2 Timothy 2
1 You, therefore, my child, be strong in the grace that [is] in Christ Jesus,
เห มม ปุตฺร, ขฺรีษฺฏยีศุโต โย'นุคฺรหสฺตสฺย พเลน ตฺวํ พลวานฺ ภวฯ
2 and the things that you heard from me through many witnesses, be committing these things to steadfast men, who will also be sufficient to teach others;
อปรํ พหุภิ: สากฺษิภิ: ปฺรมาณีกฺฤตำ ยำ ศิกฺษำ ศฺรุตวานสิ ตำ วิศฺวาเสฺยษุ ปรไสฺม ศิกฺษาทาเน นิปุเณษุ จ โลเกษุ สมรฺปยฯ
3 you, therefore, suffer evil as a good soldier of Jesus Christ;
ตฺวํ ยีศุขฺรีษฺฏโสฺยตฺตโม โยทฺเธว เกฺลศํ สหสฺวฯ
4 no one serving as a soldier entangles himself with the affairs of life, that he may please him who enlisted him;
โย ยุทฺธํ กโรติ ส สำสาริเก วฺยาปาเร มคฺโน น ภวติ กินฺตุ สฺวนิโยชยิเตฺร โรจิตุํ เจษฺฏเตฯ
5 and if anyone also may strive, he is not crowned, except he may strive lawfully;
อปรํ โย มไลฺล รฺยุธฺยติ ส ยทิ นิยมานุสาเรณ น ยุทฺธฺยติ ตรฺหิ กิรีฏํ น ลปฺสฺยเตฯ
6 it is first necessary [for] the laboring farmer to partake of the fruits;
อปรํ ย: กฺฤษีวล: กรฺมฺม กโรติ เตน ปฺรถเมน ผลภาคินา ภวิตวฺยํฯ
7 be considering what things I say, for the LORD gives to you understanding in all things.
มยา ยทุจฺยเต ตตฺ ตฺวยา พุธฺยตำ ยต: ปฺรภุสฺตุภฺยํ สรฺวฺวตฺร พุทฺธึ ทาสฺยติฯ
8 Remember Jesus Christ, raised out of the dead, of the seed of David, according to my good news,
มม สุสํวาทสฺย วจนานุสาราทฺ ทายูทฺวํศียํ มฺฤตคณมธฺยาทฺ อุตฺถาปิตญฺจ ยีศุํ ขฺรีษฺฏํ สฺมรฯ
9 in which I suffer evil—to bonds, as an evildoer, but the word of God has not been bound;
ตตฺสุสํวาทการณาทฺ อหํ ทุษฺกรฺมฺเมว พนฺธนทศาปรฺยฺยนฺตํ เกฺลศํ ภุญฺเช กินฺตฺวีศฺวรสฺย วากฺยมฺ อพทฺธํ ติษฺฐติฯ
10 because of this I endure all things, because of the chosen ones, that they also may obtain salvation that [is] in Christ Jesus, with perpetual glory. (aiōnios g166)
ขฺรีษฺเฏน ยีศุนา ยทฺ อนนฺตเคารวสหิตํ ปริตฺราณํ ชายเต ตทภิรุจิไต โรฺลไกรปิ ยตฺ ลเภฺยต ตทรฺถมหํ เตษำ นิมิตฺตํ สรฺวฺวาเณฺยตานิ สเหฯ (aiōnios g166)
11 The word [is] steadfast: For if we died together—we will also live together;
อปรมฺ เอษา ภารตี สตฺยา ยทิ วยํ เตน สารฺทฺธํ มฺริยามเห ตรฺหิ เตน สารฺทฺธํ ชีวิวฺยาม: , ยทิ จ เกฺลศํ สหามเห ตรฺหิ เตน สารฺทฺธํ ราชตฺวมปิ กริษฺยามเหฯ
12 if we endure together—we will also reign together; if we deny [Him], He will also deny us;
ยทิ วยํ ตมฺ อนงฺคีกุรฺมฺมสฺตรฺหิ โส 'สฺมานปฺยนงฺคีกริษฺยติฯ
13 if we are not steadfast, He remains steadfast; He is not able to deny Himself.
