Acts 20
1 And after the ceasing of the tumult, Paul having called near the disciples, and having embraced [them], went forth to go on to Macedonia;
ଇତ୍ଥଂ କଲହେ ନିୱୃତ୍ତେ ସତି ପୌଲଃ ଶିଷ୍ୟଗଣମ୍ ଆହୂଯ ୱିସର୍ଜନଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ମାକିଦନିଯାଦେଶଂ ପ୍ରସ୍ଥିତୱାନ୍|
2 and having gone through those parts, and having exhorted them with many words, he came to Greece;
ତେନ ସ୍ଥାନେନ ଗଚ୍ଛନ୍ ତଦ୍ଦେଶୀଯାନ୍ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ବହୂପଦିଶ୍ୟ ଯୂନାନୀଯଦେଶମ୍ ଉପସ୍ଥିତୱାନ୍|
3 and having continued three months—a counsel of the Jews having been against him—being about to set forth to Syria, there came [to him] a resolution of returning through Macedonia.
ତତ୍ର ମାସତ୍ରଯଂ ସ୍ଥିତ୍ୱା ତସ୍ମାତ୍ ସୁରିଯାଦେଶଂ ଯାତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ, କିନ୍ତୁ ଯିହୂଦୀଯାସ୍ତଂ ହନ୍ତୁଂ ଗୁପ୍ତା ଅତିଷ୍ଠନ୍ ତସ୍ମାତ୍ ସ ପୁନରପି ମାକିଦନିଯାମାର୍ଗେଣ ପ୍ରତ୍ୟାଗନ୍ତୁଂ ମତିଂ କୃତୱାନ୍|
4 And there were accompanying him to Asia, Sopater of Pyrrhus from Berea, and of Thessalonians Aristarchus and Secundus, and Gaius of Derbe, and Timotheus, and of Asians Tychicus and Trophimus;
ବିରଯାନଗରୀଯସୋପାତ୍ରଃ ଥିଷଲନୀକୀଯାରିସ୍ତାର୍ଖସିକୁନ୍ଦୌ ଦର୍ବ୍ବୋନଗରୀଯଗାଯତୀମଥିଯୌ ଆଶିଯାଦେଶୀଯତୁଖିକତ୍ରଫିମୌ ଚ ତେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଆଶିଯାଦେଶଂ ଯାୱଦ୍ ଗତୱନ୍ତଃ|
5 these, having gone before, remained for us in Troas,
ଏତେ ସର୍ୱ୍ୱେ ଽଗ୍ରସରାଃ ସନ୍ତୋ ଽସ୍ମାନ୍ ଅପେକ୍ଷ୍ୟ ତ୍ରୋଯାନଗରେ ସ୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
6 and we sailed, after the days of the Unleavened [Bread], from Philippi, and came to them to Troas in five days, where we abided seven days.
କିଣ୍ୱଶୂନ୍ୟପୂପୋତ୍ସୱଦିନେ ଚ ଗତେ ସତି ୱଯଂ ଫିଲିପୀନଗରାତ୍ ତୋଯପଥେନ ଗତ୍ୱା ପଞ୍ଚଭି ର୍ଦିନୈସ୍ତ୍ରୋଯାନଗରମ୍ ଉପସ୍ଥାଯ ତତ୍ର ସପ୍ତଦିନାନ୍ୟୱାତିଷ୍ଠାମ|
7 And on the first [day] of the weeks, the disciples having been gathered together to break bread, Paul was discoursing to them, about to depart on the next day, he was also continuing the discourse until midnight,
ସପ୍ତାହସ୍ୟ ପ୍ରଥମଦିନେ ପୂପାନ୍ ଭଂକ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟେଷୁ ମିଲିତେଷୁ ପୌଲଃ ପରଦିନେ ତସ୍ମାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ ସନ୍ ତଦହ୍ନି ପ୍ରାଯେଣ କ୍ଷପାଯା ଯାମଦ୍ୱଯଂ ଯାୱତ୍ ଶିଷ୍ୟେଭ୍ୟୋ ଧର୍ମ୍ମକଥାମ୍ ଅକଥଯତ୍|
8 and there were many lamps in the upper chamber where they were gathered together,
ଉପରିସ୍ଥେ ଯସ୍ମିନ୍ ପ୍ରକୋଷ୍ଠେ ସଭାଂ କୃତ୍ୱାସନ୍ ତତ୍ର ବହୱଃ ପ୍ରଦୀପାଃ ପ୍ରାଜ୍ୱଲନ୍|
9 and there a certain youth was sitting, by name Eutychus, on the window—being borne down by a deep sleep, Paul discoursing long—he having sunk down from the sleep, fell down from the third story, and was lifted up dead.
