< 2 Samuel 22 >

1 And David speaks the words of this song to YHWH in the day YHWH has delivered him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul,
David kvad dette kvædet åt Herren då Herren hadde frelst honom frå alle uvenerne sine, og frå Saul:
2 and he says: “YHWH [is] my rock, And my bulwark, and a deliverer to me,
«Herren er mitt berg og mi festning og min frelsar.
3 My God [is] my rock—I take refuge in Him; My shield, and the horn of my salvation, My high tower, and my refuge! My Savior, You save me from violence!
Gud er mitt berg som eg flyr til! Min skjold og mitt frelseshorn Mi høge borg! mi livd! Frelsaren min som friar meg ifrå vald!
4 I call on YHWH, [who is worthy] to be praised: And I am saved from my enemies.
Eg kallar på Herren, den høglova: Frå fiendarne mine frelsar han meg.
5 When the breakers of death surrounded me, The streams of the worthless terrify me,
Daudens brot og brand kringsette meg. Straumar av vondskap skræmde meg.
6 The cords of Sheol have surrounded me, The snares of death have been before me. (Sheol h7585)
Helheims reip var snørde ikring meg. Daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)
7 In my adversity I call on YHWH, And I call to my God, And He hears my voice from His temple, And my cry [is] in His ears,
Men Herren kalla eg på i mi trengsla, eg ropa til min Gud. Han høyrde frå templet sitt røysti mi, mitt rop rakk fram til øyro hans.
8 And the earth shakes and trembles, Foundations of the heavens are troubled, And are shaken, for He has wrath!
Jordi skok seg og skalv, himmelens grunnvollar dirra, Dei skok seg, for harmen hans loga upp:
9 Smoke has gone up by His nostrils, And fire devours from His mouth; Brands have been kindled by it.
Røyk steig upp frå nasen hans, eld frå munnen hans åt ikring seg, gloande kol loga frå honom.
10 And He inclines the heavens and comes down, And thick darkness [is] under His feet.
Han lægde himmelen og steig ned, med kolmyrker under føterne sine.
11 And He rides on a cherub and flies, And is seen on the wings of the wind.
Han for fram på kerub og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
12 And He sets darkness around Him [for His] dwelling places, Darkness of waters [and] thick clouds of the skies.
Myrkret gjorde han til åklæde kring seg, tjeldet hans var myrke vatn, tjukke skyer.
13 From the brightness before Him Brands of fire were kindled!
Frå glansen fyre andlitet hans brann gloande kol.
14 YHWH thunders from the heavens, And the Most High gives forth His voice.
Herren tora i himmelen, den Høgste let høyra si røyst:
15 And He sends forth arrows, and scatters them; Lightning, and troubles them;
Pilerne sine skaut han og spreidde deim, eldingar sende han og fortulla deim.
16 And the streams of the sea are seen, [The] foundations of the world are revealed, By the rebuke of YHWH, From the breath of the spirit of His anger.
Djupålarne i havet kom upp i dagen, grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved Herrens trugsmål, ved andepusten frå hans nase.
17 He sends from above—He takes me, He draws me out of many waters.
Han rette ut handi frå høgdi og greip meg, han drog meg upp or store vatn.
18 He delivers me from my strong enemy, From those hating me, For they were stronger than me.
Han frelste meg frå min megtige fiende, frå uvenern’ mine, dei var meg for sterke.
19 They are before me in a day of my calamity, And YHWH is my support,
Dei for imot meg på motgangsdagen; men Herren vart studnaden min.
20 And He brings me out to a large place, He draws me out for He delighted in me.
Han førde meg ut i vidt rom. Han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
21 YHWH repays me, According to my righteousness, According to the cleanness of my hands, He returns to me.
Herren gjorde med meg etter rettferdi mi, han lønte meg etter reinleiken i henderne mine.
22 For I have kept the ways of YHWH, And have not done wickedly against my God.
For eg tok vare på Herrens vegar, fall ikkje i vondskap frå min Gud.
23 For all His judgments [are] before me, As for His statutes, I do not turn from them.
Nei, alle hans rettar hadde eg for auga, bodordi hans veik eg ikkje ifrå.
24 And I am perfect before Him, And I keep myself from my iniquity.
So var eg ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
25 And YHWH returns to me, According to my righteousness, According to my cleanness before His eyes.
Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken min for hans augo.
