And Agrippa said to Paul, “In [so] little you persuade me to become a Christian?”
ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਪੌਲਮ੍ ਅਭਿਹਿਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਜਨਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਮਾਮਪਿ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੀਯੰ ਕਰੋਸ਼਼ਿ|
29 And Paul said, “I would have wished to God, both in a little, and in much, not only you, but also all those hearing me today, to become such as I also am—except these bonds.”
ਤਤਃ ਸੋ(ਅ)ਵਾਦੀਤ੍ ਭਵਾਨ੍ ਯੇ ਯੇ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਮਮ ਕਥਾਮ੍ ਅਦ੍ਯ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਿ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਇਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਤ੍ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਖਲਬਨ੍ਧਨੰ ਵਿਨਾ ਸਰ੍ੱਵਥਾ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਭਵਨ੍ਤ੍ਵਿਤੀਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ(ਅ)ਹਮ੍|
30 And he having spoken these things, the king rose up, and the governor, Bernice also, and those sitting with them,
ਏਤਸ੍ਯਾਂ ਕਥਾਯਾਂ ਕਥਿਤਾਯਾਂ ਸ ਰਾਜਾ ਸੋ(ਅ)ਧਿਪਤਿ ਰ੍ਬਰ੍ਣੀਕੀ ਸਭਾਸ੍ਥਾ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਉੱਥਾਯ
31 and having withdrawn, they were speaking to one another, saying, “This man does nothing worthy of death or of bonds”;
ਗੋਪਨੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤ ਏਸ਼਼ ਜਨੋ ਬਨ੍ਧਨਾਰ੍ਹੰ ਪ੍ਰਾਣਹਨਨਾਰ੍ਹੰ ਵਾ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨਾਕਰੋਤ੍|
32 and Agrippa said to Festus, “This man might have been released if he had not appealed to Caesar.”
ਤਤ ਆਗ੍ਰਿੱਪਃ ਫੀਸ਼਼੍ਟਮ੍ ਅਵਦਤ੍, ਯਦ੍ਯੇਸ਼਼ ਮਾਨੁਸ਼਼ਃ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਵਿਚਾਰਿਤੋ ਭਵਿਤੁੰ ਨ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਮੁਕ੍ਤੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਅਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤ੍|