ଉତୁଖନାମା କଶ୍ଚନ ଯୁୱା ଚ ୱାତାଯନ ଉପୱିଶନ୍ ଘୋରତରନିଦ୍ରାଗ୍ରସ୍ତୋ ଽଭୂତ୍ ତଦା ପୌଲେନ ବହୁକ୍ଷଣଂ କଥାଯାଂ ପ୍ରଚାରିତାଯାଂ ନିଦ୍ରାମଗ୍ନଃ ସ ତସ୍ମାଦ୍ ଉପରିସ୍ଥତୃତୀଯପ୍ରକୋଷ୍ଠାଦ୍ ଅପତତ୍, ତତୋ ଲୋକାସ୍ତଂ ମୃତକଲ୍ପଂ ଧୃତ୍ୱୋଦତୋଲଯନ୍|
10 And Paul, having gone down, fell on him, and having embraced [him], said, “Make no tumult, for his life is in him”;
ତତଃ ପୌଲୋଽୱରୁହ୍ୟ ତସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ ପତିତ୍ୱା ତଂ କ୍ରୋଡେ ନିଧାଯ କଥିତୱାନ୍, ଯୂଯଂ ୱ୍ୟାକୁଲା ମା ଭୂତ ନାଯଂ ପ୍ରାଣୈ ର୍ୱିଯୁକ୍ତଃ|
11 and having come up, and having broken bread, and having tasted, for a long time also having talked—until daylight, so he went forth,
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ପୁନଶ୍ଚୋପରି ଗତ୍ୱା ପୂପାନ୍ ଭଂକ୍ତ୍ୱା ପ୍ରଭାତଂ ଯାୱତ୍ କଥୋପକଥନେ କୃତ୍ୱା ପ୍ରସ୍ଥିତୱାନ୍|
12 and they brought up the boy alive, and were comforted in no ordinary measure.
ତେ ଚ ତଂ ଜୀୱନ୍ତଂ ଯୁୱାନଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ଗତ୍ୱା ପରମାପ୍ୟାଯିତା ଜାତାଃ|
13 And we having gone before to the ship, sailed to Assos, there intending to take in Paul, for so he had arranged, intending himself to go on foot;
ଅନନ୍ତରଂ ୱଯଂ ପୋତେନାଗ୍ରସରା ଭୂତ୍ୱାସ୍ମନଗରମ୍ ଉତ୍ତୀର୍ୟ୍ୟ ପୌଲଂ ଗ୍ରହୀତୁଂ ମତିମ୍ ଅକୁର୍ମ୍ମ ଯତଃ ସ ତତ୍ର ପଦ୍ଭ୍ୟାଂ ୱ୍ରଜିତୁଂ ମତିଂ କୃତ୍ୱେତି ନିରୂପିତୱାନ୍|
14 and when he met with us at Assos, having taken him up, we came to Mitylene,
ତସ୍ମାତ୍ ତତ୍ରାସ୍ମାଭିଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ତସ୍ମିନ୍ ମିଲିତେ ସତି ୱଯଂ ତଂ ନୀତ୍ୱା ମିତୁଲୀନ୍ୟୁପଦ୍ୱୀପଂ ପ୍ରାପ୍ତୱନ୍ତଃ|
15 and there having sailed, on the next day we came opposite Chios, and the next day we arrived at Samos, and having remained in Trogyllium, on the following day we came to Miletus,
ତସ୍ମାତ୍ ପୋତଂ ମୋଚଯିତ୍ୱା ପରେଽହନି ଖୀଯୋପଦ୍ୱୀପସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖଂ ଲବ୍ଧୱନ୍ତସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ଏକେନାହ୍ନା ସାମୋପଦ୍ୱୀପଂ ଗତ୍ୱା ପୋତଂ ଲାଗଯିତ୍ୱା ତ୍ରୋଗୁଲ୍ଲିଯେ ସ୍ଥିତ୍ୱା ପରସ୍ମିନ୍ ଦିୱସେ ମିଲୀତନଗରମ୍ ଉପାତିଷ୍ଠାମ|
16 for Paul decided to sail past Ephesus, that there may not be to him a loss of time in Asia, for he was hurrying, if it were possible for him, to be at Jerusalem on the day of the Pentecost.
