Acts 12
1 And about that time, Herod the king put forth his hands to do evil to certain of those of the Assembly,
தஸ்மிந் ஸமயே ஹேரோத்³ராஜோ மண்ட³ல்யா: கியஜ்ஜநேப்⁴யோ து³: க²ம்’ தா³தும்’ ப்ராரப⁴த்|
2 and he killed James, the brother of John, with the sword,
விஸே²ஷதோ யோஹந: ஸோத³ரம்’ யாகூப³ம்’ கரவாலாகா⁴தேந் ஹதவாந்|
3 and having seen that it is pleasing to the Jews, he added to lay hold of Peter also—and they were the days of the Unleavened [Bread]—
தஸ்மாத்³ யிஹூதீ³யா: ஸந்துஷ்டா அப⁴வந் இதி விஜ்ஞாய ஸ பிதரமபி த⁴ர்த்தும்’ க³தவாந்|
4 whom also having seized, he put in prison, having delivered [him] to four squads of four soldiers to guard him, intending to bring him forth to the people after the Passover.
ததா³ கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்ஸவஸமய உபாதிஷ்டத்; அத உத்ஸவே க³தே ஸதி லோகாநாம்’ ஸமக்ஷம்’ தம்’ ப³ஹிராநேய்யாமீதி மநஸி ஸ்தி²ரீக்ரு’த்ய ஸ தம்’ தா⁴ரயித்வா ரக்ஷ்ணார்த²ம் யேஷாம் ஏகைகஸம்’கே⁴ சத்வாரோ ஜநா: ஸந்தி தேஷாம்’ சதுர்ணாம்’ ரக்ஷகஸம்’கா⁴நாம்’ ஸமீபே தம்’ ஸமர்ப்ய காராயாம்’ ஸ்தா²பிதவாந்|
5 Peter, therefore, indeed, was kept in the prison, and fervent prayer was being made by the Assembly to God for him,
கிந்தும்’ பிதரஸ்ய காராஸ்தி²திகாரணாத் மண்ட³ல்யா லோகா அவிஸ்²ராமம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபே ப்ரார்த²யந்த|
6 and when Herod was about to bring him forth, the same night was Peter sleeping between two soldiers, having been bound with two chains, guards were also keeping the prison before the door,
அநந்தரம்’ ஹேரோதி³ தம்’ ப³ஹிராநாயிதும்’ உத்³யதே ஸதி தஸ்யாம்’ ராத்ரௌ பிதரோ ரக்ஷகத்³வயமத்⁴யஸ்தா²நே ஸ்²ரு’ங்க²லத்³வயேந ப³த்³த்⁴வ: ஸந் நித்³ரித ஆஸீத், தௌ³வாரிகாஸ்²ச காராயா: ஸம்முகே² திஷ்ட²நதோ த்³வாரம் அரக்ஷிஷு: |
7 and behold, a messenger of the LORD stood by, and a light shone in the buildings, and having struck Peter on the side, he raised him up, saying, “Rise in haste,” and his chains fell from off [his] hands.
ஏதஸ்மிந் ஸமயே பரமேஸ்²வரஸ்ய தூ³தே ஸமுபஸ்தி²தே காரா தீ³ப்திமதீ ஜாதா; தத: ஸ தூ³த: பிதரஸ்ய குக்ஷாவாவாதம்’ க்ரு’த்வா தம்’ ஜாக³ரயித்வா பா⁴ஷிதவாந் தூர்ணமுத்திஷ்ட²; ததஸ்தஸ்ய ஹஸ்தஸ்த²ஸ்²ரு’ங்க²லத்³வயம்’ க³லத் பதிதம்’|
8 The messenger also said to him, “Gird yourself, and bind on your sandals”; and he did so; and he says to him, “Cast your garment around and follow me”;
ஸ தூ³தஸ்தமவத³த், ப³த்³த⁴கடி: ஸந் பாத³யோ: பாது³கே அர்பய; தேந ததா² க்ரு’தே ஸதி தூ³தஸ்தம் உக்தவாந் கா³த்ரீயவஸ்த்ரம்’ கா³த்ரே நிதா⁴ய மம பஸ்²சாத்³ ஏஹி|
9 and having gone forth, he was following him, and he did not know that it is true that which is done through the messenger, and was thinking he saw a vision,
தத: பிதரஸ்தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வ்ரஜந ப³ஹிரக³ச்ச²த், கிந்து தூ³தேந கர்ம்மைதத் க்ரு’தமிதி ஸத்யமஜ்ஞாத்வா ஸ்வப்நத³ர்ஸ²நம்’ ஜ்ஞாதவாந்|
10 and having passed through a first ward, and a second, they came to the iron gate that is leading into the city, which opened to them of its own accord, and having gone forth, they went on through one street, and immediately the messenger departed from him.
