Acts 24
1 And after five days the chief priest Ananias came down, with the elders, and a certain orator—Tertullus, and they disclosed to the governor [the things] against Paul;
ปญฺจโภฺย ทิเนภฺย: ปรํ หนานียนามา มหายาชโก'ธิปเต: สมกฺษํ เปาลสฺย ปฺราติกูเลฺยน นิเวทยิตุํ ตรฺตุลฺลนามานํ กญฺจน วกฺตารํ ปฺราจีนชนำศฺจ สงฺคิน: กฺฤตฺวา ไกสริยานครมฺ อาคจฺฉตฺฯ
2 and he having been called, Tertullus began to accuse [him], saying, “Enjoying much peace through you, and worthy deeds being done to this nation through your forethought,
ตต: เปาเล สมานีเต สติ ตรฺตุลฺลสฺตสฺยาปวาทกถำ กถยิตุมฺ อารภต เห มหามหิมผีลิกฺษ ภวโต วยมฺ อตินิรฺวฺวิฆฺนํ กาลํ ยาปยาโม ภวต: ปริณามทรฺศิตยา เอตทฺเทศียานำ พหูนิ มงฺคลานิ ฆฏิตานิ,
3 always, also, and everywhere we receive it, most noble Felix, with all thankfulness;
อิติ เหโต รฺวยมติกฺฤตชฺญา: สนฺต: สรฺวฺวตฺร สรฺวฺวทา ภวโต คุณานฺ คายม: ฯ
4 and that I may not be further tedious to you, I exhort you to hear us concisely in your gentleness;
กินฺตุ พหุภิ: กถาภิ รฺภวนฺตํ เยน น วิรญฺชยามิ ตสฺมาทฺ วินเย ภวานฺ พนุกมฺปฺย มทลฺปกถำ ศฺฤโณตุฯ
5 for having found this man a pestilence, and moving a dissension to all the Jews through the world—also a ringleader of the sect of the Nazarenes—
เอษ มหามารีสฺวรูโป นาสรตียมตคฺราหิสํฆาตสฺย มุโขฺย ภูตฺวา สรฺวฺวเทเศษุ สรฺเวฺวษำ ยิหูทียานำ ราชโทฺรหาจรณปฺรวฺฤตฺตึ ชนยตีตฺยสฺมาภิ รฺนิศฺจิตํฯ
6 who also tried to profane the temple, whom we also took, [[and wished to judge according to our law,
ส มนฺทิรมปิ อศุจิ กรฺตฺตุํ เจษฺฏิตวานฺ; อิติ การณาทฺ วยมฺ เอนํ ธฺฤตฺวา สฺววฺยวสฺถานุสาเรณ วิจารยิตุํ ปฺราวรฺตฺตามหิ;
7 and Lysias the chief captain having come near, took away out of our hands with much violence,
กินฺตุ ลุษิย: สหสฺรเสนาปติราคตฺย พลาทฺ อสฺมากํ กเรภฺย เอนํ คฺฤหีตฺวา
8 having commanded his accusers to come to you, ]] from whom you may be able, yourself having examined, to know concerning all these things of which we accuse him”;
เอตสฺยาปวาทกานฺ ภวต: สมีปมฺ อาคนฺตุมฺ อาชฺญาปยตฺฯ วยํ ยสฺมินฺ ตมปวาทาโม ภวตา ปทปวาทกถายำ วิจาริตายำ สตฺยำ สรฺวฺวํ วฺฤตฺตานฺตํ เวทิตุํ ศกฺษฺยเตฯ
9 and the Jews also agreed, professing these things to be so.