ଯତଃ ପୌଲ ଆଶିଯାଦେଶେ କାଲଂ ଯାପଯିତୁମ୍ ନାଭିଲଷନ୍ ଇଫିଷନଗରଂ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଯାତୁଂ ମନ୍ତ୍ରଣାଂ ସ୍ଥିରୀକୃତୱାନ୍; ଯସ୍ମାଦ୍ ଯଦି ସାଧ୍ୟଂ ଭୱତି ତର୍ହି ନିସ୍ତାରୋତ୍ସୱସ୍ୟ ପଞ୍ଚାଶତ୍ତମଦିନେ ସ ଯିରୂଶାଲମ୍ୟୁପସ୍ଥାତୁଂ ମତିଂ କୃତୱାନ୍|
17 And from Miletus, having sent to Ephesus, he called for the elders of the assembly,
ପୌଲୋ ମିଲୀତାଦ୍ ଇଫିଷଂ ପ୍ରତି ଲୋକଂ ପ୍ରହିତ୍ୟ ସମାଜସ୍ୟ ପ୍ରାଚୀନାନ୍ ଆହୂଯାନୀତୱାନ୍|
18 and when they were come to him, he said to them, “You know from the first day in which I came to Asia, how I was with you at all times;
ତେଷୁ ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଉପସ୍ଥିତେଷୁ ସ ତେଭ୍ୟ ଇମାଂ କଥାଂ କଥିତୱାନ୍, ଅହମ୍ ଆଶିଯାଦେଶେ ପ୍ରଥମାଗମନମ୍ ଆରଭ୍ୟାଦ୍ୟ ଯାୱଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକଂ ସନ୍ନିଧୌ ସ୍ଥିତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱସମଯେ ଯଥାଚରିତୱାନ୍ ତଦ୍ ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ;
19 serving the LORD with all humility, and many tears, and temptations, that befell me in the counsels of the Jews against [me];
ଫଲତଃ ସର୍ୱ୍ୱଥା ନମ୍ରମନାଃ ସନ୍ ବହୁଶ୍ରୁପାତେନ ଯିହୁଦୀଯାନାମ୍ କୁମନ୍ତ୍ରଣାଜାତନାନାପରୀକ୍ଷାଭିଃ ପ୍ରଭୋଃ ସେୱାମକରୱଂ|
20 how I kept back nothing of what things are profitable, not to declare to you, and to teach you publicly, and in every house,
କାମପି ହିତକଥାଂ ନ ଗୋପାଯିତୱାନ୍ ତାଂ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ସପ୍ରକାଶଂ ଗୃହେ ଗୃହେ ସମୁପଦିଶ୍ୟେଶ୍ୱରଂ ପ୍ରତି ମନଃ ପରାୱର୍ତ୍ତନୀଯଂ ପ୍ରଭୌ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ୱିଶ୍ୱସନୀଯଂ
21 testifying fully both to Jews and Greeks, conversion toward God, and faith toward our Lord Jesus Christ.
ଯିହୂଦୀଯାନାମ୍ ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାନାଞ୍ଚ ସମୀପ ଏତାଦୃଶଂ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦଦାମି|
22 And now, behold, I—bound in the Spirit—go on to Jerusalem, not knowing the things that will befall me in it,
ପଶ୍ୟତ ସାମ୍ପ୍ରତମ୍ ଆତ୍ମନାକୃଷ୍ଟଃ ସନ୍ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରେ ଯାତ୍ରାଂ କରୋମି, ତତ୍ର ମାମ୍ପ୍ରତି ଯଦ୍ୟଦ୍ ଘଟିଷ୍ୟତେ ତାନ୍ୟହଂ ନ ଜାନାମି;
23 except that the Holy Spirit fully testifies in every city, saying that bonds and tribulations remain for me;
କିନ୍ତୁ ମଯା ବନ୍ଧନଂ କ୍ଲେଶଶ୍ଚ ଭୋକ୍ତୱ୍ୟ ଇତି ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ନଗରେ ନଗରେ ପ୍ରମାଣଂ ଦଦାତି|
24 but I make account of none of these, neither do I count my life precious to myself, so that I finish my course with joy, and the ministry that I received from the Lord Jesus, to fully testify [to] the good news of the grace of God.