இத்த²ம்’ தௌ ப்ரத²மாம்’ த்³விதீயாஞ்ச காராம்’ லங்கி⁴த்வா யேந லௌஹநிர்ம்மிதத்³வாரேண நக³ரம்’ க³ம்யதே தத்ஸமீபம்’ ப்ராப்நுதாம்’; ததஸ்தஸ்ய கவாடம்’ ஸ்வயம்’ முக்தமப⁴வத் ததஸ்தௌ தத்ஸ்தா²நாத்³ ப³ஹி ர்பூ⁴த்வா மார்கை³கஸ்ய ஸீமாம்’ யாவத்³ க³தௌ; ததோ(அ)கஸ்மாத் ஸ தூ³த: பிதரம்’ த்யக்தவாந்|
11 And Peter having come to himself, said, “Now I have known of a truth that the LORD sent forth His messenger, and delivered me out of the hand of Herod, and all the expectation of the people of the Jews”;
ததா³ ஸ சேதநாம்’ ப்ராப்ய கதி²தவாந் நிஜதூ³தம்’ ப்ரஹித்ய பரமேஸ்²வரோ ஹேரோதோ³ ஹஸ்தாத்³ யிஹூதீ³யலோகாநாம்’ ஸர்வ்வாஸா²யாஸ்²ச மாம்’ ஸமுத்³த்⁴ரு’தவாந் இத்யஹம்’ நிஸ்²சயம்’ ஜ்ஞாதவாந்|
12 also, having considered, he came to the house of Mary, the mother of John, who is surnamed Mark, where there were many thronged together and praying.
ஸ விவிச்ய மார்கநாம்ரா விக்²யாதஸ்ய யோஹநோ மாது ர்மரியமோ யஸ்மிந் க்³ரு’ஹே ப³ஹவ: ஸம்பூ⁴ய ப்ரார்த²யந்த தந்நிவேஸ²நம்’ க³த: |
13 And Peter having knocked at the door of the porch, there came a girl to listen, by name Rhoda,
பிதரேண ப³ஹிர்த்³வார ஆஹதே ஸதி ரோதா³நாமா பா³லிகா த்³ரஷ்டும்’ க³தா|
14 and having known the voice of Peter, from the joy she did not open the porch, but having run in, told of the standing of Peter before the porch,
தத: பிதரஸ்ய ஸ்வரம்’ ஸ்²ருவா ஸா ஹர்ஷயுக்தா ஸதீ த்³வாரம்’ ந மோசயித்வா பிதரோ த்³வாரே திஷ்ட²தீதி வார்த்தாம்’ வக்தும் அப்⁴யந்தரம்’ தா⁴வித்வா க³தவதீ|
15 and they said to her, “You are mad”; and she was confidently affirming [it] to be so, and they said, “It is his messenger”;
தே ப்ராவோசந் த்வமுந்மத்தா ஜாதாஸி கிந்து ஸா முஹுர்முஹுருக்தவதீ ஸத்யமேவைதத்|
16 and Peter was continuing knocking, and having opened, they saw him, and were astonished,
ததா³ தே கதி²தவந்தஸ்தர்ஹி தஸ்ய தூ³தோ ப⁴வேத்|
17 and having beckoned to them with the hand to be silent, he declared to them how the LORD brought him out of the prison, and he said, “Declare these things to James and to the brothers”; and having gone forth, he went on to another place.
பிதரோ த்³வாரமாஹதவாந் ஏதஸ்மிந்நந்தரே த்³வாரம்’ மோசயித்வா பிதரம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா விஸ்மயம்’ ப்ராப்தா: |
18 And day having come, there was not a little stir among the soldiers what then was become of Peter,
தத: பிதரோ நி: ஸ²ப்³த³ம்’ ஸ்தா²தும்’ தாந் ப்ரதி ஹஸ்தேந ஸங்கேதம்’ க்ரு’த்வா பரமேஸ்²வரோ யேந ப்ரகாரேண தம்’ காராயா உத்³த்⁴ரு’த்யாநீதவாந் தஸ்ய வ்ரு’த்தாந்தம்’ தாநஜ்ஞாபயத், யூயம்’ க³த்வா யாகுப³ம்’ ப்⁴ராத்ரு’க³ணஞ்ச வார்த்தாமேதாம்’ வத³தேத்யுக்தா ஸ்தா²நாந்தரம்’ ப்ரஸ்தி²தவாந்|
19 and Herod having sought for him, and having not found, having examined the guards, commanded [them] to be led away to punishment, and having gone down from Judea to Caesarea, he was abiding [there].