ตโต ยิหูทียา อปิ สฺวีกฺฤตฺย กถิตวนฺต เอษา กถา ปฺรมาณมฺฯ
10 And Paul—the governor having beckoned to him to speak—answered, “Knowing [that] for many years you have been a judge to this nation, I answer more cheerfully the things concerning myself;
อธิปเตา กถำ กถยิตุํ เปาลํ ปฺรตีงฺคิตํ กฺฤตวติ ส กถิตวานฺ ภวานฺ พหูนฺ วตฺสรานฺ ยาวทฺ เอตทฺเทศสฺย ศาสนํ กโรตีติ วิชฺญาย ปฺรตฺยุตฺตรํ ทาตุมฺ อกฺโษโภ'ภวมฺฯ
11 you being able to know that it is not more than twelve days to me since I went up to worship in Jerusalem,
อทฺย เกวลํ ทฺวาทศ ทินานิ ยาตานิ, อหมฺ อาราธนำ กรฺตฺตุํ ยิรูศาลมนครํ คตวานฺ เอษา กถา ภวตา ชฺญาตุํ ศกฺยเต;
12 and neither did they find me reasoning with anyone in the temple, or making a dissension of the multitude, nor in the synagogues, nor in the city;
กินฺตฺวิเภ มำ มเธฺยมนฺทิรํ เกนาปิ สห วิตณฺฑำ กุรฺวฺวนฺตํ กุตฺราปิ ภชนภวเน นคเร วา โลกานฺ กุปฺรวฺฤตฺตึ ชนยนฺตุํ น ทฺฤษฺฏวนฺต: ฯ
13 nor are they able to prove against me the things concerning which they now accuse me.
อิทานีํ ยสฺมินฺ ยสฺมินฺ มามฺ อปวทนฺเต ตสฺย กิมปิ ปฺรมาณํ ทาตุํ น ศกฺนุวนฺติฯ
14 And I confess this to you, that, according to The Way that they call a sect, so I serve the God of the fathers, believing all things that have been written in the Law and the Prophets,
กินฺตุ ภวิษฺยทฺวากฺยคฺรนฺเถ วฺยวสฺถาคฺรนฺเถ จ ยา ยา กถา ลิขิตาเสฺต ตาสุ สรฺวฺวาสุ วิศฺวสฺย ยนฺมตมฺ อิเม วิธรฺมฺมํ ชานนฺติ ตนฺมตานุสาเรณาหํ นิชปิตฺฤปุรุษาณามฺ อีศฺวรมฺ อาราธยามีตฺยหํ ภวต: สมกฺษมฺ องฺคีกโรมิฯ
15 having hope toward God, which they themselves also wait for, [that] there is about to be a resurrection of the dead, both of righteous and unrighteous;
ธารฺมฺมิกาณามฺ อธารฺมฺมิกาณาญฺจ ปฺรมีตโลกานาเมโวตฺถานํ ภวิษฺยตีติ กถามิเม สฺวีกุรฺวฺวนฺติ ตถาหมปิ ตสฺมินฺ อีศฺวเร ปฺรตฺยาศำ กโรมิ;
16 and in this I exercise myself, to always have a conscience void of offense toward God and men.
อีศฺวรสฺย มานวานาญฺจ สมีเป ยถา นิรฺโทโษ ภวามิ ตทรฺถํ สตตํ ยตฺนวานฺ อสฺมิฯ
17 And after many years I came, about to do kind acts to my nation, and offerings,
พหุษุ วตฺสเรษุ คเตษุ สฺวเทศียโลกานำ นิมิตฺตํ ทานียทฺรวฺยาณิ ไนเวทฺยานิ จ สมาทาย ปุนราคมนํ กฺฤตวานฺฯ
18 in which certain Jews from Asia found me purified in the temple, not with multitude, nor with tumult,
ตโตหํ ศุจิ รฺภูตฺวา โลกานำ สมาคมํ กลหํ วา น การิตวานฺ ตถาปฺยาศิยาเทศียา: กิยนฺโต ยิหุทียโลกา มเธฺยมนฺทิรํ มำ ธฺฤตวนฺต: ฯ
19 whom it is necessary to be present before you, and to accuse, if they had anything against me,
มโมปริ ยทิ กาจิทปวาทกถาสฺติ ตรฺหิ ภวต: สมีปมฺ อุปสฺถาย เตษาเมว สากฺษฺยทานมฺ อุจิตมฺฯ
20 or let these same say if they found any unrighteousness in me in my standing before the Sanhedrin,
โนเจตฺ ปูรฺเวฺว มหาสภาสฺถานำ โลกานำ สนฺนิเธา มม ทณฺฑายมานตฺวสมเย, อหมทฺย มฺฤตานามุตฺถาเน ยุษฺมาภิ รฺวิจาริโตสฺมิ,
21 except concerning this one voice, in which I cried, standing among them—Concerning a resurrection of the dead I am judged by you today.”