ତଥାପି ତଂ କ୍ଲେଶମହଂ ତୃଣାଯ ନ ମନ୍ୟେ; ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାନୁଗ୍ରହୱିଷଯକସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦସ୍ୟ ପ୍ରମାଣଂ ଦାତୁଂ, ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୋଃ ସକାଶାଦ ଯସ୍ୟାଃ ସେୱାଯାଃ ଭାରଂ ପ୍ରାପ୍ନୱଂ ତାଂ ସେୱାଂ ସାଧଯିତୁଂ ସାନନ୍ଦଂ ସ୍ୱମାର୍ଗଂ ସମାପଯିତୁଞ୍ଚ ନିଜପ୍ରାଣାନପି ପ୍ରିଯାନ୍ ନ ମନ୍ୟେ|
25 And now, behold, I have known that you will no longer see my face, among all you [to] whom I went preaching the Kingdom of God;
ଅଧୁନା ପଶ୍ୟତ ଯେଷାଂ ସମୀପେଽହମ୍ ଈଶ୍ୱରୀଯରାଜ୍ୟସ୍ୟ ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାର୍ୟ୍ୟ ଭ୍ରମଣଂ କୃତୱାନ୍ ଏତାଦୃଶା ଯୂଯଂ ମମ ୱଦନଂ ପୁନ ର୍ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟଥ ଏତଦପ୍ୟହଂ ଜାନାମି|
26 for this reason I take you to witness this day, that I [am] clear from the blood of all,
ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମ୍ ଅହମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଆଦେଶାନ୍ ପ୍ରକାଶଯିତୁଂ ନ ନ୍ୟୱର୍ତ୍ତେ|
27 for I did not keep back from declaring to you all the counsel of God.
ଅହଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଲୋକାନାଂ ରକ୍ତପାତଦୋଷାଦ୍ ଯନ୍ନିର୍ଦୋଷ ଆସେ ତସ୍ୟାଦ୍ୟ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସାକ୍ଷିଣଃ କରୋମି|
28 Take heed, therefore, to yourselves, and to all the flock, among which the Holy Spirit made you overseers, to feed the Assembly of God that He acquired through His own blood,
ଯୂଯଂ ସ୍ୱେଷୁ ତଥା ଯସ୍ୟ ୱ୍ରଜସ୍ୟାଧ୍ୟକ୍ଷନ୍ ଆତ୍ମା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱିଧାଯ ନ୍ୟଯୁଙ୍କ୍ତ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱସ୍ମିନ୍ ସାୱଧାନା ଭୱତ, ଯ ସମାଜଞ୍ଚ ପ୍ରଭୁ ର୍ନିଜରକ୍ତମୂଲ୍ୟେନ କ୍ରୀତୱାନ ତମ୍ ଅୱତ,
29 for I have known this, that there will enter in, after my departing, grievous wolves to you, not sparing the flock,
ଯତୋ ମଯା ଗମନେ କୃତଏୱ ଦୁର୍ଜଯା ୱୃକା ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ୱ୍ରଜଂ ପ୍ରତି ନିର୍ଦଯତାମ୍ ଆଚରିଷ୍ୟନ୍ତି,
30 and there will arise men of your own selves, speaking perverse things, to draw away the disciples after them.