ப்ரபா⁴தே ஸதி பிதர: க்வ க³த இத்யத்ர ரக்ஷகாணாம்’ மத்⁴யே மஹாந் கலஹோ ஜாத: |
20 And Herod was highly displeased with the Tyrians and Sidonians, and with one accord they came to him, and having made a friend of Blastus, who [is] over the bed-chambers of the king, they were asking peace, because of their country being nourished from the king’s;
ஹேரோத்³ ப³ஹு ம்ரு’க³யித்வா தஸ்யோத்³தே³ஸே² ந ப்ராப்தே ஸதி ரக்ஷகாந் ஸம்’ப்ரு’ச்ச்²ய தேஷாம்’ ப்ராணாந் ஹந்தும் ஆதி³ஷ்டவாந்|
21 and on a set day, Herod having clothed himself in kingly clothing, and having sat down on the judgment seat, was making an oration to them,
பஸ்²சாத் ஸ யிஹூதீ³யப்ரதே³ஸா²த் கைஸரியாநக³ரம்’ க³த்வா தத்ராவாதிஷ்ட²த்|
22 and the populace were shouting, “The voice of a god, and not of a man!”
ஸோரஸீதோ³நதே³ஸ²யோ ர்லோகேப்⁴யோ ஹேரோதி³ யுயுத்ஸௌ ஸதி தே ஸர்வ்வ ஏகமந்த்ரணா: ஸந்தஸ்தஸ்ய ஸமீப உபஸ்தா²ய ல்வாஸ்தநாமாநம்’ தஸ்ய வஸ்த்ரக்³ரு’ஹாதீ⁴ஸ²ம்’ ஸஹாயம்’ க்ரு’த்வா ஹேரோதா³ ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸந்தி⁴ம்’ ப்ரார்த²யந்த யதஸ்தஸ்ய ராஜ்ஞோ தே³ஸே²ந தேஷாம்’ தே³ஸீ²யாநாம்’ ப⁴ரணம் அப⁴வத்ம்’
23 And immediately a messenger of the LORD struck him in return for that he did not give the glory to God, and having been eaten of worms, he expired.
அத: குத்ரசிந் நிருபிததி³நே ஹேரோத்³ ராஜகீயம்’ பரிச்ச²த³ம்’ பரிதா⁴ய ஸிம்’ஹாஸநே ஸமுபவிஸ்²ய தாந் ப்ரதி கதா²ம் உக்தவாந்|
24 And the word of God grew and multiplied,
ததோ லோகா உச்சை: காரம்’ ப்ரத்யவத³ந், ஏஷ மநுஜரவோ ந ஹி, ஈஸ்²வரீயரவ: |
25 and Barnabas and Saul turned back out of Jerusalem, having fulfilled the ministry, having also taken John with [them], who was surnamed Mark.
ததா³ ஹேரோத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸம்மாநம்’ நாகரோத்; தஸ்மாத்³தே⁴தோ: பரமேஸ்²வரஸ்ய தூ³தோ ஹடா²த் தம்’ ப்ராஹரத் தேநைவ ஸ கீடை: க்ஷீண: ஸந் ப்ராணாந் அஜஹாத்| கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய கதா² தே³ஸ²ம்’ வ்யாப்ய ப்ரப³லாப⁴வத்| தத: பரம்’ ப³ர்ணப்³பா³ஸௌ²லௌ யஸ்ய கர்ம்மணோ பா⁴ரம்’ ப்ராப்நுதாம்’ தாப்⁴யாம்’ தஸ்மிந் ஸம்பாதி³தே ஸதி மார்கநாம்நா விக்²யாதோ யோ யோஹந் தம்’ ஸங்கி³நம்’ க்ரு’த்வா யிரூஸா²லம்நக³ராத் ப்ரத்யாக³தௌ|