26 With the kind You show Yourself kind, With the perfect man You show Yourself perfect,
Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande kjempa ulastande.
27 With the pure You show Yourself pure, And with the perverse You show Yourself a wrestler.
Mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde syner du deg rang.
28 And You save the poor people, But Your eyes on the high cause [them] to fall.
For du frelsar arme folk, men augo dine er mot dei ovmodige til å tvinga deim ned.
29 For You [are] my lamp, O YHWH, And YHWH lightens my darkness.
For du er mi lampa, Herre, og Herren gjer myrkret mitt bjart.
30 For by You I run [against] a troop, By my God I leap a wall.
Ved deg eg renner mot herflokkar, ved min Gud stormar eg murar.
31 God—His way [is] perfect, The saying of YHWH is tried, He [is] a shield to all those trusting in Him.
Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
32 For who is God except YHWH? And who [is the] Rock except our God?
For kven er Gud forutan Herren? Kven er eit berg utan vår Gud?
33 God—my bulwark, [my] strength, And He makes my way perfect;
Gud, han som gyrder meg med kraft, og leider den ulastande på hans veg,
34 Making my feet like does, And causes me to stand on my high places,
som gjev meg føter liksom hindarne, og set meg upp på høgderne mine,
35 Teaching my hands for battle, And a bow of bronze was brought down by my arms,
som lærer henderne mine upp til strid, so armarne spenner koparbogen.
36 And You give the shield of Your salvation to me, And Your lowliness makes me great.
Du gav meg frelsa di til skjold, og småminkingi di ho gjorde meg stor.
37 You enlarge my step under me, And my ankles have not slipped.
Du gjorde rom for stigi mine, og oklo mine vagga ikkje.
38 I pursue my enemies and destroy them, And I do not turn until they are consumed.
Eg forfylgde fiendarne mine og tynte deim. Eg vende ikkje um fyrr eg fekk gjort ende på deim.
39 And I consume them, and strike them, And they do not rise, and fall under my feet.
Eg gjorde ende på deim og slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg. Dei fall under føterne mine.
40 And You gird me [with] strength for battle, You cause my withstanders to bow under me.
Du gyrde meg med kraft til striden. Du bøygde motmennern’ mine under meg.
41 And my enemies—You give to me the neck, Those hating me—and I cut them off.
Fiendarne mine let du snu ryggen til meg, deim som hatar meg, rudde eg ut.
42 They look, and there is no savior; To YHWH, and He has not answered them.
Dei såg seg um - men ingen frelste - til Herren, men han svara deim ikkje.
43 And I beat them as dust of the earth, As mire of the streets I beat them small—I spread them out!
Eg smuldra deim som dust på jordi; som søyla på gator krasa eg deim; eg trakka deim ned.
44 And You deliver me From the strivings of my people, You place me for a head of nations; A people I have not known serve me.
Du frelste meg ut or mitt folks ufred, til hovud for heidningar vara du meg; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
45 Sons of a stranger feign obedience to me, At the hearing of the ear they listen to me.
Ukjende folk smeikte for meg, ved gjetordet um meg lydde dei meg.
46 Sons of a stranger fade away, And gird themselves by their close places.
Ja, framandfolk visna av, gjekk skjelvande ut or borgerne sine.
47 YHWH lives, and blessed [is] my Rock, And exalted is my God—The Rock of my salvation.
Herren liver! lova vere han, mitt berg! Ja, upphøgd vere Gud, mitt frelse-berg,
48 God—who is giving vengeance to me, And bringing down peoples under me,
Gud som gjev meg hemn, legg folkeslag under meg
49 And bringing me forth from my enemies, Indeed, You raise me up above my withstanders. You deliver me from a man of violence.
og fører meg ut frå fiendarne mine! Ja - du som lyfter meg høgt yver motmennern’ mine og bergar meg undan frå valdsmanns hand!
50 Therefore I confess You, O YHWH, among nations, And I sing praise to Your Name.
Difor, Herre, vil eg prisa deg millom heidningarn’, og lovsyngja ditt namn.
51 Magnifying the salvations of His king, And doing loving-kindness to His anointed, To David, and to his seed—for all time!”
For han gjer kongen sin sigersæl, gjer miskunn mot honom han salva, mot David og ætti hans til æveleg tid.»

< 2 Samuel 22 >