ଯୁଷ୍ମାକମେୱ ମଧ୍ୟାଦପି ଲୋକା ଉତ୍ଥାଯ ଶିଷ୍ୟଗଣମ୍ ଅପହନ୍ତୁଂ ୱିପରୀତମ୍ ଉପଦେକ୍ଷ୍ୟନ୍ତୀତ୍ୟହଂ ଜାନାମି|
31 Therefore, watch, remembering that three years, night and day, I did not cease with tears warning each one;
ଇତି ହେତୋ ର୍ୟୂଯଂ ସଚୈତନ୍ୟାଃ ସନ୍ତସ୍ତିଷ୍ଟତ, ଅହଞ୍ଚ ସାଶ୍ରୁପାତଃ ସନ୍ ୱତ୍ସରତ୍ରଯଂ ଯାୱଦ୍ ଦିୱାନିଶଂ ପ୍ରତିଜନଂ ବୋଧଯିତୁଂ ନ ନ୍ୟୱର୍ତ୍ତେ ତଦପି ସ୍ମରତ|
32 and now, I commend you, brothers, to God, and to the word of His grace, that is able to build up, and to give you an inheritance among all those sanctified.
ଇଦାନୀଂ ହେ ଭ୍ରାତରୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ନିଷ୍ଠାଂ ଜନଯିତୁଂ ପୱିତ୍ରୀକୃତଲୋକାନାଂ ମଧ୍ୟେଽଧିକାରଞ୍ଚ ଦାତୁଂ ସମର୍ଥୋ ଯ ଈଶ୍ୱରସ୍ତସ୍ୟାନୁଗ୍ରହସ୍ୟ ଯୋ ୱାଦଶ୍ଚ ତଯୋରୁଭଯୋ ର୍ୟୁଷ୍ମାନ୍ ସମାର୍ପଯମ୍|
33 I coveted the silver or gold or clothing of no one;
କସ୍ୟାପି ସ୍ୱର୍ଣଂ ରୂପ୍ୟଂ ୱସ୍ତ୍ରଂ ୱା ପ୍ରତି ମଯା ଲୋଭୋ ନ କୃତଃ|
34 and you yourselves know that to my necessities, and to those who were with me, these hands ministered;
କିନ୍ତୁ ମମ ମତ୍ସହଚରଲୋକାନାଞ୍ଚାୱଶ୍ୟକୱ୍ୟଯାଯ ମଦୀଯମିଦଂ କରଦ୍ୱଯମ୍ ଅଶ୍ରାମ୍ୟଦ୍ ଏତଦ୍ ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ|
35 I showed you all things, that, thus laboring, it is necessary to partake with the ailing, to also be mindful of the words of the Lord Jesus, that He Himself said: It is more blessed to give than to receive.”
ଅନେନ ପ୍ରକାରେଣ ଗ୍ରହଣଦ୍ ଦାନଂ ଭଦ୍ରମିତି ଯଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ପ୍ରଭୁ ର୍ୟୀଶୁଃ କଥିତୱାନ୍ ତତ୍ ସ୍ମର୍ତ୍ତୁଂ ଦରିଦ୍ରଲୋକାନାମୁପକାରାର୍ଥଂ ଶ୍ରମଂ କର୍ତ୍ତୁଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଉଚିତମ୍ ଏତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଂ ଯୁଷ୍ମାନହମ୍ ଉପଦିଷ୍ଟୱାନ୍|
36 And having said these things, having bowed his knees, with them all, he prayed,
ଏତାଂ କଥାଂ କଥଯିତ୍ୱା ସ ଜାନୁନୀ ପାତଯିତ୍ୱା ସର୍ୱୈଃ ସହ ପ୍ରାର୍ଥଯତ|
37 and there came a great weeping to all, and having fallen on the neck of Paul, they were kissing him,
ତେନ ତେ କ୍ରନ୍ଦ୍ରନ୍ତଃ
38 sorrowing most of all for the word that he had said—that they are about to see his face no longer; and they were accompanying him to the ship.
ପୁନ ର୍ମମ ମୁଖଂ ନ ଦ୍ରକ୍ଷ୍ୟଥ ୱିଶେଷତ ଏଷା ଯା କଥା ତେନାକଥି ତତ୍କାରଣାତ୍ ଶୋକଂ ୱିଲାପଞ୍ଚ କୃତ୍ୱା କଣ୍ଠଂ ଧୃତ୍ୱା ଚୁମ୍ବିତୱନ୍ତଃ| ପଶ୍ଚାତ୍ ତେ ତଂ ପୋତଂ ନୀତୱନ୍ତଃ|