เตษำ มเธฺย ติษฺฐนฺนหํ ยามิมำ กถามุจฺไจ: สฺวเรณ กถิตวานฺ ตทโนฺย มม โกปิ โทโษ'ลภฺยต น เวติ วรมฺ เอเต สมุปสฺถิตโลกา วทนฺตุฯ
22 And having heard these things, Felix delayed them—having known more exactly of the things concerning The Way—saying, “When Lysias the chief captain may come down, I will know fully the things concerning you”;
ตทา ผีลิกฺษ เอตำ กถำ ศฺรุตฺวา ตนฺมตสฺย วิเศษวฺฤตฺตานฺตํ วิชฺญาตุํ วิจารํ สฺถคิตํ กฺฤตฺวา กถิตวานฺ ลุษิเย สหสฺรเสนาปเตา สมายาเต สติ ยุษฺมากํ วิจารมฺ อหํ นิษฺปาทยิษฺยามิฯ
23 having also given a direction to the centurion to keep Paul, to let [him] also have liberty, and to forbid none of his own friends to minister or to come near to him.
อนนฺตรํ พนฺธนํ วินา เปาลํ รกฺษิตุํ ตสฺย เสวนาย สากฺษาตฺกรณาย วา ตทียาตฺมียพนฺธุชนานฺ น วารยิตุญฺจ ศมเสนาปติมฺ อาทิษฺฏวานฺฯ
24 And after certain days, Felix having come with his wife Drusilla, being a Jewess, he sent for Paul, and heard him concerning faith toward Christ,
อลฺปทินาตฺ ปรํ ผีลิกฺโษ'ธิปติ รฺทฺรุษิลฺลานามฺนา ยิหูทียยา สฺวภารฺยฺยยา สหาคตฺย เปาลมาหูย ตสฺย มุขาตฺ ขฺรีษฺฏธรฺมฺมสฺย วฺฤตฺตานฺตมฺ อเศฺราษีตฺฯ
25 and he reasoning concerning righteousness, and self-control, and the judgment that is about to be, Felix, having become afraid, answered, “For the present be going, and having time, I will call for you”;
เปาเลน นฺยายสฺย ปริมิตโภคสฺย จรมวิจารสฺย จ กถายำ กถิตายำ สตฺยำ ผีลิกฺษ: กมฺปมาน: สนฺ วฺยาหรทฺ อิทานีํ ยาหิ, อหมฺ อวกาศํ ปฺราปฺย ตฺวามฺ อาหูสฺยามิฯ
26 and at the same time also hoping that money will be given to him by Paul, that he may release him, therefore, also sending for him often, he was conversing with him;
มุกฺติปฺรปฺตฺยรฺถํ เปาเลน มหฺยํ มุทฺราทาสฺยนฺเต อิติ ปตฺยาศำ กฺฤตฺวา ส ปุน: ปุนสฺตมาหูย เตน สากํ กโถปกถนํ กฺฤตวานฺฯ
27 and two years having been fulfilled, Felix received a successor, Porcius Festus; Felix also willing to lay a favor on the Jews, left Paul bound.
กินฺตุ วตฺสรทฺวยาตฺ ปรํ ปรฺกิยผีษฺฏ ผาลิกฺษสฺย ปทํ ปฺราปฺเต สติ ผีลิกฺโษ ยิหูทียานฺ สนฺตุษฺฏานฺ จิกีรฺษนฺ เปาลํ พทฺธํ สํสฺถาปฺย คตวานฺฯ