ยทิ วยํ น วิศฺวาสามสฺตรฺหิ ส วิศฺวาสฺยสฺติษฺฐติ ยต: สฺวมฺ อปโหฺนตุํ น ศกฺโนติฯ
14 Remind [them] of these things, testifying fully before the LORD—not to strive about words to nothing profitable, but to the subversion of those hearing;
ตฺวเมตานิ สฺมารยนฺ เต ยถา นิษฺผลํ โศฺรตฺฤณำ ภฺรํศชนกํ วาคฺยุทฺธํ น กุรฺยฺยสฺตถา ปฺรโภ: สมกฺษํ ทฺฤฒํ วินียาทิศฯ
15 be diligent to present yourself approved to God—a workman not ashamed, straightly cutting the word of truth;
อปรํ ตฺวมฺ อีศฺวรสฺย สากฺษาตฺ สฺวํ ปรีกฺษิตมฺ อนินฺทนียกรฺมฺมการิณญฺจ สตฺยมตสฺย วากฺยานำ สทฺวิภชเน นิปุณญฺจ ทรฺศยิตุํ ยตสฺวฯ
16 and stand aloof from the profane vain talkings, for they will advance to more impiety,
กินฺตฺวปวิตฺรา อนรฺถกกถา ทูรีกุรุ ยตสฺตทาลมฺพิน อุตฺตโรตฺตรมฺ อธรฺมฺเม วรฺทฺธิษฺยนฺเต,
17 and their word will have pasture as a gangrene, of whom is Hymenaeus and Philetus,
เตษาญฺจ วากฺยํ คลิตกฺษตวตฺ กฺษยวรฺทฺธโก ภวิษฺยติ เตษำ มเธฺย หุมินาย: ผิลีตศฺเจตินามาเนา เทฺวา ชเนา สตฺยมตาทฺ ภฺรษฺเฏา ชาเตา,
18 who swerved concerning the truth, saying the resurrection to have already been, and overthrows the faith of some;
มฺฤตานำ ปุนรุตฺถิติ รฺวฺยตีเตติ วทนฺเตา เกษาญฺจิทฺ วิศฺวาสมฺ อุตฺปาฏยตศฺจฯ
19 sure, nevertheless, the foundation of God has stood, having this seal: “The LORD has known those who are His,” and, “Let him depart from unrighteousness—everyone who is naming the Name of Christ.”
ตถาปีศฺวรสฺย ภิตฺติมูลมฺ อจลํ ติษฺฐติ ตสฺมึศฺเจยํ ลิปิ รฺมุทฺรางฺกิตา วิทฺยเตฯ ยถา, ชานาติ ปรเมศสฺตุ สฺวกียานฺ สรฺวฺวมานวานฺฯ อปคจฺเฉทฺ อธรฺมฺมาจฺจ ย: กศฺจิตฺ ขฺรีษฺฏนามกฺฤตฺ๚
20 And in a great house there are not only vessels of gold and of silver, but also of wood and of earth, and some to honor, and some to dishonor:
กินฺตุ พฺฤหนฺนิเกตเน เกวล สุวรฺณมยานิ เราปฺยมยาณิ จ ภาชนานิ วิทฺยนฺต อิติ ตรฺหิ กาษฺฐมยานิ มฺฤณฺมยานฺยปิ วิทฺยนฺเต เตษาญฺจ กิยนฺติ สมฺมานาย กิยนฺตปมานาย จ ภวนฺติฯ
21 if, then, anyone may cleanse himself from these, he will be a vessel to honor, sanctified and profitable to the master—having been prepared to every good work;
อโต ยทิ กศฺจิทฺ เอตาทฺฤเศภฺย: สฺวํ ปริษฺกโรติ ตรฺหิ ส ปาวิตํ ปฺรโภ: การฺยฺยโยคฺยํ สรฺวฺวสตฺการฺยฺยาโยปยุกฺตํ สมฺมานารฺถกญฺจ ภาชนํ ภวิษฺยติฯ
22 and flee the youthful lusts, and pursue righteousness, faith, love, peace, with those calling on the LORD out of a pure heart;
เยาวนาวสฺถายา อภิลาษาสฺตฺวยา ปริตฺยชฺยนฺตำ ธรฺมฺโม วิศฺวาส: เปฺรม เย จ ศุจิมโนภิ: ปฺรภุมฺ อุทฺทิศฺย ปฺรารฺถนำ กุรฺวฺวเต ไต: สารฺทฺธมฺ ไอกฺยภาวศฺไจเตษุ ตฺวยา ยตฺโน วิธียตำฯ
23 and be avoiding the foolish and uninstructed questions, having known that they beget strife,
อปรํ ตฺวมฺ อนรฺถกานฺ อชฺญานำศฺจ ปฺรศฺนานฺ วาคฺยุทฺโธตฺปาทกานฺ ชฺญาตฺวา ทูรีกุรุฯ
24 and a servant of the LORD must not quarrel, but to be gentle to all, apt to teach, patient under evil,
ยต: ปฺรโภ รฺทาเสน ยุทฺธมฺ อกรฺตฺตวฺยํ กินฺตุ สรฺวฺวานฺ ปฺรติ ศานฺเตน ศิกฺษาทาเนจฺฉุเกน สหิษฺณุนา จ ภวิตวฺยํ, วิปกฺษาศฺจ เตน นมฺรเตฺวน เจติตวฺยา: ฯ
25 instructing those opposing in meekness—if perhaps God may give to them conversion to an acknowledging of the truth,
ตถา กฺฤเต ยทีศฺวร: สตฺยมตสฺย ชฺญานารฺถํ เตโภฺย มน: ปริวรฺตฺตนรูปํ วรํ ททฺยาตฺ,
26 and they may awake out of the Devil’s snare, having been caught by him at his will.
ตรฺหิ เต เยน ศยตาเนน นิชาภิลาษสาธนาย ธฺฤตาสฺตสฺย ชาลาตฺ เจตนำ ปฺราโปฺยทฺธารํ ลพฺธุํ ศกฺษฺยนฺติฯ
